Een blijde intrede, het verwelkomen van de nieuwe vorst. Het is een beetje minder populair geworden, maar het is een aloud gebruik. In 1467 werd Karel de Stoute verwelkomd als Heer van Mechelen na de dood van zijn van zijn vader, Filips de Goede.

J.B. David schreef als relaas van de dingen het volgende in 1854. De stad bracht hulde aan de nieuwe vorst, de de vorst beloofde om de privileges aan te houden, en iedereen was gelukkig!

(Geschiedenis van de stad en Heerlijkheid van Mechelen, J.B. David, Uitgeverij Familia et Patria, Handzame, 1985)

Het was de derde dag van Juli (NVDR: dus bijna 541 jaar geleden). (...) Tegen het uer dat hy aenkomen moest, zoo zyn de leden van het stedelyk magistraet met vele edelen, dragende ieder eene gouden keten aen den hals, allen te peerd zittende, sommigen in zwarte zyde, anderen in 't fluweel gekleed, en met zwarte kousen aen de beenen, naer Heffen uitgereden, in wel geschikte orde, en begeleid van gildebroêrs, mede in 't zwart en in volle wapenuitrusting.

Zoo haest de vorst voeten gezet had op Mechelschen bodem, en de gemelde heeren hem eerbiediglyk hadden gegroet, is de Schout heer Jan van Muysen (NVDR: die van de eerste steenlegging van Sint Romboutstoren) vooruit getreden, dragende de justitieroede in zyne hand, en heeft die den Hertog aengeboden. (...)

Toen al de redevoeringen uitgesproken waren (NVDR: het was toen niet anders dan nu), nam de stoet de voorbaen. Hem volgde Karel, in't zwart van top tot teen, met het gulden vlies aan de hals, vergezeld van prinsen, hertogen graven en baronnen (...).

Van aen de Battelbergen tot aen de Luis-eike stonden de Schutters in de slagorde en (...) al de Beggyntjes van den grooten hove, ten getalle van ongeveer negen honderd, in reijen geschaard, (...), met eene brandende waschkeirs in de hand, en bewaerd door eerbare mannen, van stadswege daertoe aengesteld (NVDR: een moeilijke taak als man, maar iemand moet het doen natuurlijk) (...).

Al gaende weg kwam de stoet naby de Adeghem-poort, (...) welke hy gesloten vond. Op het eigen oogenblik verhief zich van daarboven een schetterend geluid van twee en vyftig trompetten. (...) Ter midden der symfonie zag men van de poort eene jeugdige maegd nederdalen, zittende in eene klaerblinkende wolk, met de rug geleund tegen eene ronden schild, waar de zeven staken van het stedelijk wapen in 't geel en 't rood op geschilderd stonden. In hare linkerhand droeg zy een vergulden scepter, uitloopende op twee ineengestrengelde handen, tot zinnebeeld der Mechelsen spreuk: In Trouwen Vast. (NVDR: Schoon he) (...).

De straten met mast boomen beplant, van aen de Adeghempoort tot aen het hof van Kamerijk (NVDR: huidige stadsschouwburg) waer de hertog zynen intrek nemen moest waren gestrooid met groen en bloemen, de huizen behangen met allerlei tapytwerk. (NVDR: het moet er kleurrijk uit gezien hebben)(...)

Zeven (...) Triomfbogen waren opgerigt, de eerste in het midden van de Adegemstraat, de tweede aan haer uiteind, de derde (...) aen de toenmalige vischmarkt, de vierde voor het Oud-paleis, destyds het schepenenhuis, de vyfde op de groote markt, de zesde op de Befferbrug (NVDR: Befferstraat-Veemarkt), en de laetste naest het kruis op de Veemarkt.

Op de Grootbrug (...) waer Neptunus in zat met den trytand in de vuist, en die, op het ogenblik dat de Hertog voorby reed, overeind sprong om hem zynen eerbied te bewyzen.

Op de Markt zag men eenen grooten wagen waaronder Karel de Groote verbeeld was. Uit diens lichaem sproot een rykgetakte boom, vertonende de wapens van al de keizers, den hertog inbegrepen die den hoogste tak bekleedde, in romeinse krygsrusting. (NVDR: het was mode om die tijd af te stammen van Karel De Grote, kijk maar op de medaillons aan de zijgevel van het stadhuis)

Voor den Beyaert (NVDR: huidige postgebouw) moest de Inhuldiging geschieden, en de voorregten der stad gezworen worden. De hertog (...) nam plaats in eenen kostbare zetel, en sprak:

Wy, Karel van Bourgondie, (...), overmits de trouw en hulde die onze goede lieden onzer stad Mechelen ons gedaen en beloofd hbben, zoo beloven wy mede alle hunne regten, vrydommen, privligiën, costumen ende usanciën, oude en nieuwe, gelyk zy gewoon zyn (...) opregtelyk te onderhouden. Zoo helpe ons God en zijne Heiligen.

(En zo geschiede !!  En het is die Karel de Stoute die onze stad onsterfelijk maakte door er de grote raad in te vestigen)

:-)