foto: Rudi Van Poele Hidde Moens
Wat zou u indertijd hebben gedacht moest u de jonge Claus op café hebben ontmoet? Ik had het geluk een toekomstig stadsdichter te ontmoeten op het ogenblik dat hij nog niet te beroemd was om gewoon met mij te praten!
Na de inmiddels beroemde eerste dialectles door Marcel Kocken, kreeg ik in het sympathieke gelagzaaltje van "De Rooster" nog een pintje aangeboden door verantwoordelijk Charles Moens. Wist u trouwens dat de wat oudere mensen uit de buurt een lekkere maaltijd voorgeschoteld krijgen voor slechts enkele eurootjes? Charles moest er dan ook heel wat erkentelijke zoenen incasseren.
Een van de cursisten bleek zijn zoon Hidde Moens te zijn, een wat stille jongen, erg beleefd, 20 jaar. Toen ik hem vroeg waarmee hij zich buiten de dialectlessen zoal bezig houdt in het dagelijks leven, kwam het antwoord onverwacht snel en fel: "Ik ben dichter en mijn eerste dichtbundel is pas uit!"
Hier is één van de zieleroerselen van onze Hidde, kandidaat-stadsdichter. Zeker de eindzin doet nadenken. (Sorry Jans, ik vind u ook goed, hoor!)
Hm... dat smaakt naar meer. Voordat Hidde ooit in de toekomst kans maakt om stadsartiest te worden, kan hij misschien overwegen om zijn schrijverstalent te etaleren op Mechelenblogt... ;-) Een Mechelse Kijk met Poëtische Ondertoon is hier af en toe best welkom!
Misschien heeft Hidde nog wel één gedichtje voor ons?
Posten zou ik zo zeggen!
Bedankt! Ik heb er nog wel een paar liggen, ik twijfel nog of ik ze uit mijn bundel zou halen (die trouwens nog niet officieel gepubliceerd is), maar met nog wat aanmoediging zou ik ze nog weleens durven beginnen bloggen.
Om even veilig te stellen: het was wel degelijk ikzelf die 'ongecontroleerd' heeft geantwoord hierboven... Nu ook gecontroleerd en goedgekeurd door Mechelenblogt zelf!
doén, Hidde....