Zaterdag 2 november 2013 stond in menig Mechels Metaalliefhebber’s agenda aangekruist met stip. Een belangrijke dag voor de Mechelse groove metal sensatie Black Vulture die dan bij Club Kamikaze hun langverwachte eerste full-cd voorstelde. Het werd een absolute hoogdag voor band en fans met een uitstekend optreden en een succesvolle verkoop van ‘Ascendancy’, zo heet die nieuwe cd, zaterdag nog ‘vers van de pers’.

De studiotijd heeft de band duidelijk deugd gedaan, zo bleek gisterenavond. Black Vulture, die al een goede livereputatie hàd, is duidelijk nog gegroeid. Met een bandgeluid dat strakker zit dan ooit.

Alle songs van ‘Ascendancy’ zaten in de live set, alsook ‘Book of Lies’ van hun gelijknamige debuut-ep. Wat ons betreft had die song trouwens ook op de cd gemogen.

Net zoals bij Vulture Fest, het festival dat Black Vulture organiseerde in mei, stonden er ook andere bands op de affiche, met Spoil Engine als hoofdact en met verder Destroy Humanity en Shiva’s Embrace. Wij pikten, behalve Black Vulture, het trio Destroy Humanity nog mee, compacte metal met punky inslag. Het klonk lekker. Er dient alleen nog wat gewerkt aan die bindteksten, maar dat is detailkritiek. Terwijl Belgian Asociality elders in Mechelen stond op te treden, bracht Destroy Humanity een gesmaakte cover van ‘Boerderie’ die niet moest onderdoen voor het origineel. Erg sterk was de afsluiter ‘Weekend Warrior’. In onze notities lezen we “een bandje om te onthouden”.

De heren van Black Vulture begonnen aan hun set met een klein halfuurtje vertraging om er dan meteen ongenadig in te vliegen. ‘Solace’, de eerste song op het album, was ook de setopener en dat bleek een goede keuze: meteen zat je in the groove en in ‘Ascendancy’ natuurlijk. ‘Ex-Lucis’, de tweede song in de set, wàs al een favoriet van ons en zat, net als ‘Book of Lies’ dat erop volgde en een aantal andere van de nieuwe songs, al een tijdje in de liveset. Met dat verschil dat het allemaal nog een flink stuk potiger, hechter en strakker zat. Want vergis je niet: de Black Vulture-trein zit beter op de rails dan ooit. Met een rotvaart, zonder onderweg te vergeten de reizigers te verwennen. Met fraaie gitaarriffs van de broers Stéphane en Yannick Willems en een überstrakke ritmesectie én Yannick’s vette in your face vocals bijvoorbeeld...

Tot dé hoogtepunten van zaterdagavond rekenen we zeker ‘Claustrophobia’ en ’Reign of Osiris’, samen met ‘Skeleton Key’ en ‘Aftermath’ onze absolute favorieten van het album. Met zijn geweldige riffs, knappe opbouw en tempowisselingen is ‘Claustrophobia’ een heel lekker oorsnoepje en bij ‘Reign of Osiris’ ging het genieten lustig verder. We konden ons vergapen aan het geweldige percussiewerk van Kilian Groslot, wat een held. Semir Brik, het andere onmisbare element van de ritmesectie gaf een bezwerende bassolo ten beste, waarop het nummer weer ‘full on’ losbarstte.

Yannick Willems had graag een mosh pit gezien. Zijn discipelen volgden gedewee en bij een sterk ‘Skeleton Key’ was de vloer voorbehouden aan de ‘moshers’. Dat we ‘Aftermath’ geweldig vinden, schreven we al eerder, niet? Nog zo’n song die live enorm gegroeid is en ook nu weer was dat een fijn momentum. Afsluiten deed de band met wat nu al zijn cult hit, of anthem is geworden: een gewillig meegezongen/-gebruld/-gescandeerd ‘Martyr’. Geen genade. Helaas wel ook meteen het einde van het optreden.

‘Ascendancy’ klinkt trouwens erg goed. De productie van Peter Iterbeek - het moet niet altijd Bob Rock zijn, toch? - doet de band alle eer aan. Een echte aanrader is het, die cd. Kopen dus, doén.
 

tekst: © Markec
foto’s: © Christel Schoepen  / foto cd: © Markec