In de nieuwe zaal onder de 'hof' van het Hof van Busleyden kan je nog tot 8 maart 2015 terecht voor de tentoonstelling 'Uw toren is niet af'. Je krijgt er een steeds wisselende staalkaart te zien van het cultuurhistorische patrimonium van onze stad en kunt er zelf ideeën aanreiken voor het nieuwe stadsmuseum dat er tegen 2018 zal worden uitgebouwd.  Bovendien biedt de Erfgoedcel er dezer dagen ook een hele reeks randactiviteiten rond de vele aspecten van onze stad.  Vrijdag 23 januari kon je er zo gaan luisteren naar een unieke lezing rond de 60ste verjaardag, volgend jaar, van een Mechels monument van formaat: het Mechels Miniatuur Teater.

Het Mechels Miniatuur Teater (MMT) hoef je aan de meeste Maneblussers en theaterliefhebbers buiten onze stad niet meer voor te stellen.  Hoewel we sinds 2002 spreken over 't Arsenaal, blijft de originele naam klinken als een klok en blijven vele van de oude coryfeeën van het MMT in Vlaanderens geheugen gegrift - al was het maar van de legendarische BRT-reeksen De Collega's en 't Pleintje, waarin het kruim van de toenmalige MMT-gezichten zijn kunnen toonde.

Volgend jaar zal het exact 60 jaar geleden zijn dat het theatergezelschap boven de doopvont werd gehouden, en het spreekt vanzelf dat dat uitgebreid zal worden gevierd.  Bij wijze van 'smaakmaker' kwamen anciens Jaak van Assche, Tuur De Weert en Alice Toen, samen met Jules De Wachter - die jarenlang bestuurder, mecenas en klusjesman was van het MMT - vrank en vrij vertellen over de 'beginjaren' en de evolutie van het gezelschap.  

      (Van links naar rechts: Jaak van Assche, Alice Toen, Tuur De Weert en Jules De Wachter)

Moderator van dienst was Michael De Cock - zelf schrijver, acteur, regisseur én directeur van 't Arsenaal.  Hij benadrukte aan het begin van het gesprek meteen het belang van het MMT:

"Het MMT wordt zestig jaar en dat is bijzónder lang.  Enkel het NTGent is ongeveer even oud, 50 jaar om precies te zijn.  Alleen al om deze reden kunnen we met recht en reden spreken van een uniek gezelschap in de theatergeschiedenis van ons land."

Het vierkoppige panel beaamde dat schuchter, wetende dat het allemaal klein begon en dat het MMT een bewogen geschiedenis kende.  Het ontstaan, in 1956, was in de eerste plaats te danken aan wijlen Luc Philips, die in Vlaanderen wereldberoemd werd als pastoor Munte of als den Bompa  - naargelang de leeftijd van het publiek.   Alice Toen herinnerde zich met zichtbaar genoegen hoe het indertijd allemaal begon:

"Luc was actief bij de Koninklijke Nederlandse Schouwburg in Antwerpen en wilde regisseur worden.  Hij kwam hier in Mechelen terecht en kwam er als leraar in contact met enkele studenten van het Conservatorium, die droomden van een eigen gezelschap.  Eigenlijk hadden we het idee in ons hoofd van een soort commune waarin we zelf zouden kunnen beslissen wat we speelden en hoé we het speelden."

De bal ging snel aan het rollen.  Het MMT werd opgericht - met Jan Reussens als eerste directeur - en na wat zoeken werd een eerst locatie gevonden.  Die eerste uitvalsbasis was een kleine ruimte in het huis 'Carillon d'Argent' of 'Het Hemelrijck'  in de Onze-Lieve-Vrouwestraat, die op dat moment nog door de brouwerij Lamot werd gebruikt om er vaten bier te stapelen.

(Van links naar rechts: Luc Philips, Jan Reussens en de eerste locatie van het theater, in de Onze-Lieve-Vrouwestraat)

De avond werd na deze korte ontstaansgeschiedenis verder gevuld met tal van sappige en boeiende anekdotes over hoe het gezelschap én het theaterlandschap in Vlaanderen verder evolueerden.  Zo lichtten Jaak Van Assche en Tuur De Weert toe hoe ze bij het MMT terecht kwamen:  de eerste speelde toneel in de parochie en de jeugdbeweging en las in de krant berichten over de oprichting van het MMT, de tweede merkte het nieuwe theater op doordat hij er als student vanuit zijn thuishaven in de Gebroeders Verhaegenstraat dagelijks voorbijwandelde.

Verder was er het verhaal van de kleine ruimte met draaipodium en amper 50 - meestal uitverkochte - zitplaatsen. Of de anekdote dat iedereen in den beginne gratis werkte, terwijl de huur werd betaald uit de opbrengst van de bierverkoop na de voorstellingen.  Of het verhaal van het eerste stuk dat werd gespeeld: het avant-gardistische 'De Verdwaalde Plant' van Piet Sterckx, dat volgens de drie acteurs 'over niets ging' (wat ons gelet op de titel niet bepaald verbaast).  

Deze en vele andere grote en kleine 'histories' maakten van deze avond een erg geslaagd 'voorproefje' voor de viering die volgt in 2016.  Wij zijn alvast héél benieuwd naar het vervolg...!

Tekst: Kevin Polfliet  -  Foto's: Kevin Polfliet / Jan Smets / Erfgoedcel Mechelen / DNBL.org