Dit is een artikel dat over meer dan lopen gaat. Meer dan Dwars door Mechelen. U gaat de erotiek die van het Vrijbroekpark uitgaat beter kunnen plaatsen, begrijpen waarom dat park heiliger is dan de door Vinci ontheiligde Mechelse Grote Markt. Verder gaat het over de mystiek van het getal zeven. U gaat hier antwoorden vinden op vragen des levens zoals waarom de mens liever stapt dan stopt en andere esoterische vragen.

Lees dus vooral verder (lacht)

Bon, nu we de marketingteaser hebben gehad moeten we ook nog onze beloftes nakomen.

Vorig jaar verscheen een korte tekst met een pleidooi om te gaan lopen in de Mechelse groene long bij uitstek: het Vrijbroekpark. Voor de beginnende lopers, lees hier het essay: http://www.mechelenblogt.be/2009/09/kroniek-van-aangekondigde-wedstrijd
Dit is het vervolg dat lopen van het ondermaanse naar het astrale tilt.

Laten we eerst beginnen met de plaats van gebeuren. Een park is meer dan een lapje natuur. Het zijn overgebleven plekjes groen en leven, echo's van een bijna vergane allesomvattende grootsheid, die nu omsingeld zijn door koning baksteen en keizer beton. De natuur is heilig en waar anders dan in de natuur kan de mens mens zijn? Waar anders dan in de natuur kun je de seizoenen ondergaan, onderdompeld worden in de pracht en kracht van verandering? Lees de poëtische blogbijdragen van Leyander er maar op na, die weet de juiste woorden te vinden en het mooi aan elkaar te breien ook.

Het Vrijbroekpark had voor ons, stadskinderen, een onweerstaanbare erotische connotatie. Vrij - broek - park. Het leek wel de Tuin der Lusten van Jheronimus Bosch waar de vrije liefde, laten we zeggen, vrij spel had. Helaas haalden de lessen aardrijkskunde ons jaren later uit ons zwevend gevoel: een broek bleek gewoon een ander woord voor moeras te zijn. Nou moe, was dat alles? Hierna lieten we onze onschuld achter ons en werden we tieners die ontdekten dat het een fijne plaats was om af te spreken met het andere geslacht. Meer dan onschuldig hand in hand stappen moet je er niet achter zoeken met als hoogtepunt een zoen in de Vietcongachtige bamboe achter de sportvelden. Decennia later herontdekten we het park als de plaats om ons zittend beroep letterlijk uit te zweten.

Het Vrijbroekpark is met veel fantasie een grillige ovaal van een dikke drie kilometer in een bijna Engelse glooiende stijl. Het midden van het park daarentegen is een rechthoek. Voor zij die meer van Franse geometrische tuinen houden is er de rozentuin. Nu, het is een oud gegeven dat spirituele rituelen dikwijls in een cirkel worden uitgevoerd. Denk aan de Indianendans, de heksenkring en Stonehenge. Van cirkels gaat een zekere magie uit want ze hebben noch een begin noch een eind. Eindeloos.

Plaats nu een vierkant of kubus in het midden van de cirkel om de windrichtingen aan te geven, een oude regel bij de bouw van tempels en kerken, en alle ingrediënten zijn aanwezig om het ritueel te starten. Toertjes lopen in een cirkel rond een vierkant is een heilige activiteit.

Het beste bewijs van de magische formule van vierkant-in-cirkel is onze geliefde landsvoogdes Margareta van Oostenrijk. Beter gezegd haar standbeeld.
Margareta op haar ronde sokkel op een vierkante markt was tegennatuurlijk. Je kunt beargumenteren dat de markt altijd al vierkantig was maar dan moet je eens op de beeldbank gaan kijken: het had in elk geval heel ronde hoeken en de kinderkopjes maakten het perspectief nog ronder. Vergelijk het nu met de huidige vlakke gladde slick-stijl en je weet waarom Margareta weg moest van the powers that be - beter bekend als Vinci. Het klopte gewoon niet vanuit esthetisch standpunt. De oude magie was verbroken. Of denk je dat het toeval is dat onze burgemeester lid is van de loge? (lacht)

Lopers zijn de sjamanen van het park. Hun toertjes, al dan niet in klokwijzerszin, zijn een metafoor voor zingeving. Of toch minstens "zin" in de mechanische betekenis van draairichting (lacht)

Leven is bewegen en vooruitgang maken. Lopen is de ultieme fysieke uitdrukking van die drang. Lopen is het hoogste goed in het leven, alles draait er rond. Net zoals er schakers zijn die geloven dat de pion het ultieme schaakstuk is en dat alles in functie van die pion moet worden ingezet. Of hoe het voetvolk de koning(in) voor zich spant (lacht)

Ver gezocht? Misschien. Als je loopt leer je je adem beheersen. En laat ademen nu net de basis van leven zijn. Ohm(mmmmm) is volgens de Hindoes de eerste levensadem en oorzaak. Iets dichter bij huis schreef Goethe over uitademen: "Dank de heer als hij de druk wegneemt" en ook "alles wat adem heeft, loof de heer". En ooit zei een Mechels oud besje op RTV als antwoord op de dooddoener van de reporter: wat is het geheim van een lang leven? "Ademen. Blijven ademen." Ze was als kranige eeuweling het beste bewijs van deze stelling. Simpel en geen speld tussen te krijgen.

Zijn er nadelen aan het lopen? Zeker. Vooral voor beginnende trimmers die best langzaam opbouwen. Er zijn duizenden sites die je tips en tricks geven genre:
- Heb je steken in je lever? de meeste lopers ademen uit op het moment dat de rechtervoet de grond raakt waardoor er druk op de lever uit wordt geoefend. Dus uitademen als de linkervoet de grond raakt.
Geen idee of dit werkt maar het lijkt hout te snijden.
- Of nog het bekende "afschuren" van de tepels waar de "echten" plakband over plakken.
Bij mij roept het beelden op van kinky vrouwen met zwarte plakband kruiselings over hun.... hmm, misschien toch maar wat minder tijd op het internet doorbrengen.
In elk geval, er is een populaire laagdrempelige start-to-run groep in het park, elke donderdagavond. Inschrijven en meelopen zou ik zeggen.

Maar neem alvast niet te veel hooi op uw vork. Blijkbaar wilt iedereen binnen het jaar aan de start verschijnen van een marathon. Weet dat een marathon dodelijk kan zijn. Letterlijk. Het woord marathon is een verhaal met een tragisch einde voor de arme held. Held? Drommel lijkt me meer gepast. En dus willen we allemaal letterlijk in de voetsporen van Phidippides treden, liefst in één of andere wereldstad waar het op asfalt lopen helemaal nefast is. Drie mensen stierven tijdens de marathon van Detroit. Diezelfde dag kwam ook de broer van presentator Jan Leyers om het leven tijdens de marathon van Amsterdam.

En dan is er onze erfenis uit de oertijd. Langzaam stappen dient om te plukken en te verzamelen. Een moderne vorm is terug te vinden in het slenteren langs de winkeletalages, ook een vorm van verzamelen (lacht), maar wel eentje die je benen langzaam uitperst. Stappen daarentegen vermoeit nauwelijks. Een mens is door de evolutie heen gekneed tot een meester-wandelaar. Niemand zal al lopend een hert vangen, maar onze voorouders hadden wel het geduld en de fysiek om vele uren de sporen van een vluchtend dier te volgen tot ze hun uitgeputte prooi inhalen en tenslotte halalgewijs slachten. Als we rechtop staan valt ons lichaam liever van de ene pas in de andere, dan dat het blijft staan. Lopen daarentegen is de levenswijze van een jager, een oude kracht die in ons allemaal sluimert. Nou ja, bij sommige meer dan anderen (lacht)

Het park is nu volop in verandering. De herfst, die met rasse schreden dichterbij komt, trekt het groene laken weg en een spel van stakige takken, naakte bomen, schimmels en schimmen komt te voorschijn. Alles wordt ijler en doorzichtiger. 's Avonds zijn de donkere paden overdekt met een humuslaag van mist die in vlagen voorbij trekt. Een mens moet van minder (t)rillen. In de open ruimten verandert het licht naar een okerbruine vorm met de kleur van mosterdgas (niet dat ik erbij was in de loopgraven maar zo stel ik het me toch voor)

Starten met lopen doe je ook best in de herfst. Als je in de zomer start, wanneer de grote groep lopers het park overheersen dan krijg je zin to join the crowd. Alleen is de conditie niet wat het geweest is, gaat vooruitgang met mondjesmaat en heb je morning-after reuma als een 20-jarige oude hond. Enkele maanden later start de herfst. Donkere. Natte. Grijze. Koude. dagen. Ontmoediging tot de vierde macht. Weg die droom om binnen het jaar een marathon te lopen. En dan moet de winter nog beginnen. Een mens gooit voor minder zijn loopschoenen over de haag. De dappersten wachten op hun eerste verkoudheid als voorwendsel om het op te geven.

Anderzijds, een winterstarter weet waar hij staat en vooral waar hij of zij aan begint. En zij die de winter *overleven* worden door de warme armen van de lente hartelijk ontvangen en kunnen dan de vruchten plukken. In de zomer is dan enkele rondjes lopen letterlijk een "walk in the park". Starten met lopen? Vandaag is de dag!

Blijft over, hoeveel het is aantal toeren dat je moet lopen om voor sjamaan door te gaan zonder dood neer te vallen? (lacht)
Het antwoord is eenvoudig. Zeven. 7. Hou je nu even vast aan je stoel want hier komt een litanie om je te overtuigen van de kwaliteiten van dat heilig getal.
Denk aan de 7 zonden, de 7 hemelen, de 7 cirkels van hel (of zijn dat er 9?) en de 7 dagen van de week. 7 is ook telkens de som van de tegengestelde kanten van een dobbelsteen. Voor de betamensen zijn er de 7 basis eenheden: meter, kilogram, seconde, ampère, kelvin, mol, candela. Volgens Newton heeft de regenboog 7 kleuren. De zuurtegraad van water is 7. Er zijn 7 hemellichamen met het blote oog te zien. Zoogdieren hebben 7 nekwervels. De 7 wereldwonders doen bij velen een belletje rinkelen.

Voor de christenen onder ons is er reden om te juichen want ook zij delen in de zegenen van het getal zeven: 7 jaren van overvloed versus 7 magere jaren. 7 broden in 7 manden die wonder boven wonder spectaculair vermenigvuldigden. De 7 sacramenten - kent u ze nog allemaal? De 7 laatste woorden van Jezus aan het kruis. De 7 hoofdzonden en hun tegenhanger de 7 deugden. De 7 smarten van Maria en haar 7 vreugden. En ook het onzelieveheersbeestje heeft 7 stippen.

Moslims krijgen ook hun deel van de koek. Het aantal hemelen en het aantal deuren naar de hel is 7. Ook interessant: pelgrims gaan 7 keer rond de Kaaba dat een kubus vormt in de cirkel die de maalstroom van mensen is. Nu nog de joden met de zevenarmige kandelaar, de menora en we hebben alle monotheïsten.

Voor Mechelaars begint onze echte geschiedenis in de 7de eeuw met Sint Rombout. De stad had toen 7 kerken. Het praalgraf van Margareta van Oostenrijk behoort tot één der 7 wonderen van België. Haar tweede echtgenoot stierf trouwens 7 jaar later dan haar eerste.

Dan is er het intrigerend detail dat de mens 7 gaten heeft - de nettiquette verbiedt ons om hier in meer detail te gaan. Maar evengoed is er het aantal Wereldzeeën en de 7 dwergen. Voor de technologiefreaks: de digitale klok kan met 7 segmenten elk mogelijk getal vormen.  (Boleaanse) logica kun je bouwen met 7 logische poorten. Als je de eerste 9 cijfers door 7 deelt (behalve 7 zelf) dan krijg je een repeterende sequentie die je grafisch kunt samenvoegen tot het eeuwenoude enneagram. Het enneagram is een methode voor Soefi mystieken om dichter tot God te komen, tegenwoordig in een nieuw jasje gestoken door fancy selectiebureaus die je persoonlijkheid proberen te meten. Dat ennea Grieks is voor negen mag de zevenpret niet bederven.

Voor de ongelovige Thomassen, nog een laatste argument: stikstof heeft atoomnummer 7. Vraag maar aan de liefhebbers van Britse stout en ale waar die mooie schuimkraag vandaan komt. Voor de moslims die zich liever ver houden van al die alcoholische toestanden: drink 7-UP - overigens een vrij populaire drank in Marokko en het waarom daarvan is een ander stukje petit histoire.

En als toetje, als je nog niet overtuigd bent: The Magnificent Seven. Kortom, you get the picture (lacht)
 
Dus het voor de hand liggende antwoord is 7 toeren.  En laat 7 x 3 km nu toch wel 21 km zijn. 21 km is de optimale afstand. Niet te veel, niet te weinig. I rest my case