Een mooi verhaal op zondagochtend:

Vanochtend had ik me overslapen 8:10 las ik van de klok, lap de winkel zou om 7:30 al open moeten geweest zijn.

Rap in de kleren van gisteren gesprongen en snel begonnen met het inladen van de broodjes die om 4:50 geleverd waren. Ja ik weet het exact want ik was de bel vergeten afzetten en om exact 4:50 deed de bakker de voordeur van de winkel open en rinkelde de bel door het ganse huis, iedereen sliep er doorheen behalve ik zelf die als de weerwind de schade probeerde te beperken door het knopke van de bel in de nulstand te zetten. Je weet wel zo'n antieke knopke waar je met een hendelke drie standen kan kiezen: 0, I en II.

Enfin rap de broden in de rekken gezet, de croissantjes, de chocoladebroodjes, de bagetten en de keizerkes afgebakken. Mijn echtgenote was intussen zo zelfopofferend dat ze me een flinke hand geholpen heeft.
Even later nog snel de kruimeltjes opgeveegd, de lichten aangefloept en het rolluik mocht open.

Toen de rolluiken omhoog waren zag ik een zeer behulpzame buur, hij had de stoep voor mijn winkeltje helemaal van sneeuw ontruimd, ik kon mijn ogen bijna niet geloven.

Je ziet dat het nog kan en dat het nog bestaat.
 

Bedankt lieve buurman