Mechelen verliest aan Jean-Paul Laenen een veelzijdig kunstenaar

    

(foto's: Jan Smets)

Zopas is bekend geworden dat gisteren, zaterdag, de bekende Mechelse kunstenaar Jean-Paul Laenen is overleden.  Hij zou in juni 81 jaar worden....  We zullen hem blijven herinneren als een bijzonder veelzijdig man, stijlvol modieus in voorkomen, getalenteerd op vele terreinen....  Hoe je ook dacht over zijn persoon of werk: je kan er niet aan voorbij dat Mechelen met Laenen één van zijn meest markante kunstenaars verloren heeft...

 

Eén van zijn laatste creaties is de veelbesproken 'dubbel-sculptuur' van Ludwig Van Beethoven en zijn grootvader.  Op de foto hieronder zie je Jean-Paul samen met zijn echtgenote Nadine bij de onthulling van het 'geplaagde beeldhouwwerk', zowat anderhalf jaar geleden...

De foto's hierboven schoot ik op de vernissage van de tentoonstelling 'Niet van gisteren' in het cultuurcentrum, een jaar voordien.  Toen poseerde de kunstenaar  graag voor mijn lens - gewillig,minzaam, maar ook met een zekere fierheid.

 

Jean-Paul werd geboren in onze Dijlestad  op 19 juni 1931,en volgde kunstonderwijs aan Sint-Lucas in Brussel, maar ook in Londen en in het Italiaanse Carrara.  Aanvankelijk was hij schilder, maar spoedig begon hij ook te beeldhouwen.  In 1963 won de jonge Laenen de prijs 'Jeune Sculpture Belge'.  Zeven jaar later brak de Maneblusser internationaal door, door zijn gesmaakte deelname aan de Biënnale van Venetië.   Hij flirt met het abstracte, maar blijft vooral een figuratief kunstenaar.

 

Bekend werd hij vooral door zijn interesse in ruimtelijke en stedelijke landschappen, waarvoor hij graag  allesomvattende kunst ontwierp.  In Mechelen is het nu ook al verouderde 'nieuwe' stationsplein van zijn hand.  Zijn werk poogt steeds een dialoog aan te gaan met de omgeving.  Maar al veel eerder was de kunstenaar geboeid door de openbare ruimte.  Zijn interesse hiervoor wordt gestimuleerd door de activiteit van de werkgroep 'krokus' waar hij samen met de architecten Marcel Smets en Bob Van Reeth reflecteert over de herwaardering van de Mechelse binnenstad.  Zo komt in de vroege jaren zeventig het Klein-Begijnhof op hun tekenplank.

In heel het land zijn werken van Laenen te vinden.

Jean-Paul Laenen doceerde aan het Sint-Lucas en aan de Academie voor Bouwkunst in Tilburg.

Laenen verwierf ook succes met het door hem ontworpen laatste Belgische vijf frank stuk dat een 'gefragmenteerde' koning Boudewijn toont.

 

(...met echtgenote Nadine...)

                                    

(...bij onthulling van de kleine Ludwig...)

    

(sculptuur aan het Hoviusconvent - scultptuur onder het Koning Albertplein)

(vissculpturen op IJzerenleen...)

   (expo in Lamot - 75 jaar...)

(tijdelijke sculptuur op de Haverwerf enkele jaren geleden...)

 

Jean-Paul was van een grote, vernieuwende Mechelse generatie kunstenaars.  Hij was 'niet van gisteren...'

 

 

Vandaag trekt Jean-Paul de deur achter zich dicht, en wandelt elegant met de stok in de hand, van ons weg..., naar ergens, wie weet waar...   Mechelen verliest vandaag een kunstenaar die niet in een paar regels te vatten is.  Niet van gisteren, wel van vandaag, en...  ook nog van morgen?

 

                                     

 

 

 

 

 

 Wij zijn een goede vriend verloren.

Cecile en Frans Van den Brande (beeldhouwer)

Zeer grote meneer.  Heb destijds een reportage gemaakt voor het weekblad Panorama (nu P-magazine) over zijn prachtig nieuw vijffrankstuk.  Samen met de fotograaf naar het Brusselse ateliers waar ‘zijn’ munt werd geslagen. Hij kreeg opdracht van de fotograaf de gloednieuwe muntstukken uit een container te graaien en ze als ‘vloeibaar goud’ uit zijn beide handen te laten lopen.  Dat weigerde hij pertinent.


Pas op de tentoonstelling ‘Niet Van Gisteren’ hem teruggezien.  Hij zag bijzonder patent uit.  En hij herinnerde zich dat incident nog levendig.  Een grote kunstenaar, een bedachtzame man, een documenteerde ontwerper, fier én bescheiden.

Luc Swinnen

en een  zeer aangename buurman!

 Saluut, Jean-Paul.

Weeral een Melaanbewoner (uit mijnen tijd) minder.

J.P. Was een man waar ik, in mijne jonge tijd naar opkeek, al was het maar om zijn rode studentenmuts (wijl ikzelf mijn schedel moest bedekken - verplicht van den bond en de ziekenkas - met een blauwe muts van de StrontRapersClub)

De familie Laenen woonde op de hoek van wat toen nog Melaan was en de Arme Clarenstraat. Bij goed weer op maandagavonden van het beiaardconcert stonden daar alle benedenramen open. Zou dit Jo Haazen aangezet hebben om dit pand Later te bewonen?

Den Teca huisde daar ook een tijd

En sinds 26 juni 1952 spreken we over Jef Denynplein ... Maar toen was het inderdaad Melaan (nr 12 denk ik)

Ik heb nooit geweten dat Jean-Paul Laenen daar ooit gewoond heeft ... 

 @Peter. Wij noemden dat stuk van de Melaan de makkadam omwille van de betonplaten die daar waren aangelegd door een legermacht tegen de muren van de Cellekens! ik vermoed dat het een carwash was.

 waar heeft de uitvaart plechtigheid plaats? Als oud student blijft zo'n man in je geheugen gegrift. Bedankt Jean Pol

Vrijdag om 14 uur in de aula van de Stedelijke begraafplaats in Mechelen...

Ik heb Jean-Paul leren kennen toen ik hem belde met de vraag welk werk hij wilde in de eerte uitgave van mijn boek over mechelse kunst door de eeuwen heen. Een zeer innemend man. Ik was wel verbaasd dat hij het stationsproject in het boek wilde en geen van zijn beeldhouwwerken, maar hij was nu éénmaal veel met ruimte bezig. In de tweede uitgave heb ik twee andere werken opgenomen ( IJzerenleen en "Zaden in de wind" aan Lamot. Ons laatste contact was voor het Beethovenproject, waar hij veel tijd in gestoken heeft. Toen was hij veel in het centrum en elke keer als we elkaar ontmoeten maakten we een praatje. Spijtig, sterkte aan familie, vrienden en echtgenote.  Vaarwel

Van Jean Paul Laenen wordt nog in de loop van dit jaar 2012 
een grootse verrassing geopenbaard, welke hij aan deze 
en volgende generaties zal nalaten: het dubbelmonument 
van Willem de Zwijger (Guillaume le Taciturne 1533-1584,
"Je maintiendrai" ), prins van Oranje en graaf van Nassau,
vrijheidstrijder "avant la lettre" en wegbereider van de 
soevereine staten der Verenigde Nederlanden;

en van Marnix, heer van Sint Aldegonde en Souburg, "Repos ailleurs",
1544-1589, burgemeester van Antwerpen, theoloog, geestverwant en 
naaste medewerker van Willem. Het dubbel monument zal worden 
opgericht in Antwerpen, nabij het KMSKA, want Jean Paul 
heeft de afgelopen jaren keihard gewerkt om de beelden 
en het omgevingskunstwerk als zodanig nog voor zijn overlijden 
te kunnen voltooien. 
Die zijn klaar voor plaatsing, hetgeen door zijn dochter, 
architekt Sylvie Laenen nader zal worden gerealiseerd 
op nauwkeurige aanwijzingen en aantekeningen, 
die haar vader heeft nagelaten. 
Jean Paul was een grote kracht die tot uitzonderlijke prestaties in staat was,
een kunstenaar van grote klasse en een zeer vriendelijke en bescheiden mens.

Eric Bais

Alleen al omwille van dat laatste werk, Oranje en Marnix, zullen wij hem eerbiedig in onze gedachtenis bewaren. Uit contacten met hem weten wij dat hij ook ideëel achter dit opzet stond. Een groot Mechelaar, een groot Heel-Nederlander ging heen.

geachte heer,

beste Jan,

eerder toevallig kwam ik vandaag weer terug op deze site mechelenblogt terecht, en besef dat de tijd al weer voorbij vliegt en dat ik tot mijn grote schaamte moet vaststellen dat ik u nog altijd niet heb bedankt voor de mooie en ontroerende tekst die u heeft geschreven naar aanleiding van zijn dood. voor de vele fotos van hem en zijn werk die u  al die jaren heeft getrokken. Toegegeven ik maak niet zoveel gebruik van de sociale media, het is niet echt zo mijn ding, maar dat is geen excuus, vandaag kan ik het niet meer laten en wil ik u namens mijn moeder en mezelf bedanken voor de mooie hommage aan mijn vader als mens en kunstenaar. het is een zeer mooie troost om doorheen deze fotos te wandelen. Ik had destijds toen hij nog leefde en hij samen met mij een website wou opmaken, verteld dat er al heel wat beeldmateriaal van zijn werk op het internet gegoogled kon worden( tot zijn grote verbasisng.) Een groot aantal beelden zijn uw fotos die u besliste op het internet te posten. ik wou dat hij het zelf kon zien! en ik wil u hiervoor nog bedanken. zeer binnenkort zullen ingrepen zoals stationsplein verswijen met de nieuwe aanleg en zullen uw fotos de herinnering aan wat is geweest nog bewaren. 

sylvie laenen

 

 

 

Bedankt voor deze waarderende woorden Sylvie.  Ik ben erg blij dat het voor jullie een vorm van troost en herinnering is.  Dat doet me deugd...

Je viens seulement d'apprendre le décès de Jean-Paul en cherchant ses coordonnées pour l'avertir lui et Nadine de notre changement d'adresse.

Quelle tristesse. Les mots me manquent pour dire combien son départ me fait de la peine. Il reste dans mes pensées et dans mon coeur comme un homme d'une rare gentillesse et un artiste exceptionnel.

Merci Jean-Paul d'avoir un jour accepté de partager quelques moments inoubliable.

Toutes mes pensées pour ceux que tu as aimés et qui t'aiment

Michel