jeronimo deel twee

met categorie:  

In een vorig deeltje maakten we reeds nader kennis met Jeronimo, ‘Begijnhof-burgemeester’, ‘dromenfabrikant’,  en bezieler van circusschool Circolito.  Jeronimo Terrones, de sympathieke Mechelaar met het Catalaanse bloed, wordt in dit tweede stukje van mijn vraaggesprek verder op de rooster gelegd!

Jeronimo is trouwens erg opgezet met de leuke reacties op het interview…

 

(foto jan Smets)

Jeronimo, je bent de stichter en bezieler van de bekende Mechelse circusschool Circolito.  Hoe en waarom heb je deze nu bijna jubilerende school opgericht?

(…)

Op woensdag 15 januari 2000 (nu bijna tien jaar geleden) begon ik met zes leerlingen in de Luchtballon in de Nieuwe Begaardenstraat.  Maar na zes maanden moesten we een andere locatie zoeken.

We kwamen in de Maria Magdalenakapel terecht – of de Kapel van het Klein Begijnhof, die in 1820 door de stad Mechelen werd gekocht om als turnzaal te dienen voor het eerste gemeentelijke schooltje.

In 2000 waren er in heel Vlaanderen maar vier cirucusscholen. Mechelen moest er natuurlijk bij!  Dus: alzo gedaan: de vijf Kunststeden hadden nu elk hun circusschool!   ;-)

Tegenwoordig zijn er zesentwintig erkende circusscholen in Vlaanderen!!

In het begin was het zeer moeilijk wat subsidies betreft, maar ook qua materiaal, qua lesgevers…  Maar ondanks de twijfels die we regelmatig hadden of we niet uit de kapel zouden gezet worden, en verplicht zouden worden om iets anders te zoeken (we hebben hard gelobbied voor de Oude Stadsfeestzaal in de Merodestraat) , mochten wij drie lokalen huren van de stad.  Nu zijn we een bekende circusschool in Vlaanderen met maar liefst 260 kinderen!  Vele mensen denken nog dat de kinderen van de circusschool later in het circus gaan werken. Maar dat is niet zo.  Integendeel.  Veel leerlingen studeren voort en doen circus als hobby, en de freaks die zal je wel in de Zomer van Antwerpen of op de Gentse feesten, of op een ander festival zien optreden.

Op 29-30 en 31 januari vieren we met Circolito ons tienjarig bestaan.  Als je hier méér info over wenst, dien je maar eens te surfen naar www.Circolito.be

(foto jan Smets)


Jeronimo, je bent een man van vele dromen.  Ik hoorde dat je in Aragon Huesca werkt aan een verbazend project… Kan je er eens een tipje van de sluier van oplichten?  (enthousiast tovert Jeronimo een paar fotoboeken en andere documenten op tafel…)

Het was een droom.  Inderdaad.  Ik ben er zeventien jaar geleden mee begonnen.  Ik wou een verlaten Spaans dorp in Catalonië  weer bewoonbaar maken voor een kunst-sociaal en maatschappelijk project.  En dit op een ecologische manier.

Wat eerst een droom was, is nu een gestructureerd project aan het worden.  We zijn in blijde verwachting.  We werken aan een beleidsplan, en starten werkgroepen op.  Het project is in de startfase, en einde februari plannen we bijeenkomsten met de geïnteresseerden.

Wil je meer weten over dit boeiende project en wil je uitgenodigd worden?  Dan kan je mailen naar jeronimo@elpuebloecologico.org  of jeronimo.terrones@skynet.be

Een verlaten dorp, compleet met kerk???  Kijk maar, en val niet achterover: mapa.pueblosabandonados.es


Zoveel interresses, zoveel dingen waar je mee bezig bent… Je vertelt ook indianenverhalen voor kinderen en jongeren vanaf zes jaar?  Hoe kom je daarbij?

Door mijn handicap kon ik niet meer workshops doen voor Circolito.  Ik heb ook gesolliciteerd in Plankendael.  Daar vroegen ze me om verhalen te vertellen aan de kinderen over de indianen en hun respect voor de dieren en de natuur. 

Ik heb veel materiaal en boeken verzameld, en kon zo op een boeiende manier vertellen over de indianen van Noord-Amerika.  Veel kinderen hebben een verkeerd beeld over de indianen die ze in de films hebben gezien.  Ik benader samen met de kinderen de verhalen op een andere manier, zodat ze zelf meer ontdekken over de ware gebeurde feiten. 

Ik word gevraagd voor verjaardagsfeesten, circuskampen, ponykampen, waar ik vertel over de indianen.  We maken dan drums, pijl en boog, dreamcatchers, enzovoort…

Aan Mechelen heb je je hart verloren… Wat zijn de Mechelse dingen of plekjes die een speciaal plaatsje in jouw hart hebben?

Op een hoekske van de Met staat ‘Op-signoorke’ of ‘Vuylen Bras’ (braspartij), ‘Sotscop’ (een nar die in een kasteel werd omhooggegooid: voorloper van de trampoline), ‘Vuylen Bruydegom’ …  Jullie kennen allemaal het verhaal.  Maar een mens die werd opggegooid (en later een pop wegens de vele ongelukken…) is een Spaanse gewoonte die in het woordenboek beschreven wordt als ‘El Pelele’.  Denk maar aan het schilderij van Goya waar ‘El Pelele’ door vier vrouwen wordt omhoog gegooid.

Bij Don Quijote wordt Sancho Panza ook omhoog gesmeten.  Deze gewoonte bestaat bijna in heel Spanje, en heeft per regio soms een andere betekenis.  Sommige gebruiken ‘El Pelele’ als Judas, en de pop wordt daarna verbrand.


Moet ik jullie ook nog vertellen dat ik zéér graag in het Begijnhof vertoef.  De kans ik groot dat je me daar kan ontmoeten, samen met mijn Fortuin.(Fortuna). Zo heet mijn poes. Uit respect voor een vriend heb ik hem zo genoemd.

Jan, de volgende keer kom je een foto maken als je hij ‘high 5’ met me doet!   ;-)

Toetje: mijn 560 sleutels heb ik hier omhoog gehandgen in mijn huisje.  Ik vertel regelmatig de mop dat de pastoor de sleutels van alle Begijnen had.  Dan vraagt men mij: ‘Wat zijn dan die kleine sleutels..?’ Awel ja. Sommige gidsen kunnen er niet mee lachen, heb ik ondervonden.

En nog wat voortborduren op het thema van Spaanse linken in het Vlaams en het Mechels:

‘Pagador’ betekent ‘betaler’.  Spanjaarden waren klein van gestalte, en betaalden de soldij van de soldaten. Daar komt de ‘Pagadder’ vandaan. Denk ook aan ‘Pagaddertoren’.

Enne: ‘Boesjkamaree’: schommel in het Mechels, komt van het Spaanse BUSCO MARARME: ‘Ik zoek duizelig te worden’.  Busco = buscar (zoeken); Mar = zee en mararme is zelf duizelig worden.

Bedankt voor dit interview Jan.  Ik vond het leuk om eens in het middelpunt van de belangstelling te staan!   Hihi.

Bedankt bloggers, en als een lieve dame méér over me wil weten: mijn mailadres kan je hierboven vinden..   ;-)


Jij bent bedankt Jeronimo!

(nog zovéél weet onze gastblogger te vertellen… Maar: als je Jeronimo in ons begijnhof tegenkomt: spreek hem maar aan!  Het wordt héél zeker een toffe babbel!)

(tekst en foto's jan Smets)

Gravure van Opsinjoorke door

Mathieu Joseph Charles Hunin (° Mechelen 1770 + Mechelen 1851)...

Schilderij van Goya:

Ik had Jeronimo al vaker op straat gezien. Heel interessant om meer over hem te weten te komen! Bedankt!

Heel interesant,Jeronimo.Groetjes uit de USA

Ja ja Geronimo is onze vriend!

Toffe reactie van een buur van Jeronimo!   ;-):

PS: fijn om je weer op deze blog te mogen ontmoeten Driewielerke!

beste jeronimoke, hier zij die ook al in spanje wonen he, je weet wel anny , van die je veel schilders tuig hebt gekregen, we vinden het heel tof dat je dat dorpje in spanje terug nieuw leven wilt in blassen, doe zo voort, we weten dat je het kan en je zal het zeker tot een goed einde zal brengen, veel geluk er mee en laat je niet uit je lood slaan door een tegenslag hoor, tot nog maals in mechelen of in spanje , je weet maar nooit he, groetjes.