Ward Dijck - Dialoog vroeger en nu

  (foto's: Jan Smets)

Een kunstenaarsatelier is een wonderlijke wereld.  Hier zie je zijn vormgegeven werken, voel je zijn inspiratie - ontdek je de resultaten van zijn creatieve geest...

Ik sta in het atelier van Ward Dijck, achteraan in zijn tuin in de Elfenstraat waar hij woont met zijn echtgenote Virginia.  Aan de muren hangen zijn schilderijen, met rondom de beelden die getuigen van tientallen jaren werk en het uitpuren van een gedachte.  Hier staan ze in dialoog bij elkaar: figuratief en abstract: de beelden van vroeger en nu.

Ward is een zoeker en onvermoeibare creatieveling.  Een kunstenaar die nog veel in zijn mars heeft.  Hij bruist van ideeën - nog steeds. Ondanks zijn 80 jaar is hij nog alle dagen actief.

 

 

Het is hem niet aan te zien.  Hij kijkt vooral vooruit...  Naar aanleiding van zijn tachtigste verjaardag wil hij met een weloverwogen selectie uit zijn gevarieerd oeuvre nogmaals naar buiten komen.  Met werk in dialoog.  De polyvalente kunstenaar die Ward is, werkte in heel zijn carrière met verschillende materialen.  Bovendien was hij iemand die graag buiten de lijntjes kleurde en het experiment niet schuwde.

 

Ward is vooral een poëet in beeld en...woord - een filosoof pur sang - een denker en een doener...

 

Uiterst begaafd is hij in zijn figuratief werk waarrin hij evolueerde naar een abstracte stijl - werken die steeds verder uitgepuurd werden, ontdaan van franjes... tot de zuiveste essentie en eenvoud.  Enkele reizen naar China en Japan hielpen hem in de zoektocht naar deze essentie.

 

 

Het is een genoegen om naar Ward te luisteren.  Hij toont me zijn beelden, zijn grafisch werk en vertelt er enthousiast over.  Ik geniet er van met volle teugen.

Niet alleen is er die tentoonstelling in Hamme bij galerie 'Kunstcenter idplusart, Sint-Jansstraat 27 - Hoogstraat 43, die van 1 tot 30 oktober loopt... :

Ward geeft in eigen beheer een schitterend boek uit - een overzicht van zijn werk.

 

                                                           

 

Het boek kreeg de titel 'Blauwdruk 4x20' mee en is een hebbeding voor elke kunstliefhebber.

Wie voor het boek wenst in te tekenen kan contact opnemen via e-mail ward.dijck@gmail.com    

Het boek telt 134 pagina's in vierkleurendruk en heeft een oplage van 50 genummerde exemplaren.  Tijdens de tentoonstelling betaal je 35 euro.  Na 30 november kost het 45 euro. In het boek volg je de evolutie van de kunstenaar gedurende vijftig jaar.

De afbeeldingen van zijn werken worden afgewisseld met poëtische en filosofische teksten.

 

Men zegt vaak: 'mijn laatste werk is het beste'.  Ik ben stelselmatig geëvolueerd van het figuratieve naar mijn huidige werk.  Zo bouwde ik ook het boek chronologisch op.  Een blauwe draad loopt hierdoor. 

 

De natuur en de oerelementen zoals de 'zwerfkei' zijn in veel van zijn beelden aanwezig.

 

Na de geboorte van onze dochter dacht ik veel na over het ontstaan van het leven en geraakte ik er heel er in geboeid.  Het leven gesymboliseerd door een bol werd later een zwerfkei...  Hierin ligt de kosmos zonder begin of einde besloten.  De steen staat voor de tijd en de energie van de aarde.  Hierbij streefde ik nooit naar louter esthetische voldoening maar wilde ik steeds met alle middelen en met de eigenheid van het materiaal dieper graven naar de oorsprong en het essentiële.

 

 

Ward heeft altijd veel belangstelling gehad voor de woordkunst en vanaf 1980 begon hij met dichters samen te werken.

In de TSM waar hij les gaf in beeldende kunsten (later publiciteit/grafiek) was hij een collega van Francis Verdoodt die er Nederlands gaf.  Francis bracht hem in contact met Karel Jonckheere.  Het werd een intense en mooie samenwerking tussen beiden.  Er zouden nog meerder dichters volgen.

 

Ik heb nooit in geluk geloofd.  Wel in toeval.  En er zijn in mijn leven veel toevalligheden geweest.  Zo zijn we ook in contact gekomen met Angèle Manteau waar we geregeld op bezoek gingen en die mijn werk enorm koesterde.  Ook Clara Haesaert, die bij de dienst Nederlandse Cultuur werkte en die mijn schrijfsels boeiend vond.  Zij moedigde me aan om daar wat mee te doen.  Het is een echte vriendin geworden waar we nog altijd geregeld mee afspreken.  Zo is er ook de dichter Bart Janssen die ik in 2003 heb ontmoet.  De zeggingskracht van zijn gedichten heeft me aangegrepen en tot hiertoe maakte ik reeds zes bibliofiele uitgaven met zijn werk.  Hij schreef zes gedichten in 'het Lijsternest' van Stijn Sreuvels, over de novelle 'Het leven en de dood in de ast'.  Hierbij maakte ik zes opgehoogde cichorei lavis. Een bibliofiele uitgave 'AST' werd dit jaar uitgegeven door uitgeverij Lannoo.  Meerdere auteurs werkten er aan mee.  Ik beschilderde ook een muur van twee bij zes meter in het Lijsternest.

 

 

In 2015 werkte Ward een unicaat boek uit: 'Flanders Fields' - geïnspireerd op het werk 'Loopgraf' van dichter Etienne Colman, en momenteel is hij in samenwerking met dichters Annie Reniers en Bart Janssen.  Het moet weer resulteren in een bibliofiel werk.

Ook in zijn beelden is Ward Dijck erg poëtisch.

 

Ik probeer zonder woorden poëzie te maken...

 

Zijn sculpturen zijn inderdaad stille dichtwerken.

Ward Dijck is een duizendpoot.  In zijn woonkamer staan fraaie gesculpteerde kasten, heel ambachtelijk en kunstzinnig uitgewerkt.  Het sculpteren leerde hij van zijn vader...

 

 

Op mijn veertiende moest ik stoppen met school en moest ik meewerken aan de bank bij mijn vader.  Gelukkig mocht ik naar de academie om sierboetseren te volgen en later beeldboetseren.  Op zondag volgde ik schilderles.  Ik heb al het materiaal zélf moeten bekostigen.  Daarvoor moest ik een aantal uren extra werken in het atelier van mijn vader. Zo kon ik doek en verf kopen.  Gelukkig gaf mijn moeder me af en toe wat zakgeld.  Maar ik ben blijven knokken en na ons huwelijk heb ik een D-cursus gevolgd zodat ik later leraar kon worden.  Het was een zware taak om gezin en studeren te combineren.  Maar ik ben er trots op dat ik er in geslaagd ben.  Ik heb het allemaal zélf waargemaakt.

 

In 2011 mocht Ward een opmerkelijke tentoonstelling houden in het Cultuurcentrum te Mechelen.  Beeldhouwen doet Ward nu niet meer, maar zijn creatieve drang is onuitputtelijk.

 

                             

 

Zo vindt hij nieuwe uitwegen in het maken van exclusieve boeken waarbij hij in photoshop bewerkte  fotografische beelden bij poëtische teksten samenbrengt. 

 

Nee, ik voel dat het nog lang niet gedaan is met mijn carrière.  Ik heb meer gedachten in mij dan ik kan uitwerken.  Daarom selecteer ik wat volgens mij belangrijk is.  Met positief denken blijf ik belang stellen in heel verschillende dingen.  De laatste jaren verruil ik Mechelen voor een werkverblijf in Spanje.  Ik hou niet zo van de Belgische koude.  Ook daar werk ik in de voormiddag en de avond.  Heel mijn leven legde ik me een ijzeren discipline op.  In de namiddag speeel ik petanque of doe ik een wandeling - steeds gewatpend met mijn fototoestel en een notaboekje bij de hand om mijn gedachten die ik later kan uitwerken,neer te schrijven ...

 

 

Zo is hij ten voete uit:

Ward is een zoeker,

de vormgever die tast naar de grenzen van tijd en ruimte,

die speurt naar de oneindige verte,

die zich lavend aan stromende levensbronnen,

het leven polijst

en beelden creëert 

in woord en licht

 

 

 

www.warddijck.be