
(foto: Nelly Ardoullie . - 'Job op de mesthoop' - met dank Nelly!)
Morgen, 10 september, kunnen we ter gelegenheid van de Open Monumentendag, het oude OLV-gasthuis in de Keizerstraat bezoeken...
En dit gebouw kwam gisteren wéér in de actualiteit...
De federale overheid heeft donderdag 7 september, voor 1,1 miljoen euro, de oude vleugel van het voormalige OLV-ziekenhuis in de Keizerstraat gekocht.
De Regie der Gebouwen zal daar de noodzakelijke uitbreiding van het Mechelse Gerecht realiseren.
De vleugel was eigendom van het Dodoensziekenhuis.
Voorwaar een ideale locatie zijn - recht tegenover het Gerechtshof.
Enne... de Keizerstraat zal met het gerenoveerde gebouw aan aantrekkelijkheid winnen!
Het voor zijn tijd moderne ziekenhuis werd opgetrokken in 1854, op de gronden van het voormalige Keizershof.
De eerste steen werd op 3 juli 1854 door Leopold I ingemetseld, op een diepte van 13O cm. onder de voorgevel van de kapel.
In een uitgekapt gedeelte van de steen, had de koning vooraf een loden kistje gedeponeerd met 12 muntstukken.
Het ziekenhuis is een typisch voorbeeld van een paviljoenziekenhuis .
Door de nieuwe inzichten over geneeskunde , vollsgezondheid en hygiëne, won dat type hospitalen via Engeland en Frankrijk eind 18de eeuw veld.
Boven in de gevel staat de inscriptie:
'Cssie Openbaren OnderstandOLV-Gasthuis
Links van de toegangsdeur tot de kapel is een bronzen gedenkplaat met een Latijnse tekst ivm de eerstesteenlegging.
Rechts is 'n tweede bronzen plaat met een tekst die betrekking heeft op de inwijding van kapel en gasthuis in 1858 door kardinaal Sterckx.
Links boven herinnert het opschrift 'Adelaïde T.A. Annez 1863', aan de naam van een weldoenster.
Architect van het gasthuis was K.Drossaert uit Tienen.
Heel wat Mechelaars waren niet erg gelukkig met het nieuwe gebouw:
'Was het wel noodig elders eenen meester te halen om zoo iets voort te brengen?
Een zoo eenvoudigen bouwtrant kon een leerling der klas van lijntekening ook uitvinden' (publicatie uit die tijd)
En toch was het functioneel te noemen!
Tegen de buitenmuur aan de Keizerstraat zien we in een nis het barokke OLVrouwbeeld, dat door Theodoor Verhaegen in 1753 werd
gesculpteerd.
Maar ook het interieur had boeiende stukken in zijn bezit: zoals de zich nu in het Schepenhuis bevindende 'Besloten Hofjes'.
De kapel heeft een mooi houten barokaltaar en een merkwaardig 17de -eeuws orgel, overgebracht uit het oude gasthuis,( dat te vinden was in de OLV-straat, tegen de Dijle).
Alleen...
op het pleintje stond vroeger het standbeeld van 'Job op de mesthoop' (zie foto van Nelly).
Het bronzen beeld werd gemaakt door de Mechelse kunstenaar Jef Willems (1845-1910).
Toen in de jaren tachtig er een tijdelijke prefab verrees op het plein, verhuisde Job naar de Zwartzustersvest, rechts van de ingang van het ziekenhuis.
Hij zit daar een tikkeltje verloren op zijn mesthoop...
Maar misschien keert de 'arme man' binnenkort wel terug naar zijn historische plaats in de Keizerstraat...
Laat het ons hopen!
Schepen Stevens schreef maanden geleden al als antwoord op m'n vraag betreffende een mogelijke verhuis, dat hierover werd nagedacht.
Dus:
enkel nog even wachten - en hij is terug!
Wat anders, die Job, is dat die van "zo oud als job? de jobs-tijdingen?" en wat was het verband met het gasthuis? mooi beeld, ik zou er persoonlijk geen job in gezien hebben, en hoe komt die mens op de mesthoop?
Job moet in z'n leven heelwat beproevingen (de 'Jobstijdingen') doorstaan, armoe, sterfgevallen in z'n naaste omgeving, ziekte... Met builen overladen komt hij zelfs op de mesthoop terecht, volgens het verhaal...
Maar hij blijft trouw aan God, en daardoor komt er wél een happy-end aan deze bijbelse geschiedenis...
Want hij wordt weerom uit de 'diepe put' gehaald, en zal zélfs 140 (!) jaar leven... (zo oud als 'Job' is hiermee ook verklaard).
Het 'nieuwe' ziekenhuis - eerst OLV-ziekenhuis, nadien Dodoensziekenhuis, is in de vroege jaren zeventig opgericht in aansluiting met het oude ziekenhuis, met hoofdingang aan de Zwartzustersvest.
Heel kort geleden is dit ziekenhuis gefusionneerd met het Sint-Maartenziekenhuis in de Leopoldstraat (in 'uw' Mechelse tijd, eerst 'de kliniek van Peeters', en nadien het Sint-Jozefziekenhuis).
Job kan inderdaad wel de miserie van het afstoten van Dodoens simboliseren!
Dit wou ik toch wel verduidelijken.