(foto's: Jan Smets)
Zoals steeds zit hij er afgeborsteld uit - en het 'decor' van de Gouden Vis zit hem even perfect gegoten als zijn jasje. Goed van snit en om door een ringetje te halen: Gustave Min. In Mechelen is hij nét door dit fin-de-siècle-imago een opgemerkt figuur. Ik vraag hem of hij het niet jammer vindt dat hij meer dan honderd jaar te laat geboren is? Maar dat nuanceert hij. Naar eigen zeggen staat hij met beide voeten op de grond én in deze tijd. Maar...de interesse voor al wat met de Belle Epoque te maken heeft is groot. Erg groot. Geschiedenis heeft hem altijd al geboeid, en dit tijdperk draagt zijn bijzondere belangstelling weg.
Het is dan ook een godsgeschenk dat Gustave nu een rolletje heeft gekregen in een kostuumdrama dat zich in die tijd afspeelt. Nee: niet zomaar een film! Onze Mechelse jongeman werd gecast voor 'The Happy Prince' - een prent geregisseerd door de bekende Britse acteur Rupert Everett die trouwens ook de hoofdrol speelt. De film die zal gelanceerd worden in Cannes handelt over de laatste vijf jaar van de in Ierland geboren Oscar Wilde - dé upper-dandy, estheet, dichter, schrijver.. Hij was een opgemerkt societyfiguur in zijn tijd: bejubeld, verguisd, 'schuin' bekeken... Zijn levenswandel had decadente trekjes en door zijn homofiele geaardheid kwam hij in dat streng Victoriaanse tijdperk in de problemen terecht. Het zou zijn ondergang betekenen. Wilde ontvluchtte Engeland om zijn laatste jaren in Frankrijk te slijten. Armoede en een tanende gezondheid tekenden die levensperiode waarop ook de film focust.
Gustave maakte een aantal draaidagen mee, en dat was een prachtervaring voor de jonge Maneblusser, die er enthousiast over vertelt...
De titel van de fim 'The Happy Prince' is ontleend aan een werk van Oscar Wilde zelf. Het is een bundeling van sages en sprookjes. En inderdaad: de film belicht de laatste levensjaren van Wilde die in 1895 in Engeland werd veroordeeld voor sodomie. Oscar Wilde had ondanks het feit dat hij gehuwd was en twee kinderen had, een relatie met een zekere Lord Alfred Douglas. Twee jaar gevangenisstraf met dwangarbeid werd zijn deel. Zijn vrouw Constance zou scheiden van hem en hij ging in ballingschap naar Frankrijk. Daar zou hij ook overlijden aan hersenvliesonsteking. Hij was amper 46 jaar....
Gustave had ook de kans om kort te praten met regisseur Rupert Evereth (bekend van ondermeer 'My Best Friend's Wedding'. Deze vertelde hem dat hij altijd al geboeid was door de figuur van Wilde. Het is Evereth die de hoofdrol ook voor zijn rekening neemt. Naast hem doen nog andere bekende acteurs mee, zoals Emily Watson en ... Collin Firth, die de rol speelt van een fictief personage: Reggie Turner.
Ik ben viavia bij deze film betrokken geraakt. De tip werd me door een vriend gegeven. Men zocht een aantal figuranten voor de prent. En daar ik dus een bijzondere interesse heb voor film en de tijdsperiode waarin deze zich afspeelt heb ik mijn gegevens doorgestuurd. En wat later werd ik opgeroepen door het castingbureau. Men vertelde me dat ik één van de favorieten was van Rupert Evereth. En zo ging de bal aan het rollen. De film werd op heel veel verschillende locaties gedraaid: in Engeland, Duitsland, Italië, Frankrijk, en... België. In ons land werden scènes ingeblikt in Brussel, Luik, Binche en Edingen. Eerst was ik geselecteerd om de rol van een vriend van Wilde te vertolken. Men zou draaien in Binche, maar die opnames zijn uiteindelijk niet doorgegaan. In tweede instantie zou ik dan de nieuwe vriend van Alfred Douglas spelen. Die opnames zouden plaatsvinden in Brussel. Het passen van kostuums duurde erg lang. Zowat drie uur per persoon trok men hier voor uit. Het gerenomeerde kostuumatelier 'Tirelli' uit Firenze zorgde hier voor. Maar ook die scènes gingen niet door. Mijn kostuum 'floeberde' te veel, en het kostuumatelier dat de lat steeds erg hoog legt, ging op zoek naar een nieuw pak. Ook mijn haar diende geknipt naar de stijl van die tijd, en men lange lokken gingen er af. Over die haarlengte werd eerst nog heel wat gediscussieerd. Alles moest correct zijn! Het was wel boeiend om mee te maken. Maar ja: ook deze scènes sneuvelden...
Ontmoedigd was Gustave niet. Geduld is een mooie gave. Uiteindelijk was de derde keer de goeie keer. Gustave Min werd opgeroepen voor opnames in een kasteel in Edingen.
Vooraf wist ik niet welk personage ik diende te vertolken. Dit vertelde men mij op de dag zelf. De opnames duurden van 's morgens tot middernacht, en er diende vooral lang gewacht in de coulissen. Dan vernam ik dat ik de rol kreeg van een vriend van Murdoch, een belangrijke dichter uit de Belle Epoque. En het ging over meer dan figureren. Ik mocht ook enkele zinnen zeggen. Weerom werd er stevig gediscussieerd over het kostuum, dat volgens de productie niet klopte. Weerom een nieuw kostuum: zwarte broek, gestreepte gilet, jas en vlinderdasje... En dan was het het wéér wachten. Drie uur lang. Mijn haren werden gekruld naar de mode van de tijd. Ja: er werd erg veel zorg aan besteed. Rond middernacht werd dan uiteindelijk de scène gedraaid. Maar het was leuk om mee te maken. Ik kwam zo ook in contact met de belangrijke acteurs. De scène speelt zich af in hotel Sandwich in Dieppe sur Mer. Oscar Wilde had daar belangrijke Parijse dichters uitgenodigd voor een feestje. Vreemd genoeg had Wilde zelf een hekel aan dit hotel. Het was een extravagant feestje waarop absinth werd gedronken en dikke sigaren gerookt. Er waren zelfs lesbische vrouwen aanwezig en alles vond plaats in een achterzaal. De bourgeoisie zat vooraan en sprak schande over wat er daar in het hotel gebeurde. Dan vroegen een aantal dichters of Wilde een lofrede wilde uitspreken. Dat deed hij. Hij bedankte de dichters en de openheid van Frankrijk, vertelde over de doorgemaakte moeilijke periode en zijn vertrek uit Engeland en dat hij blij was dat hij hier een feestje met zijn vrienden kon houden. Toen het hoofd van het hotel met de rekening kwam verscheurde hij deze... In deze scène speel ik mee. Rupert Evereth zat recht over mij. Hij is heel toegankelijk en sympathiek. Collin Firth was meer op zichzelf en heel geconcentreerd...
(met medespeelster Bessy Miluka - foto's Gustave Min)
De film komt in première in Cannes. En daar kijkt Gustave naar uit. Het wordt een mooie bekroning voor iets waar hij al een paar jaar mee bezig is. In Mechelen richtte hij immers de 'Studio Belle Epoque' op...
Het begon allemaal met de ontmoeting met een dame wiens dochter de Belle Epoque-dag in de zoo van Antwerpen organiseerde. Nadien zijn we dan met de Mechelse Studio gestart. Onze groep telt nu zo'n vijftien personen, jong en oud. We tekenen ondermeer present op de Belle Epoque-dag in de zoo, in Den Haan... Maar ook in Mechelen organiseerden we al twee keer een 'Victorian Rose Walk' in de mooie rozentuin van het Vrijbroekpark. Het artistieke heb ik van mijn moeder, Silvia Lam, die Nederlandse is. Ze is binnenhuisarchitecte en houdt veel van kunst. Ook zij is door Studio Belle Epoque begeesterd.
Voor Gustave moet het allemaal 'kloppen'. "Kost dat allemaal niet handenvol geld?" vraag ik hem. "Dat valt wel mee", antwoordt hij. Gustave schuimt overal markten af op zoek naar de juiste kledij. Hij zegt ook dat hij regelmatig leuke commentaar krijgt op zijn stijl.
Maar het is niet alleen deze periode die me boeit. Ik heb ook grote belangstelling voor de Bourgondische tijd. Ook deze periode hechtte men veel belang aan modieuze kledij en esthetiek. Er zijn wel wat parallellen tussen die nochtans heel verschillende tijdsperodes. In de Hanswijkprocessie stap ik al enkele jaren mee in een historisch Bourgondisch kostuum.
Misschien opent deze film meer deuren voor Gustave? Hij hoopt het alleszins. In het verleden deed hij al heel wat figuratie voor ondermeer de TV-soap Thuis en onlangs had hij een rol in de film 'Stapelgek van M' van Pita Saïd.
(foto: Gustave Min)
Twee jaar geleden deed hij als enige Mechelaar mee met een figurantenrol in de film 'Emperor' over Keizer Karel V. Er werden toen opnames gedraaid bij het Gentse Gravensteen. Het was een Brits-Amerikaanse-Belgische productie. Gustave diende een gezant van de Keurvorst van Saksen te spelen. Maar de film is jammer genoeg nooit afgeraakt wegens financiële problemen.
Maar goed. Het is nu zo. Nu kijk ik vooral uit naar 'The Happy Prince'! Van Oscar Wilde las ik tot hiertoe nog niks, maar het gaat er zeker van komen nu. En mijn haar? Dat laat ik terug groeien (lacht)
Oscar Wilde was geen Ier maar een Anglo-Ier en dat is een hemelsbreed verschil.Hij stamde dus uit een familie van de Engelse bezetters van Ierland die tijdens zijn leven nog alle macht in Ierland bezaten en het land en zijn bewoners keihard onder de duim hielden. Wilde was dus ook een protestant die zich op zijn sterfbed tot het katolicisme bekeerde. Hij is -in tegenstelling tot wat hierboven staat - nooit veroordeeld voor sodomie (anaal geslachtsverkeer volgens de Britse wet) maar wel voor "grove onzedelijke daden". In het eerste geval zou de straf nog veel zwaarder geweest zijn. Waarschijnlijk herinneren alleen bejaarde Mechelaars zich nog dat de vele Mechelse amateurgezelschappen geregeld zijn twee successtukken speelden: Lady Windermere's waaier en vooral De ernst van Ernst. Wilde schreef ook in het Frans Salomé, dat -vertaald in het Duits- letterlijk gecomponeerd werd door Richard Strauss.
Jan Smets, de gouverneur van de Nationale Bank in België is met een jaarwedde van 479.000 €, de best betaalde gouverneur in Europa. 'k weet het, offtopic, maar allé, de Jan zo'n wedde...