(foto's: Jan Smets)

Zolang ik leef blijft dit zo.  De sfeer moet hier blijven zoals die altijd geweest is...

Hij zegt het met overtuiging: Hugo Meulemans, cafébaas van de Antverpia, het legendarische café op de hoek van Korenmarkt en Adegemstraat.  Hier bleef de tijd stil staan.  Volkscafé, ankerplaats en toevluchtsoord...  Hier komt de Maneblusser en de student, de toerist, de bouwvakker en de man-met-de-plastron...  Sinds 1923 bestaat de Antverpia - café genoemd naar een schip - op een boogscheut van Dijle en de vroegere bedrijvige werven... Het interieur dateert uit de jaren vijftig en werd hoogstens hier en daar wat aangepast.  Hugo heeft het keurig gerenoveerd en onderhouden, maar al die ouwe elementen die het karakter van dit café ooit hebben bepaald, zijn gebleven.  Zo wil het Hugo, en zo willen het de trouwe klanten.  Den Antverpia is een levend museum, een reliek uit tijden die niet meer terugkomen, een zeldzaam voorbeeld uit een tot verdwijnen gedoemd type volkscafé, een uniek restant van een Mechels horecaverleden...

Voor 1923 was hier een fietsenhandel gevestigd.  Op de vitrine stond geschilderd: 'velos en banden'...

In 1923 werd het dan een café: Antverpia...

Het was toen een soort van brasserie, waar de burgerij graag vertoefde.  De stijfdeftige obers droegen witte uniformjassen met epauletten, en in het weekend werden dansavonden georganiseerd.  Men kwam hier zelfs naartoe vanuit Vilvoorde, Brussel, Leuven...  En dit speciaal om hier Stella te drinken, want die was hier naar 't schijnt héél goed.  En men dronk er lustig 33'ers...

Hugo (°1963) nam in de jaren tachtig van vorige eeuw de zaal over van zijn schoonouders die de Antverpia een aantal jaren runden.

Mijn schoonvader was voordien hoofdgarçon bij Raymond Ceulemans op de Grote Markt.  Ongeveer vier jaar heeft hij met mijn schoonmoeder het café opengehouden.  Maar midden de jaren '80 komt hier abrupt en dramatisch een einde aan.  In een zeldzame uitstap naar een zaalvoetbalwedstrijd in Sint-Katelijne-Waver, zal de auto waarin ze zitten betrokken worden in een uiterst zwaar ongeval op de Liersesteenweg.  Vier passagiers komen om: mijn schoonbroer en zijn verloofde, mijn schoonmoeder en Marcel, die woonde in het appartement boven het café.  Mijn schoonvader zelf zweefde lang tussen leven en dood.  Ik werkte toen in de bouw, en in die tijd sprong ik al eens één dag per week in in de Antverpia.  Door de noodzaak gedwongen heb ik verlof zonder wedde genomen op het café open te houden zolang mijn schoonvader niet hersteld was.  Het is goed gekomen met hem, maar hij had er écht geen zin meer in... Toen ben ik definitief cafébaas geworden...

Sinsdien is Hugo een echte horecaman.  En met hem zijn een aantal familieleden gevolgd.  Het café is nu een vennootschap. Nichtje Melissa, de dochter van de zus van Hugo,  staat achter de toog.  Zoon Kevin steekt een handje toe, en dan is er ook nog Mia. Dochter Kim heeft ondertussen het café 'Beneden den Berg' in Muizen - een echt volkscafé waarin Sam Gooris is grootgebracht...

Den Antverpia ademt nog steeds de sfeer uit van vroegere tijden.  En dat is een heel bewuste keuze... Eén van de weinige aanpassingen die onlangs gebeurden is de vervanging van de champagnekleurige aluminiumramen door houten...  Dat was dan ook noodzakelijk.  Er zijn er zelfs die dit spijtig vonden...

Zélfs toeristen hebben m'n café ontdekt.  Er komen hier Engelsen, Duitsers en Chinezen over de vloer...  Ze komen speciaal voor de bieren die ze allemaal willen proeven.  Goed dat hun hotels vlakbij liggen, of er zouden er velen niet meer thuis geraken...  Ook Hollanders komen hier veel.  Ze geven deze 'geheimtip' door aan mekaar.  Ze komen vaak in groepen voor dit 'goed cafeetje met zijn goede prijzen'...  Jammer genoeg verdwijnt dit soort café's, en worden ze vervangen door trendy zaken.

Vroeger was het een café waar vooral Racingers naartoe kwamen.  De supportersclub 'Hoger Streven' had hier haar clublokaal.  Maar stilaan is den Antverpia geëvolueerd naar een Malinwacafé.  Supportersclub 'Ons Vermaak' van Malinwa zit hier ook.  Maar de Racinger is hier natuurlijk nog steeds welkom.  Het is zelfs zo dat sommige  Malinwafans hier lid werden van de supportersclub van de Racing!  Naar een derby werd zwaar toegeleefd.  Water en vuur dienden verzoend.  Hier werden stevige discussies gevoerd aan de toog over de voetbal, maar die ruzies werden beklonken met een schuimende pint, Mechelaars onder mekaar.  Ook een aantal Carnavalclubs vonden hier steeds hun thuis.  Louis De Mayer, één van onze vroegere kelners was jarenlang Prins Carnaval in Mechelen.  Duitse Carnavalverenigingen kwamen ook al eens naar hier afgezakt.  En de Dansmariekes zaten hier ook.  Daarnaast is den Antverpia steeds een biljartcafé geweest, en dat is het nog altijd.  In het Gulden Boek van ons café uit 1927 kunnen we de hele geschiedenis nog volgen.  De Koninklijke Biljart Club Racing vond z'n stek in ons café en de Carambole club 'Onder Ons'...  En dan spreek ik nog niet van de dartsclub...

Den Antverpia is één van oudste volkscafé's van de stad.  Tijdgenoten als de 'Scaldis' en 'de Zalm' zijn al langer verdwenen...

Mensen die op zoek zijn naar wat authenticiteit vinden hier hun gading.  Lang passeerde hier ook de Plezante Wandeling van Rudi en Ferre.  En vaak maken de gidsen van Mechelenbinnenstebuiten een halte in den Antverpia.   Hier kan je vele biersoorten proeven, zware bieren, de bieren van het Anker... Onlangs kwam Charles Leclef van de brouwerij ook over de vloer.  Tegen de zomer krijgen we zonnetenten van Carolus op ons terras.  Ons terras is ook erg geliefd.  Het heeft dan ook een mooie, strategische ligging tussen Guldenstraat, Adegemstraat, OLV-straat en Korenmarkt...  Studenten komen hier soms ook hun boterhammen opeten.  Men ontdekte dat het hier goedkoper is dan op de Vismarkt...  Ons dagelijks publiek komt hier al binnen vanaf 9 uur.  Het is een echte ontmoetingsplek waar er nog gelachen wordt en men zijn waarheid kan 'uitspeken'.   Ook heel bewust wordt er hier geen eten aangeboden.  Je krijgt hier alleen chips of een stuk chocolade...

Onlangs mocht Gijs Vanhee - tot voor kort stadsartiest - een muurschildering maken op de zijgevel aan de Adegemstraat. 

Ik heb mee een ontwerp mogen kiezen, en de 'leeuw' die hij er heeft opgeschilderd werd door m'n klanten al spontaan 'de Leeuw van den Antverpia' genoemd....   Het is een publiekstrekker geworden, die regelmatig wordt gefotografeerd...

Johan Verminnen kwam hier vroeger regelmatig, en ook Sam Gooris deed dat wel eens...  De meisjes van K3 kwamen ook vaak binnen toen er hier opnames werden gemaakt op de Korenmarkt voor hun film.  Toffe meisjes!  Nee, reklame hoef ik niet te maken.  Men weet ons wel te vinden.  Het is een Mechels Monument...

"Zowel de man met de plastron als de mannen van den bouw voelen zich thuis in den Antverpia.  Nadien moeten we soms met de borstel door het café om de cementrestanten bij mekaar te vegen.  Bij de bouw van congrescentrum Lamot kwamen hier managers en plooiden de architecten hier hun plannen open op de cafétafels.  Ze liepen hier de deur plat.   Hier verbroederen ze allemaal.  Mechels is hier de standaardtaal.  Hier mag men scheurpen en hier mag men alles zeggen wat men wil.  De grootste waarheden worden hier geponeerd, over politiek, mobiliteit...  Alles is bespreekbaar..."

Misschien is den Antverpia wel het 'schepencollege van de straat'?

Voor Jos en Julia moet het altijd zo blijven...  Ze komen alle dagen, behalve op zondag...

  (Jos en Julia)

Dit is het beste café van Mechelen.  Ik hoef de Grote Markt niet.    Hier kunnen we nog eens lachen.  En 'ons' Melissa is - schrijf dat maar op! - een reuzegoei!  Het is hier gezellig en den Hugo is ne goeie cafébaas.  Als het niet blijft zoals het nu is, nijp ik hem dood!...

Julia van Jos beaamt dit vanachter haar thee.  Naar de café's van de Grote Markt wil ze niet.  Die zijn te duur, en hier ontmoet ze haar vriendinnen...

Joseph mengt zich mee in het gesprek.  Ook hij is dagelijks in den Antverpia te vinden omdat men hier 'vriendelijk' is, en iedereen zich thuis voelt...

  (Joseph)

(Melissa...)

Den Antverpia: ontmoetingsplein en ankerplaats, voor Maneblusser en toerist, voor de theedrinkende madammen en de over voetbal discussiërende mannen, voor de biljarter en het dansmarieke, voor de zakenman en de student, voor wie op zoek is naar nostalgie en authenticiteit...

Den Antverpia: waar het is zoals het was, omdat wat was, goed is.

(wandeling 'Mechelenbinnenstebuiten' ... Michel en Marcel...)

(Jeanne en Wiske...)

(Willy zaliger, genietend op het terras...)