(foto's: Jan Smets)
Deze ochtend overleed Jean De Boeck, één van de bekendste bewoners van de Hanswijkenhoek. Daar werd hij 78 jaar geleden geboren, en daar heeft hij ook altijd gewoond, in de Abeelstraat, met zijn echtgenote Mit De Smet en hun twee zonen. Maar voor Jean was de wereld beslist groter dan eigen straat en eigen buurt. Jean De Boeck was niet meer of niet minder een Wereldburger: een sociaal geëngageerde man tot in de diepste vezels van zijn lichaam. Die sociale bewogenheid kreeg hij van thuis uit mee, en dit alles werd aangescherpt in Chiro Coloma, en later in de KWB-werking in deze wijk. Jean zette zich niet alleen in de plaatselijke afdeling in, maar ook in het Nationaal bestuur. Via ACW-Mechelen kwam hij in contact met Wereldsolidariteit, en dit verruimde nog meer zijn geëngageerd denken en doen. De Wereld werd zijn dorp. Later ging hij aan de slag in de gemeentelijke raad voor ontwikkelingssamenwerking (de GROM), en werd daarin een gewaardeerd en graag gezien medewerker. In 2003 zette hij samen met enkele andere buurtbewoners Global Fiësta op in de Mahatma Gandhistraat. Terecht werd Jean dan ook uitgeroepen tot Mechels vrijwilliger van het jaar 2011. Jean zélf hoefde geen titel of sokkel. Hij deed het gewoon, en dan wordt iets pas buiten-gewoon..
Deze zomer ging de elfde editie door van het populaire buurtfeest, waar de mensen van de wijk in alle diversiteit de kans krijgen om over het eigen muurtje te kijken. Dat is ook de bedoeling, en dat was ook het opzet waarom het feest ooit ontstaan is. ACW-Wereldsoldidariteit Mechelen wou immers in eigen stad zo'n kleinschalige MANO MUNDO opzetten. In Jean vond men de geknipte persoon om hier de schouders onder te zetten. Met zijn jarenlange ervaring in het verenigingsleven en zijn sociale visie heeft Jean de uitdaging aangenomen, en hij heeft met een enthousiaste ploeg Global Fiësta gemaakt tot wat het nu is: een pretentieloos buurtfeest waar ontmoeting en respect voor mekaars eigenheid sleutelwoorden zijn.
Zijn levensmotto was:
de mens is geen rationeel maar een relationeel wezen. Hij wordt pas mens in verhouding tot anderen...
Het leven van Jean stond in het teken van engagement. Van Coloma tot Bolivia waar hij het project Cerro Rico met hart en ziel ondersteunde: hij dééd het. Met bezieling en met de kracht van zijn enthousiasme kon hij anderen aansteken. Hij kreeg dan ook van velen respect voor zijn beginselvastheid, leiderstalent en daadkracht.
De laatste maanden was zijn gezondheidstoestand versneld achteruit gegaan, en kwam hij uiteindelijk terecht in het Sint-Maartenziekenhuis in de Leopoldstraat, waar hij nu ook overleden is.
Ik wist dat dit bericht elk moment kon komen... En toch doet het me wat. Met Jean De Boeck verliest de Hanswijkenhoek en deze stad, een warme positieve mens die heel zijn leven gebouwd heeft aan een betere samenleving. Ze zijn niet dik gezaaid deze figuren. Het mooiste eerbetoon aan monumenten als Jean (en ik wéét : de term 'monument' wordt nogal vaak in een in memorium gebruikt - maar voor deze man doe ik het eigenzinnig toch!), is dat we zijn sociaal engagement verder zetten, in welke vorm dan ook.
M'n deelneming aan echtgenote Mit, kinderen en kleinkinderen...
Jean, we gaan je missen.
Je zag de mensen graag.
Wij zien jou graag.
Het ga je goed, daar ergens...
Maar we weten: ook daar zal je je thuis voelen.
Jouw wereld kende immers geen grenzen. Ook jouw leven kent ze niet...
Jouw afscheid is geen finaal punt: we buigen het om tot een komma, en zullen jouw dromen van een betere wereld koesteren.
Jean wordt nu zaterdag, 31 januari begraven. Kerk van OLV-over-de-Dijle, 10 uur.
Het was een zeer mooie afscheidsplechtigheid met heel wat getuigenissen over hoe Jean was. Het is een mens die we op Coloma en in de verschillende verenigingen waar hij actief was, niet vlug zullen vergeten.
Inderdaad, met een massa volk. Geen stoel was onbezet in de nochtans grote OLV-over de Dijlekerk. Het applaus dat weerklonk bij het buitendragen van Jean was hartverwarmend, respectvol en tekenend... Jean heeft wel degelijk een steen verlegd in een rivier op aarde. De Dijle stroomt nu toch zo'n beetje anders dan voorheen...