(foto's: Jan Smets)

Hij is niet alleen een innemend mens - hij is ook een méér dan begenadigd kunstenaar, in de goeie Mechelse traditie als Rik Wouters, Nest Wijnants en zovele anderen, de eerste stapjes schoorvoetend gezet in het meubelatelier van zijn vader: Ward Dijck...

Ward had me gevraagd of ik naar zijn vernissage wou komen.  Hij zou tentoonstellen in het Cultuurcentrum aan de Melaan - en dit van 18 juni tot 21 augustus.

Ik moest het me geen twee keer laten zeggen.  Ik had vroeger al kennis gemaakt met het bijzondere werk van Ward Dijck, en wou dus maar al te graag aanwezig zijn.  En alzo bezocht ik daarstraks de expo van een glunderende Ward.  Hij mocht terecht fier zijn op het tentoongestelde.  Dit is een knappe expo - evenwichtig, smaakvol en rustgevend..., een tikkelje Oosters sober..., eerlijk en heerlijk, met de kracht en tegelijkertijd  de ingetogenheid van de natuur in steen gevat...

Ik kan het je dus sterk aanraden om deze zomer eens een kijkje te gaan nemen.  Je zal niet bedrogen uitkomen.

Ward die van het bouwjaar 1936 is, is geëvolueerd vanuit een ambachtelijk sculpteren van meubelonderdelen in het atelier van z'n vader, naar wat hij zelf noemt 'een beeldenbouwer'.  Het gebruik van diverse materialen en plastische media is inherent aan zijn evolutie als kunstenaar die gaat van figuratie via een lyrisch symbolisme en organisch ronde vormen naar uitgepuurde abstractie...

Deze langzame verandering van stijl is soms toevallig onstaan, maar altijd doelbewust in de artistieke gedachte naar geestelijke bevrijding.

In de drang om de wereld te begrijpen is de mens altijd op zoek geweest naar het basisprincipe van het universum.  De Griekse filosofen ontwikkelden als eersten een rationele benadering waaruit de wetenschap ontstond.  In onze tijd ontmoeten deze standpunten elkaar in de theorie van het alles.  Ik zuig dit niet uit mijn duim, maar zie dat Ward deze filosofische gedachte in zijn kunst verwerkt.  Zélf zegt hij het zo:

'Ik streef niet naar een louter esthetische voldoening, maar wil met alle middelen die het materiaal mij biedt, dieper graven naar de essentie'

De vele studiereizen naar het Verre Oosten hebben zijn visie op kunst compleet gewijzigd.  De Oosterse filosofie en het gedurig peilen naar de essentie en de sacraliteit van de dingen hebben zijn werken doen overhellen in de richting van het 'Zen'...

Ward:

'Mijn werk balanceert voortdurend tussen de verworvenheden van de West-Europese kunstbeleving en niet-Europese oude culturen...'

Bij het beeldhouden in de zware, ruwe en harde steensoorten wordt de mogelijkheid benut om de natuurlijke schoonheid van de steen, de sporen van ontginning, de ruwe breukgleuven en de korrelige korst te integreren in het eigenlijke beeldhouwwerk.

Ik laat mijn handen glijden over de kunstwerken - de stenen - het ruwe en het gladde... Dit is prachtig...

Ook de zwerfkei is een belangrijk gegeven in zijn werk.  Hierin liegt volgens Ward de kosmos als het ware besloten.  Hierin is geen begin of einde.  De steen staat symbool voor de tijd en de energie van onze aarde.

Ward Dijck is een veelzijdig kunstenaar.  In zijn schilderkunst laat hij zich inspireren door diverse bronnen, maar de natuur is een terugkerend thema.  De vier oerelementen in combinatie met beweging, tijd en ruimte zijn zijn bronnen. 

Alles stroomt...

Omdat we ons laven aan dezelfde bron...

Ward schildert landschappen die er in feite geen zijn.  De natuur wordt vertaald zoals hij ze ziet; het oppervlak van het doek wordt afgetast en het onderwerp wordt in 'n nieuwe vorm aangeboden...

In zijn 'onthaaste wandelingen' zoals Ward dit noemt - staan al zijn zintuigen op scherp.  Hij exploreert de natuur, en legt de indrukken die hij opdoet vast met de camera.  Later transformeert hij ze tot een nieuwe raliteit...

Het is fijnproeverij voor al je zintuigen, zo'n expo van Ward.  Ik genoot er van, en spring vast nog eens binnen, om me weer te laven aan zijn verrassende weergave van de wereld rondom hem...

Ward: je leert ons kijken en voelen op subtiele manier...

www.warddijck.be