Ik geloof dat het een jaar geleden was toen ik naar Mechelen In Beweging een e-mail verzonden had, waarin ik waarschuwde dat het concept van de Tangent (de geplande, deels ondertunnelde, nieuwe oostelijke ringweg) geen globale vooruitgang zal betekenen. Ik vrees immers dat de vierbaansweg het verkeersprobleem niet zal aanpakken, maar gewoon zal verplaatsen.

Laat wel duidelijk zijn dat er een forse vooruitgang zal komen qua veiligheid voor de zwakke weggebruiker, die onder andere kan genieten van een veilige oversteek van en naar de binnenstad via de zogenaamde fietspuzzels. De ontlasting van de stationsbuurt zal zeker voor meer ademruimte zorgen en de omgeving wordt zo goed als nieuw aangelegd. Maar volgens mij stopt daar ook de mooie reclame en de Mechelse prestige, want als we aan het hoofdstuk van de Tangent beginnen, zit ik met een zeer slecht gevoel. Laten we het ook eens door de bril van de automobilist kijken, nadat we het over fameuze mobiliteitskaders zoals STOP-principes hebben gehad. En ik richt me vooral aan de boomknuffelaars die menen dat alles wat automobiel is (dat iets of wat van gas uitstoot) moet uitgeroeid worden: leef a.u.b. in de realiteit anno tweeduizendelfendertig wanneer nog altijd auto's rondrijden. Dure brandstof of niet.

Eerst en vooral vind ik het ironisch dat deze vierbaansweg wordt aangelegd met gelijkvloerse kruispunten, terwijl men druk bezig is met de ombouw van de R6 in de noordelijke regio van de stad tot een volwaardige expresweg met op- en afritten. De kruispunten van de R6, net zoals de kruispunten van de N49/A11/E34 Antwerpen-Knokke en overige gelijkaardige vierbaanswegen, staan bekend als dodelijke punten. Bij de aanleg van deze wegen in de jaren '70 opteerde men voor goedkope oplossingen die voornamelijk uit talloze verkeerslichten bestonden. Het was allemaal geen toeval dat men voor de goedkoop ging. België was immers achterstallig, terwijl het autosnelwegennet in de buurlanden ondertussen zo goed als uitgebouwd was. Daarom koos men voor een grootschalig inhaalmanoeuver. Hals over kop besloot men dus om deze wegen half-en-half (zonder kostbare op- en afritten en vele bekommernissen omtrent onteigeningen) in te richten en dan ook nog eens brique à braque door slechte asfalt. Aan dat laatste echter maak ik geen woorden vuil. Daarover heeft men echt al genoeg inkt laten vloeien. Deze inrichtingen blijken vandaag de dag volledig achterhaald en op de koop nog toe aartsgevaarlijk. De diverse krantenartikelen over dodelijke accidenten spreken boekdelen. Maar wat krijgen we nu? Een oostelijke ringweg met juist dezelfde filosofie als die van een aantal decennia geleden. Een filosofie die weliswaar de portemonnee boven de veiligheid verkiest.

In eerste impressies van de tangent is te zien hoe de Brusselsesteenweg naadloos overgaat in een sleuf om vervolgens ondertunneld te worden. Boven de sleuf zou een rotonde komen met vier armen als op- en afritten die de Jubellaan en de Europalaan zouden ontsluiten. Helemaal niet dus. Het afrittencomplex blijkt ondertussen vervangen te zijn door een kopie van het huidige kruispunt Jubellaan/Europalaan/N1. Verkeerslichten. Voor de toegang tot het station en voor ontsluitende arm naar de Motstraat worden ook nog eens verkeerslichten voorzien. Verkeerslichten. De tangent kruist de Leuvensesteenweg weer met een gelijkvloers kruispunten. Verkeerslichten. Verderop aan het Douaneplein maakt de Tangent een T-splitsing met de N15 naar Putte. Verkeerslichten. Ten langen leste draait de baan af naar het Hoogstratenplein. Of er daar verkeerslichten te vinden zijn moet ik u niet vertellen.

En dat voor een stuk van nog geen drie kilometer...

Als ik nu vanaf afrit Mechelen-Zuid naar het Hoogstratenplein rijd, kom ik zes verkeerslichten tegen. Dat zijn er hooguit een koppel meer in vergelijking met de Tangent, plus het feit dat je nu een winkelhaak meer aan je broek hebt. Die paar honderd meter extra maken het verschil niet, maar in reistijd - met al die lichten - geeft de Tangent evenmin een verschil. Bovendien vraag ik me af of de lange files tijdens de spitsuren door de Tangent zullen opgelost geraken. Het ene licht na het andere staat het verkeer vijftig seconden stil en dat in combinatie met een rotonde waar het verkeer ook nog moet aanschuiven.

Jaja, aan het station zelf en aan de vesten blijft de chaos uit, maar binnen acht jaar staan we misschien wel met z'n allen onder de vaart in de file. De problemen worden volgens mij gewoon weggemoffeld, letterlijk begraven (in de tunnel). Niet zichtbaar, maar ze zijn er nog altijd wel. Dat is juist waar we niet naartoe moeten. Problemen zijn er om aangepakt en opgelost te worden. Ik pleit absoluut niet voor het verdwijnen van de Tangent uit de plannen, want de huidige situatie kan gewoon niet meer. Maar als er een oplossing komt moet die wel meteen goed (genoeg) zijn. Een oplossing met op- en afritten (die zodanig kunnen ingericht worden dat er niet al te veel plaats wordt ingenomen) lijkt me de veiligste en de comfortabelste. Anders is Mechelen een miskleun rijker. Het project moet toch de miljoenen waard zijn?

Ik vrees een beetje dat Mechelen en/of de studiebureau's achter het stationsproject nog steeds achter de filosofie van de jaren '70 "snel en goeikoop" staan, want fundamenteel gaat er met deze nieuwe weg (althans de inrichting van deze weg) niks veranderen en zeker niet aan de veiligheid van de automobilist. Mechelen in Beweging wist op mijn e-mail niet veel meer te antwoorden dat de Tangent "absoluut geen autosnelweg mag worden". Deftige argumentatie is ook een kunst...

Zie ook

• Volledige maquette - loop van de tangent/bypass
• Kaart van de tangent op Mechelen Mapt
• link, een webpagina van Leefmilieu Mechelen-Zuid waarop vele steekhoudende "concerns" verzameld zijn.

UPDATE: De rotonde aan de Leuvensesteenweg blijkt in de maquette verdwenen te zijn.