Nu de Paasdrukte wat weggeebt is gaat het leven weer stilaan zijn gewone gang. Een beetje kuieren in de Kruidtuin bezorgt mij als wandelaar nochtans een heel andere indruk. Terwijl de tienerjeugd volop aan’t sporten is  zorgt een bekende amerikaanse frisdrankengigant voor de nodige verfrissing. In de speeltuin ravotten vaders en moeders liefste peuters of spelen in het zand.

Men moet niet erg oplettend zijn om te zien dat de dierenwereld ook volop bruisend van leven zijn gang gaat want een beetje verder merk ik plots een moeder eend fier met haar kroost paraderend rond de vijver. Mijn poging om een familiefoto te maken ontaardt in een kwakkel want moeder eend kwankt onmiddellijk haar jongen tot de orde. Ze waggelen met zijn allen in de vijver waar zij een natuurlijk voordeel hebben tegenover een fototoestel dat kiekjes wil maken. “Stel je voor een kiekje maken van een eend” lijken ze te onder elkaar te murmelen.
Om van Kiekjes te spreken ook daar is de lente het leven welgezind geweest, moeder kip loopt rond met twee kuikentjes en wordt beschermd door vader haan, euh ik zie er twee hanen die voor bescherming zorgen misschien een nieuw samengesteld kippegezin?

Tegen de school aan ligt er een beuk in stukken gezaagd op de grond. De man met de kettingzaag weet me te vertellen dat er weinig aan te doen was omdat houtschimmel de stam heeft aangetast. Weinig stukken stam waren nog gezond ook al leek er uiterlijk niks aan de hand.
Het skelet van de gesneuvelde is in stukken gezaagd en word nu netjes afgewerkt en gebruikt als een “wooden wall” om de grasperken af te schermen tegen overstekende wilderikken. “Dat is nodig” weet de man, “omdat door al dat geloop de wortels van de bomen niet goed kunnen groeien”. En ja, zo te zien zijn er een aantal andere bomen ook onder het snoeimes gegaan, om er evenwichtige bomen van te maken. Zo op het eerste gezicht merk je er niks van maar ze staan er wel bij alsof ze bij de kapper een frisse snit gekregen hebben, mooi zo.
“Die boom daar dat is ook een beuk” zegt hij dan, "nu die grote beuk weg is heeft die bescherming nodig tegen de zon, we zullen hem van jute stof moeten voorzien”. “Een juten jasje?” vraag ik onwetend als ik ben. “Inderdaad, nochtans moeten we hier opletten want onlangs hebben vandalen een andere boom die bedekt was met jute, volledig weer ontbloot, zelfs de krammen bovenaan waren losgedaan”.
Ik moest hem zeker gelijk geven wanneer hij opperde dat de mensen wat meer hun mond open zouden moeten durven doen want ja sociale controle was er vroeger wel maar nu is dat zo goed als weg.

In ieder geval de kruidtuin zal binnenkort weer in volle glorie de zomer kunnen tegemoet treden.