In de loop van deze week kreeg ik een mailtje aan van Mechelen Blogt, of ik geen zin had om dit jaar mee Maanrock te verslaan. Zeer graag uiteraard.

Ik heb zelf al lang een band met Maanrock, ik was er in mijn late tienerjaren al bij in 1996. Mooi om nu de 15e editie weer van nabij mee te maken.

Muzikaal was ik oorspronkelijk niet zo onder de indruk van de groepen die het hoofdpodium zouden betreden dit weekend.

Mijn mening moet ik nu echt wel herbekijken want ik deed wel enkele mooie muzikale ontdekkingen.

School is Cool is zo'n voorbeeld, ik volg de nieuwere muziek niet echt meer van nabij en kende deze winnaars van de Humo Rock Rally 2010 enkel maar van naam. Maar wat een ontdekking, zonder dat ik het wist kende ik zelfs al enkele nummers van op de radio. Ze deden me een beetje denken aan Mumford and Sons, een Britse groep die het laatste jaar aan de oppervlakte kwam, maar ze deden echt goed hun eigen ding. Op een bepaald moment was er een technisch probleem met de Basdrum, maar het publiek loste dit zelf op door goed mee te klappen.

De Fixkes kende ik al wat langer, en ik wist dat ze meer in hun mars hadden dan "kvraagetaan". Enkele jaren geleden waren ze ook al op Maanrock en toen vond ik het vrij rustig, maar ze hadden nu ook trouwe schare fans bij zich die van begin tot eind alle nummers meebrulden. Leuk ook dat ze afsloten met "Kodazuur", een cover van Urbanus. Niet iedereen zou hiermee wegkomen maar ik vond het zeer geslaagd.

Dan werd het tijd om de zijpodia eens op te zoeken, allereerst naar de Vismarkt, waar Aroma di Amore zijn opwachting zou maken. Het publiek was duidelijk anders dan op de Grote Markt, maar zeer talrijk aanwezig. Aroma is dan ook muziek die niet meteen toegankelijk is voor iedereen maar die de oudere generatie festivalgangers duidelijk nog niet vergeten was. Ik was vol verwachting, want enkele kennissen van me waren er vol van en hadden me gezegd dit zeker niet te missen. Helaas was het niet meteen mijn ding, maar dit is enkel een kwestie van smaak. De reacties van het publiek deden duidelijk merken dat zij er wel van genoten.

Het nadeel van alle zijpodia is ook dat je moet kiezen, soms staan er leuke dingen gelijk geprogrammeerd, dat was ondermeer het geval met Blaute en Melaerts die op de Vismarkt het beste van zich gaven, net met Raymond van het Groenewoud op de Ijzeren Leen.

Raymond deed me een beetje schrikken met zijn voorkomen, hij had waarschijnlijk een probleem aan zijn rechteroog, maar muzikaal had dit zeker geen invloed.

Stevig beginnen met Maria en Meisjes om dan verder te gaan met 2 Meisjes, de toon was gezet, het publiek genoot.

Even weer naar de Grote Markt waar Das Pop, de groep rond Bent Van Looy, zijn opwachting maakte.

Wederom een zeer energieke set waar de vrouwelijke festivalgangers (zowel de moeders als de dochters) van genoten. Bent is een beetje een moderne stripfiguur en weet te entertainen.

Kiezen is verliezen op deze Maanrock, alles bekijken is gewoon onmogelijk, en tegelijk is dit één van de charmes van ons stadsfestival, elkeen vind wel ergens zijn gading.

Ik kijk al uit naar dag 2, en als u straks geen zin hebt om Clouseau te bekijken geef ik graag een tip. Op de IJzeren Leen speelt de Ierse Luka Bloom, als u hem niet kent, u zou vanavond fan kunnen worden.

 Tekst en foto's: Marc Van Campenhout

Meer foto's vind je op Flickr