"Misschien voor oude besjes",  zullen sommigen denken, maar kant kan toch nog aanspreken. En op onze Mechelse kant mogen we terecht fier zijn.

De Mechelse kant en die van Valenciennes worden algemeen gezien als de fijnste kant. Geen toeval dat koningin Fabiola trouwde met een “vool”  (hoofddoek – neen geen shador) in Mechelse kant. Verleden week nog extra belangstelling van een Italiaanse toeriste die duidelijk zeer goed op de hoogte was en informeerde naar de Mechelse “pizzi”.

Ik verwees haar naar kantschool “Etterjefke” en kon het alleen maar betreuren dat ik die dag geen werk van die school kon tonen.

Misschien moet die “signora” maar eens terugkomen op 4 september want dan organiseert de kantschool “Etterjefke” in de namiddag ter gelegenheid van haar 10-jarig bestaan een tentoonstelling met demonstraties in de Keldermanszaalvan het stadhuis.

"Etterjefke” verwijst  naar een klein kanten boordje, met gaatjes om een lint door te rijgen. Volgens een boek van Pierre Verhaegen in 1902 uitgegeven, werd het toen al in Mechelen geklost. Meestal waren het oude vrouwen of kinderen die zich hiermee bezig hielden. Deze laatsten werden aangespoord met de woorden: “etter jefke”. Ofte vlugger werken” in het Mechels dialect.

Na de tentoonstelling “Mechelse kant”in de Midzeelhoeve in 1998 namen José Tonnoeyr en Bertha Van Looy het initiatief om een kantclub op te richten in Mechelen. Ze werden hierin aangemoedigd door Heidi De Nijn, toen conservator van de Musea en kregen de steun van stadsbeiaardier Jo Haazen. Die stelde een lokaal ter beschikking in de Beiaardschool. Op 1 september 2000 was het zover: 16 enthousiaste kantwerksters die iedereen wilden tonen dat de kant in Mechelen en de Mechelse kant nog leeft, kwamen voor het eerst samen, de kantclub was geboren en hun naam was  vlug gekozen: "etterjefke"

 Nu zijn ze ongeveer 10 jaar verder en kijken even om:  De club nam regelmatig deel aan culturele manifestaties in en buiten de stad en tijdens de zomervakanties  demonstreren ze elke vrijdagnamiddag in het museum Hof van Busleyden. Dit wordt vooral door toeristen gewaardeerd. Het museum is nu gesloten, maar zij zetten deze traditie ondertussen voort bij “Uit-in-Mechelen” (toerisme). Als het weer het toelaat, houden zij buiten Op-Sinjoorke gezelschap. Toeristen en Mechelaars tonen veel belangstelling en weten nu dat er niet alleen in Brugge kant geklost wordt, en dat de Mechelse variant veruit de fijnste is.

                                  Iedereen welkom op 4 september 2010.