(foto's: Jan Smets)

Afspraak op het zonnige terras van de Lamot op de Haverwerf.  Gesprekspartner: Jan Simons.  Zelfde bouwjaar - oud-wijkgenoot, schoolbanken gedeeld, in zelfde Chirogroep groot geworden... Onze wegen gingen andere richtingen uit - maar we delen een passie: de passie voor deze stad.  Jan kan het niet onder stoelen of banken steken: hij ziet deze stad graag.  Als manager van Conges-en Erfgoedcentrum kan hij zich uitleven. Het is een boeiende en gevarieerde job, ondanks de lange werkdagen en de stress die soms bij dit werk komt kijken. En het geeft hem veel voldoening. Want het moet gezegd: Lamot boert erg goed. "Maart was de beste maand die we ooit hebben gehad. Er staan Lamot nog mooie jaren te wachten..."

Jan is zo'n zes jaar aan de slag als manager.  Voordien werkte hij twintig jaar in de banksector.  Maar in mei 2006 ging zijn verhaal in Lamot van start.

"Het is een unieke combinatie - dit congres-en erfgoedcentrum.  Het is in deze hoedanigheid zowat enig in zijn soort.  De ene dag ontmoet ik om maar iets te zeggen, de CEO van Microsoft, en de andere dag maak ik een praatje met iemand van een seniorenkorkest die iets komt opzoeken in het Erfoedcentrum.  Dat is boeiend.  Lamot heeft drie functies onder hetzelfde dak: het congrescentrum, de erfgoedcel en het restaurant.  Ik werk goed samen met Anouk Stulens die sinds kort de coördinator is van de erfgoedcel.  Met twee managen we Lamot.  Maar we kunnen rekenen op een ploeg van twintig gedreven medewerkers, die  kan worden aangevuld met freelancers op drukke dagen."

Lamot heeft een lage drempel.  Elke Mechelaar kan er zo binnenstappen: om een glaasje te drinken, iets te eten, een voordracht van Soirée lamot bij te wonen, de Erfgoeddagactiviteiten mee te maken, enzovoort...

Lamot is toch één geheel.  En dat wil Jan benadrukken. 

Lamot is een succesverhaal gebleken.  En dat heeft vele redenen volgens Jan Simons.

"We kunnen ons mooi positioneren tussen de grotere steden, Antwerpen en Brussel.  We scoren tegenwoordig erg hoog in de ranking.  Grote bedrijven kiezen de laatste tijd bewust voor Mechelen.  We mikken vooral op groepen van een driehonderd man.  Grotere groepen gaan wel naar die andere steden.  Maar voor die groepen tot driehonderd man kunnen we een prima service bieden.  Mechelen heeft beslist charme.  Het gebouw is apart door de oude onderdelen van de brouwerij in combinatie met nieuwbouw.  Voor mij staat het symbool voor het 'Nieuwe Mechelen'.  Mechelen moet zich niet meten met grotere steden, maar uitgaan van zijn eigenheid.  Onze klanten weten dit ondertussen.  Zoals ik al zei zitten we nog steeds in de lift.  We groeien nog altijd.  Maart was onze beste maand ooit.  Dit jaar zullen we zelfs 20 % hoger scoren. En nog is er potentieel. Ondans de crisis halen we ons objectief"

Jan wijst me op de goeie samenwerking met de Mechelse hotels.  Die zitten steeds behoorlijk vol - niet in het minst met zakenmensen.  En de toekomst ziet er veelbelovend uit.  Binnenkort is Zaventem nog sneller te bereiken, en dat zullen we in Mechelen geweten hebben.  Steeds meer bedrijven kiezen er voor zich te vestigen in de Dijlestad. 

"Door deze vlottere bereikbaarheid zullen we ons in de toekomst ook moeten richten naar potentiële klanten over de grens.  Nog meer dan voordien zullen we ons moeten focussen op dit zakentoerisme."

Bedrijven weten het onderhand wel.  Men kiest voor deze stad voor zijn goeie bereikbaarheid, het gebouw op zich, de veelzijdigheid (tentoonstellingen, musea...), én voor de persoonlijke service.

Jan Simons houdt van zijn job.  Dat voel je.  Het blijft voor hem een uitdaging.  Maar als overtuigde Mechelaar is dit een droomjob.  Lang geleden organiseerde hij in deze stad de eerste culinaire wandelingen.  Die tijd ligt nu achter hem - het is ook niet meer combineerbaar.  Maar tof vindt hij het wel om zijn klanten deze stad te tonen op zijn mooist: "Met een Gouden Carolus op de skywalk, en dan afzakken naar het Congrescentrum..."  Een congres, de erfgoedcel binnenlopen, een tentoonstelling zoals die van Rik Wouters meepikken....  Allemaal dingen die een meerwaarde inhouden.

Het contact  met mensen vindt Jan belangrijk in zijn werk, of het nu om klanten of leveranciers gaat...  Het commercieel verhaal is uiteraard primordiaal, maar de integratie tussen congres-en erfgoedcentrum is voor hem een meerwaarde.  Dit alles maakt dat het een 'mooi verhaal' is voor hem: manager zijn, een commerciële functie uitoefenen, de link met de stad, de erfgoedcel...

Ik luister geboeid naar Jan.  Lamot is het verhaal van het Nieuwe Mechelen, en Jan is maar al te blij dat hij en zijn medewerkers hierin een belangrijke  rol mogen spelen.  Graag benadrukt Jan ook de meer dan goeie samenwerking met schepen Frank Nobels, die als voorzitter van de Raad van Beheer heel erg begaan is met het Congres-en Erfgoedcentrum.  Een successtory schrijf je niet alleen.  Dit doe je samen.

Het terras is ondertussen volgelopen op deze zonnige lentedag.    Ooit zaten we samen op de schoolbanken in de Vredestraat.  Onze wegen liepen uit mekaar.  We spelen in andere verhalen.  Maar tussen de regels door  ontdek ik dezelfde rode draad: en dat is de liefde voor deze stad, die we elk op onze manier beleven en uitdragen.  En dat is mooi om te ontdekken of eerder - bevestigd te zien.