Adegemstraat 56? Nee, die venue deed niet meteen een belletje rinkelen. Welke indrukwekkende onderdompeling ons te wachten zou staan, wisten we ook nog niet. Wél dat het om tekeningen van Mechelaar Gijs Vanhee zou gaan, ondersteund door muziek.

In een maar net afgewerkt nieuwbouwpand in de Mechelse Adegemstraat hingen slechts enkele van Vanhee’s werken te bewonderen, vrijdagavond 17 augustus. Veel zou pas ‘live’ getoond worden met visuals van Circle ø Stripe later op de avond, ondersteund door indietronica van Gottland. Maar eerst was er jazz...

Vrijdagavond, zeker de tweede en vierde vrijdag van de maand, staat voor Mechelse jazzliefhebbers synoniem met ‘jazzavond’. Deze vrijdag was niét de jazzzolder maar wel het pand in de Adegemstraat de plaats waar het gebeurde, voorafgaand aan Gijs Vanhee’s multimediale expo. Het was genieten van de veel te korte jazz set van het Christopher Dormaels Quartet. De band, en geef ze eens ongelijk met zulk weer, besloot om zich buiten te installeren: en zo kregen we een mooi openluchtconcertje.

Het quartet, met behalve Dormaels zelf op percussie, Laurens Smet op bas en Dieter Vaganée op sax, zonder pianist maar versterkt met gitarist, bracht een korte en bondige set van erg swingende en sfeervolle jazzcomposities. Voornamelijk eigen composities van Dormaels en één uitmuntende interpretatie van een Wayne Shorter-compositie. “Géén eigen compositie”, benadrukte Dormaels. Al moest diens eigen werk niét onderdoen. Dit smaakte naar meer! We hopen dat Lejo van de Jazzzolder meeleest: programmeer deze heren gerust voor een avondje jazzzolder!

De expo van Gijs Vanhee zou zich dan tenvolle laten gelden. Het was ondertussen immers al wat donkerder geworden, ideaal voor de projecties die op ons losgelaten zouden worden. Vanhee’s signatuur: eigenzinnige ietwat aparte, soms bevreemdende tekeningen waarbij je ook je verbeelding de vrije loop kan laten gaan, werden op vakkundige wijze hertaald in visuals door Circle ø Stripe die binnen op de wanden van het nieuwbouwpand geprojecteerd werden. Erg knap was dit allemaal.

De visuals van Circle ø Stripe en de tekeningen van Vanhee kregen als live soundtrack de inventieve ingenieuze indietronica van Koen Vermeulen’s Gottland mee: hoogzwanger van sfeer en we verhullen dan ook niet dat ooh!’s en aah!’s op hun plaats waren. Het genieten van de visuals in combinatie met Gottland’s universum was een perfecte match. Dit was een erg apart en inspirende live-multimediale expo: het huwelijk van de Vanhee’s werk, de hertaling door Circle ø Stripe en de soundtrack van Gottland bleek over een bed van rozen te gaan. Vanhee’s kunst als gehele multiemediale onderdompeling en unieke ervaring. Een woord: wauw!

Erg mooi was ook de korte bijdrage van Vanhee’s muze, Marijke die iedereen stomverbaasd deed staan met haar knappe zangstem. Van ons mocht ze gerust nog een prachtig liedje zingen, samen met Gottland. Ze kreeg niet voor niets van zowat alle aanwezigen de nodige complimenten na de performance.

De bijzonder geslaagde expo werd besloten met een dj-set van The Principals.

De expo as such was eenmalig, of toch het multimediale gedeelte ervan, de tekeningen op de ramen van het pand – misschien ook de werken die binnenhangen? – zijn nog te bewonderen de komende dagen in het pand nr. 56 in de Adegemstraat. Maar Vanhee, die niet stilzit zal dra wel weer met wat nieuws op de proppen komen. Hou deze jonge kunstenaar in de gaten. Dat gaat jullie verslaggever ook doen, en dat geldt ook voor Gottland, Circle ø Stripe en het Christopher Dormaels Quartet ...

Meer over Gijs Vanhee: http://www.gijsvanhee.be/

Verslag en foto’s: © Markec