De roem van Mechelen als beiaardstad is reeds meer dan eens omschreven op deze blog. 29 mei 2016 luidde een belangrijke nieuwe episode in voor de Koninklijke Beiaardschool Jef Denijn.
Directeur Koen Cosaert
De nieuwe mobiele beiaard vormt een bijzondere aanvulling van de vier vaste beiaarden die onze stad reeds bezit. Beiaardiers zitten meestal nogal eenzaam op hun toren. Het nieuwe instrument zorgt er nu voor dat ze voortaan ook tussen het publiek kunnen plaatsnemen en samen met andere musici kunnen optreden. De mobiele beiaard telt 50 gestemde bronzen klokken en wordt bespeeld met het traditionele stokkenklavier. Het instrument werd, net als de beiaard van Sint-Rombouts, vervaardigd door de klokkengieterij Royal Eijsbouts uit Asten (Nederland). Het instrument weegt 3 ton. Er wordt tegen 2017 een nieuw beiaardpaviljoen in de Sinte Mettetuin voor gebouwd.
De Belgische beiaardkunst werd in 2014 door UNESCO als ‘best safeguarding practice’
voor het immaterieel cultureel werelderfgoed erkend. Deze mobiele beiaard is het instrument bij uitstek als promotie daarvan door ervoor te zorgen dat het publiek veel dichter betrokken wordt bij het gebeuren.
Dit project van de Koninklijke Beiaardschool, met directeur Koen Cosaert, wordt ten volle gesteund door het Mechels stadsbestuur, waarvan heel wat leden kwamen afgezakt naar het cultuurcentrum. De woorden van de burgemeester Bart Somers en schepen van cultuur Björn Siffer logen er niet om.
Bart Somers en Björn Siffer aan de beiaard
Niet alleen Mechelaars droegen hun steentje bij. De sponsoring, die mede op touw werd gezet door de vereniging Toren en Beiaard, leverde giften op van beiaardliefhebbers en verenigingen uit de hele wereld, uit de Verenigde Staten van Amerika, Nederland, Frankrijk, Duitsland, Ierland en Australië.
Het inhuldigingsconcert van de nieuwe mobiele beiaard werd verzorgd door leraars en studenten van de beiaardschool i.s.m. het Stedelijk Conservatorium en de Academie Mechelen.
Dina Verheyden en de klas samenzang
Elena Sadina en het 'Akabella' handbellenkoor
Onze wereldvermaarde stadsbeiaardier Eddy Mariën en gitariste Anke Devyver, die hier met zeer veel succes haar eindexamen aflegde, met gelukwensen van de ganse zaal!
De bijzonder getalenteerde Sergej en Nikita Gratchev
Tom Van Peer, Rudi Verbist op piano, Dirk Durinck op contrabas en Peter Ceulemans op drums kregen een minutenlang applaus voor hun 3 jazznummers.
Koen Van Assche bracht prachtige ingetogen Spaanse muziek
U kunt de video hier bijna volledig bekijken. Helaas werd één stuk, The Entertainer in arrangement van de gewaardeerde Elena Sadina niet opgenomen wegens een batterijprobleempje, waarvoor mijn excuses aan de uitvoerders.
https://www.youtube.com/watch?v=DGly-aFDy6Q&feature=youtu.be
Het gieten van de beiaard werd in 2015 opgenomen op deze video:
https://www.youtube.com/watch?v=DBVqWkEs-hg
Tot slot nog de lijst van de klokken:
Nr. Toon Gewicht(kg) Opschrift
1 c2 187 Mechelen Beiaardstad
2 d2 159 Jef Denyn Directeur KBS 1922-1941
3 dis2 148 Koninklijke Beiaardschool Jef Denyn
4 e2 139 Vrienden van Toren en Beiaard vzw Mechelen
5 f2 117 Staf Nees Directeur KBS 1945-1965
6 fis2 98 Piet van den Broek Directeur KBS 1965-1981
7 g2 85 Jo Haazen Directeur KBS 1981-2010
8 gis2 73 Koen Cosaert Directeur KBS 2010-
9 a2 64 Eddy Mariën Stadsbeiaardier Mechelen
10 ais2 56 Erik Vekemans & Yvonne Goossens
11 b2 49 François en Diane Van der Jeught-Kockelkoren
– Inserviendo communitati
12 c3 43 Egied & Lisette Rossiau -Bovré
13 cis3 38 Rudi De Mets & Jenny De Rooy
14 d3 34 Davidsfonds. Cultuur beleef je samen
15 dis3 30 Kristoff en Merel Meersman -
vzw Kunstvestdagen Mechelen
16 e3 27 Tom Van Peer & Gerda Samyn - Wieland Volkaert
17 f3 24 Dina Verheyden - Richard de Waardt -
Rune, Roos, Loes
18 fis3 22 Le Carillon de Saint-Quentin
19 g3 20 GIMYCKO
20 gis3 19 Klok van de Maneblussers
21 a3 17 Guild of Carillonneurs in North America
22 ais3 16 Paul Vanderbeek 80
23 b3 15 Jommeke van Suska oot de Peir
24 c4 14 Familie Leriche-Vantuerenhout
Rudy Van Poele-Rombauts
25 cis4 13 Guido Knops, Mechelaar in hart en nieren -
John Van Dijck
26 d4 12 For Margo
27 dis4 12 LENAERTS - sinds 1870 bagage en lederwaren
28 e4 11 Roeselaarse Klokkengilde
29 f4 11 André en Lilie
30 fis4 10 De GEZINSBOND: Thuis in alle gezinnen!
31 g4 10 Marcelle Van Innis
32 gis4 10 Muziekraad Vlaanderen
33 a4 9 Oostenrijkver. Servus -
Haydn-genootschap - Vlaanderen
34 ais4 9 Familie Jozef Denyn - Laudat in aeternum
35 b4 9 Gebruers Family (Adrian, Staf, John & Spouses)
36 c5 9 Koninklijke Gidsenbond Mechelen
37 cis5 9 Marcel & Marlies Kocken-Fischer
38 d5 8 Herman Baccaert 1883 - 1921
39 dis5 8 Marnixring Gaston Feremans Mechelen
40 e5 8 Patricia Gobien & Peter Meuris
41 f5 8 Frank & Monica Blagrove, Windsor
42 fis5 8 Marcel & Marlies Kocken-Fischer
43 g5 8 Stecker Family
44 gis5 8 MARNIXRING KORTRIJK BROEL
45 a5 8 UTRECHTSE KLOKKENSPEL VERENIGING
46 ais5 8 Erika & Wylie Crawford, Chicago, IL
47 b5 8 In memoriam Jan & Josefina Callaerts- Moens
48 c6 8 Carillon Society of Australia
49 cis6 7 Advocaat Marc Hendrickx Mechelen
50 D6 7 Koninklijk Verbond Mechelse Geburenkringen
Indrukwekkende lijst mensen die sponserden. Ik kan trouwens enkele bloggers opmerken.
:-)
Ik moest een sponsorkeuze maken tussen Mechelen en Panama. Dat was dus snel beslist.
Klok 23 heet "Jommeke van Suska oot de Peir" : een intrigerende naam. Om te vermijden dat de oplossing van dit mysterie verdwijnt in de nacht der tijden wil ik hier toch wat over kwijt, zodat amateur-historici met meer tijd en kennis er verder onderzoek kunnen naar verrichten. Op het einde van de 19de eeuw was "de Peer" een cafeetje op de Kattenberg, en Franciska was de uitbaatster. Ze had een zoontje, Willem Volkaert, naar de mode van die tijd vertaald tot Guillaume, wat dan tot de bijnaam "Jommeke" leidde. Of er ook orangistische sentimenten een rol speelden bij die naamkeuze weet ik niet, maar het zou me niet verbazen moest dat zo zijn. Jommeke was voorbestemd om meubelmaker te worden, en ging naar de Academie om te leren beeldhouwen, essentieel voor het Mechels meubel. Met zijn scherpe blik en kritisch oog besefte Jommeke al gauw dat hij wel vlot de kunde van het tekenen en houtsnijden onder de knie kon krijgen, maar dat daarom wat hij maakte nog niet de naam kunst verdiende. Hij zag heel goed wie van zijn vele vrienden het predikaat kunstenaar wel verdiende, en besloot het over een andere boeg te gooien: hij werd houthandelaar, om met wat hij verdiende mecenas te worden van zijn armlastige vrienden-kunstenaars, vaak expressionisten die op dat moment nog volslagen onbekend waren en hun werk aan de straatstenen niet verkocht kregen.
Zijn integriteit en zijn kritische blik maakten dat hij decennialang deel uitmaakte van de jury van de Academie. In de jaren 60 en 70 werkte hij ook mee aan de organisatie van de tentoonstellingen in het Cultureel Centrum (Rik Wouters, de Fauvisten,...). Hij hield van al wat mooi is: kunst, natuur, vrouwen, muziek, en was tot het einde van zijn lange leven een vaste bezoeker van de beiaardconcerten. Hij gaf dat oog voor kunst (en de liefde voor de beiaard) door aan zijn nageslacht. Zijn jongste zoon, Walter Volkaert ("mon oncle"), werd kunsthistoricus, alvorens in de familiezaak te worden opgenomen om de vestiging in Walem te leiden. Hij sponsorde deze klok als hommage aan mijn Opa, zijn vader.
""Ik kan trouwens enkele bloggers opmerken."
Terechte opmerking, maar uiteindelijk niet verwonderlijk: deze blog brengt mensen bij elkaar die een hart hebben voor de stad en haar culturele leven.
Erg leuk om te lezen, die avonturen van Jommeke - Guillaume - Willem - Wim.
Meer van dat !
:-)