13 jaar lang zorgt hij al om op elke eerste zondag van oktober, kinderen met kanker, een onvergetelijke dag te bezorgen.
Een aantal Mechelaars, zoals François De Schouwer ('Swa den Belleman') en stadsgids Rudi De Mets, stuurden me vandaag een mailtje om zovéél mogelijk mensen op te roepen om Karel Verbiest te nomineren voor de Pluim.
'De Pluim' is een initiatief van de regionale TV (http://www.RTV.be), die hiermee mensen 'bedankt' die zich met veel energie en creativiteit inzetten voor andere mensen en de samenleving.
meer info op:
http://www.kinderkankerdag.be
http://www.depluim.be
Men kan stemmen door te sms'en naar het nummer 3024 met als tekst 'Pluim 1'.
Omdat positief nieuws OOK aandacht verdient...
Ik herinner me nog als gisteren toen ik in academiejaar '94-'95 als student journalistiek stage liep bij de Gazet van Mechelen (toen nog met eigen filiaal in de Befferstraat!) verslag uitbracht over de Kinderkankerdag toen - dat moet toen editie 3 of 4 geweest zijn .. (eerste editie was in '93)... Toen al viel op wat een gedreven man Karel Verbiest is, en nog.. en die Pluim verdient hij!
Stemmen maar dus ....
Bericht terug: hij heeft momenteel 371 stemmen.
Komaan mensen!! Daar kan nog veel meer bij!!
goed he
Kan men niet online stemmen?
Alvast bedankt voor de stemmen!
Men kan nog tot vrijdag stemmen, online is niet mogelijk.
Dat je de melding krijgt dat de dienst niet bestaat, is bizar. Misschien op een ander tijdstip nog eens proberen?
Alvast bedankt, en hopelijk winnen we.
Mvg,
Hans Verbist (Zoon Karel )
http://Http://www.kinderkan...
http://www.kinderkankerdag.be
Spijtig, misschien probeer ik het morgen nog eens opnieuw.
Maar voor de rest: heel content van ElloMobile en je steunt er ook nog een goed doel mee (in de rapte wat reklame maken http://www.ellomobile.be).
Maar het kan nog véél méér!
DOEN!
Wat kan een mens hieraan toevoegen? Mobiliseer allen uw familie, vrienden en kennissen om voor Karel te stemmen. Deze man verdient het. Het interview dat ik twee jaar geleden met hem had over de kinderkankerdag zal ik nooit vergeten. Sindsdien staat die dag elk jaar in mijn agenda.
Hierna het relaas van de babbel die ik in 2004 met Karel had. Het verhaal pakt me opnieuw als ik het lees.
”Patiëntjes zijn één dag de sterren”
Organisator kinderkankerdag verloor vrouw en zoon aan ziekte
MECHELEN, MUIZEN - ”Als je kind kanker krijgt, krijgt heel je gezin kanker. Iedereen is slachtoffer.” Karel Verbist (55) weet wat het is om dierbaren te verliezen. Zijn vrouw Linda (39) en zijn zoon Tom (14) stierven aan botkanker.
Slechts één therapie kan zijn leed verzachten: de organisatie van de nationale kinderkankerdag in het Mechelse dierenpark Planckendael.
Die riep hij elf jaar geleden in het leven. Nu zondag is het weer zover.
Als wij Karel vragen om een interview aarzelt hij. ”Ik ben de vedette niet, de patiëntjes zijn de sterren.
Het is hun dag.” Vierhonderd kankerpatiëntjes uit heel het land heeft Mechelaar Karel Verbist samen met hun familie uitgenodigd.
Er komt zelfs een groep uit het Duitse Aken, want ook daar verzorgen ze Belgische kinderen.
Weken leven ze toe naar de dag. ”Maar pas een dag op voorhand weten de patiëntjes of ze mee kunnen.
Als hun bloedspiegel niet in orde is, zijn ze aan hun bed gekluisterd. Dan mogen ze het ziekenhuis niet uit. Hartverscheurend is dat. Voor sommigen van hen was het misschien hun laatste kans om Planckendael te bezoeken”, mijmert Karel.
Met een rugzak vol cadeautjes probeert hij de thuisblijvers een beetje te troosten. ”Al hebben we het steeds moeilijker om sponsors te vinden”, zegt Karel. Voor zijn kinderkankerdag mobiliseert hij heel de stad. ”De kinderkankerdag is uitgegroeid tot het feest van de Mechelaars voor de kankerpatiëntjes in ons land. Bij hun aankomst aan de rand van de stad, wachten motorrijders van de Mechelse politie hen op. Als rasechte vips worden ze met zwaailichten en sirene naar Muizen begeleid. Die agenten doen dat al elf jaar gratis, net als 300 andere vrijwilligers en een hele hoop bekende Vlamingen”, vertelt Karel.
Zelf stond hij in 1993 aan de wieg van de nationale kinderkankerdag. ”Mijn zoon was al ziek toen ik ermee begon. Bij mijn bezoeken aan het universitair ziekenhuis in Gent kreeg ik het elke keer moeilijk als ik die kinderen daar zag liggen in hun isoleerkamers. Je mag ze niet aanraken, niet kussen,...
Eén keer wilde ik hen daaruit verlossen én het is me gelukt”, glundert Karel.
Intussen slaagde de ambtenaar er al elf keer in om de dokters en verpleegsters in jeans naar Planckendael te halen. Even dacht Karel aan stoppen, toen zijn zoon erg ziek was. ”Maar Tom vroeg me een week voor zijn overlijden om ermee door te gaan. De nacht dat hij stierf, ben ik de hele tijd bij hem gebleven. Vlak voor hij in coma viel, vroeg hij me om samen met hem een glas champagne te drinken.
Zijn mama had dat ook gedaan, herinnerde Tom zich. Ik zou graag afscheid van hen nemen, maar het lukt me niet.”
Niet zonder success, maar toch staan we blijkbaar een beetje achter.
Stemmen is de boodschap.
http://www.kinderkankerdag.be
Momenteel zijn er 531 stemmen!