Beste mensen,
Het was eigenlijk gewoon de bedoeling dit artikel als reactie te plaatsen onder de post Mediterraan Mechelen van Jans, maar zoals jullie al eerder konden lezen, lukte het niet, daarom heb ik het zo opgelost.
Ik ben net terug van een fantastische reis naar Saksen, met bezoek aan de prachtige steden Leipzig, Meissen en Dresden. Ik weet, het is helemaal niet Mediterraans maar de temperatuur was er zeker heel zuiders, het was er dan ook om te puffen...gelukkig waren er ook vele uitnodigende gezellige terrasjes!
Maar wat ik hier eigenlijk speciaal wil vermelden, is ons bezoek aan het mooie jacht en waterslot Moritzburg van hertog Maurits in de buurt van Dresden. In opdracht van August de Sterke werd het rond 1723 verbouwd in barokstijl en opgesmukt met mooie waardevolle voorwerpen. Het interieur is grotendeels behouden gebleven, zo hingen er mooie lusters uit Vlaanderen en konden we in verschillende kamers het prachtige lederbehang bewonderen afkomstig jawel uit MECHELEN !
Dat was voor mij als Mechelaar wel bijzonder aangenaam om te ontdekken.
Hebben jullie misschien ook wel eens zo een leuke ervaring gehad tijdens een of andere reis?.
Ja, het Mechelse goudleer was dan ook erg vermaard...
Maar we hebben in het buitenland ook al menigmaal 'Mechelse beeldjes' of wandtapijten kunnen bewonderen...
Om trots op te zijn!
Ik ben blij dat je een aangename reis had Garda!
Misschien ook nog leuk om te vermelden dat we ginder begeleid werden door een lokale gids uit Dresden, zij sprak perfect Nederlands! Dat was ook best aangenaam.
Kan die bovenstaande beschrijving overeenkomen met de persoon die je begeleidde?
onze dame was ene Rita Zimmerman en zij had géén ros haar en ook géén bril! Maar ja, dat bewijst nog maar eens dan het helemaal niet zo moeilijk is om keurig Nederlands te leren en te praten, hé. Dat is inderdaad een les voor vele bekende Belgen waaronder natuurlijk ook het koningshuis die er niets van terecht brengen...
Als je dan kijkt hoe weinig mensen er cursus Nederlands voor anderstaligen volgen in het CVO vrees ik dat dit uit een gebrek aan respect komt.
En dat die gids zo goed Nederlands sprak is natuurlijk fantastisch he!
@JC: tja, die gids ginds in Dresden spreekt misschien beter en consequenter Nederlands dan SOMMIGEN hier... gelukkig geldt dit niet voor alle (nieuwe) Mechelaars... maar ik deel wél je verontwaardiging indeze, in casu deze sommigen dus....
Mijn vrouw is ook buitenlandse en heeft enkele maanden geleden haar examen Nederlands gedaan op het CVO, richtgraad 2.4. Er waren daar slechts gemiddeld een 4-tal leerlingen in de les !
Naast mijn dagtaak als leerkracht op TSM ben ik ook leerkracht aan het CVO ben ik op de hoogte van deze cursussen, maar ik wist niet dat het zo erg gesteld was met de opkomst! Droef is het...
Proficiat voor uw vrouw die slaagde in haar examen Nederlands. Laten we hopen dat er toch meer anderstaligen haar voorbeeld zullen volgen, hé.
Ook nog in Duitsland gezien: in de barokke hofkerk van Amorbach is Mechels houtsnijwerk aanwezig, maar ik ben de naam van de kunstenaar vergeten (ik denk Van der Auwera, maar dat kan helemaal verkeerd zijn...)
Helaas heb ik ergens in februari moeten afhaken wegens drukte op het werk. Ik volgde Chinees.
Mijn vrouw volgde Nederlands in CVO Crescendo aan het kanaal.
Dit is nu net het probleem (en ook de sterkte) van de vlaming, als hij wordt aangesproken in een andere taal, zal hij proberen te helpen. In andere landen is dit lang niet zo vanzelf sprekend.
Ik hoop ook dat die verfransing snel stopt. Maar helaas begint het echt opvallend te worden bv. in de supermarkt.
Het is mogelijk voor anderstaligen om snel nederlands te leren en ze krijgen er alle mogelijkheden voor. Voorbeelden zijn hier al genoeg aangehaald. Het feit dat men het niet leert kan enkel op onwil wijzen en op een gebrek aan respect. Als de linkse wereldverbeteraars dat al eens willen inzien, dan kan er misschien een verplicht taalexamen komen zoals in vele andere europese landen.
Je kan toch niet verwachten dat alle toeristen die Mechelen aandoen Nederlands spreken??
Om met een boutade à la Cato te eindigen :
"overigens ben ik van oordeel dat dit land (nou ja land?) moet gesplitst worden".
Tja.. La Henin.. zij doet trouwens ook nog wat vroeger (het is gelukkig ferm gebeterd) alle Waalse politici deden: wanneer een vraag gesteld wordt in het Nederlands steevast in het Frans antwoorden. Om dood te vallen!
Maar verder vind ik het erg, maar ergens logisch, wat Peter vertelt. De kennis van het Frans gaat ook bij ons achteruit en dus communiceren beide landsdelen maar in het Engels. Onlangs zag ik nog in Nederand een Waal die in een tankstation alles regelde in het Engels. Triest eigenlijk, hij zou beter zijn tweede en belangrijkste landstaal spreken daar!
Aan hen die het nog niet vermoedde, voor WO II...Al Frans wat de klok sloeg in onze VLAAMSE stede. De 'weeg' , wat nu zowat het kinderheil zal zijn. Dokters en verpleegsters en helpster van het Rode Kruis spraken onderling Frans, in het bijzijn van onze Mechelse moeders. Mijn moeder die tot aan haar trouw diende bij de bourgoisie sprak en verstond uiteraard hun conversatie. Wat soms tot hevige discuties leidde....Sale flamin!
Vader had gediend in een Franstalig leger! Pour les flamand la mëme chose!
En dan , wat velen heden niet weten of vergeten zijn.
Ene koning Albert I die tegen de Vlaamse soldaten aan den IJzer kwam zeggen: VLAMINGEN GEDENK DE SLAG DER GULDEN SPOREN. En dan werden ze in 't Frans naar de loopgraven gestuurd !!!Geen enkele officier sprak ook maar één woord Vlaams.
Dat, beste mensen, mogen wij nooit vergeten. Hun leuze werd dan ook: Hier ons bloed wanneer ons recht?
En dat heeft niets te maken met fanatisme, dat is gewoon: Respect voor onze moedertaal vragen. Mocht de huidige generatie zich daar maar meer bewust van zijn!
Gelukkig lees ik hier dat Mechelaars weigeren Frans te spreken in Brussel!
Houden zo.
Weten jullie wat er gaande is in Zemst, de laatste buffer tussen Frans en Vlaams? Nee? Hoog tijd dat je dan je gaat informeren......
Gelukkig waren mijn ouders verstandig genoeg om ons te behoeden voor de lokroep van het VNV. Voor en in WO II.
Een raad aan al wie zich interesseerd voor de Vlaamse strijd, laat je niet politiek binden. Lees veel over ons verleden en sta je man als je met Franstalige landgenoten te doen hebt!
We moeten het zelf doen !!!!
En al het hogervermelde gedenk ik morgen op 11 juli!!!!!! Niet tussen opgedrikte poppen, noch luisterend naar
holle toespraken. Gewoon thuis, denkend aan allen die zich ooit hebben ingezet om het behoud van onze taal en eigenheid. De duizenden onbekende Vlamingen.............
Stoor mij dan niet.....
(kan misschien soms vervelend zijn, maar goed - meestal is het ook wél boeiend om volgen), als de discussie dan ook correct en beleefd wordt gevoerd.
Ik ben géén fanatieke Vlaming - wél een héél fiere Vlaming, die deze eigenheid nooit verloochen - met gepaste trots en respect kijk ik terug op wat dit volk heeft gepresteerd op vele terreinen.
Ik ben ook een Europeaan en een Wereldburger, en ik sta open voor andere culturen, meningen en andere volkeren...
Het één gaat perfect samen met het andere.
Ik sluit mezelf niet op in eng-nationalisme - maar ik ben maar wat trots op mijn voorouders, mijn Mechelen, en mijn Vlaanderen, dat ik graag deel met allen die er hetzelfde bij voelen, en voor deze geschiedenis en eigenheid respect hebben.
Dan is dit alles :ONS Mechelen en ONS Vlaanderen!
Een, vrij, open, verdraagzaam Vlaanderen: dat is wat ik wens!
(én daarom, omdat ik dit alles in hart en nieren zo aanvoel, ben ik net als Garda zo trots als ikmooie dingen uit ons Vlaanderen, en Mechelen kan bewonderen in het buitenland!
We hoeven daarom nog niet zwaar chauvinistich te worden - deze bescheiden fierheid heeft ook iets te maken met zelfrespect en respect voor onze voorouders...
Dus, Garda: ik begrijp jouw gevoel in dat kasteel in Duitsland volkomen...
en zo komt alles via een bochtje wéér terug op ... goudleer en aanverwanten...)
Dus.. zoals Rudi voorstelt: terug naar het onderwerp ;-)
En verder was ik ooit eens blij verrast om in trieste Maximilaan Van Oostenrijk tegen te komen, t is wel niet Mechelen, maar het komt toch al in de buurt.
:-)
Ik ben natuurlijk ook zelf begonnen met te schrijven dat Buitenlanders wel degelijk keurig Nederlands kunnen leren als ze dat willen, hé.
Gelukkig hebben Jans, Rudi en Markec de bocht mooi recht getrokken, en kunnen we nu inderdaad beter terug naar het onderwerp gaan, want het doet echt goed om in het buitenland telkens toch mooie dingen aan te treffen die verband hebben met Mechelen, en ik ben daar ook heel fier op!
Maar het kleine eiland heeft meer dan een overweldigende natuur!
De hoofdstad Funchal heeft een benijdenswaardig museum met verbluffend goed bewaarde kunst uit Portugal én Vlaanderen (van in de tijd dat Portugal nog een rijke, welvarende handelsnatie was).
In dat prachtmuseum trof ik ook twee unieke Mechelse beeldjes aan. De moeite hoor! En de ijdelheid van deze Mechelaar was hiermee gestreeld... ;-)
Als je dus ooit op Madeira komt: ga er zéker naar toe.
Het zal je niet ontgoochelen!
het mag dan wel niet over 'grote kunst' gaan - maar 't was wel een aardige verrassing:
Enkele jaren geleden waren we op vakantie in het piepkleine bergdorpje Banyalbufar ('wijngaardje aan zee'), mooi gelegen in terrasbouw aan de boorden van de zee, geflankeerd door de uitlopers van het Tramontanagebergte, op Mallorca (een toeristisch Babel langs weerszijden van de overigens mooie hoofdstad Palma; maar een prachteiland voor al wie verder wil kijken dan de 'Playa'...)
In het stemmige, charmante familie-hotelletje 'Sa Baronia', uitgebouwd rond een eeuwenoude wachttoren, stond in de eetzaal...een 'Opsinjoorke'...
Tja...
Onze beroemde Mechelaar kijkt hier neer op de gasten in dit stukje Spanje...
Een verhaaltje-zonder-veel-nieuwswaarde, maar 't was best een toffe 'ontmoeting'...
(NB: Sa Baronia: een aangenaam, hotelletje voor wie rust zoekt in een mooie natuurlijke omgeving: een aanrader.)
De reacties die ik tot hiertoe kreeg laat ons toch vermoeden dat er een enorm probleem is ontstaan in Mechelen. We kunnen hier beter over nadenken i.p.v. na te denken over wat nu een correcte blog zou zijn.
Ik ben ook geen Vlaams Belanger, ik heb een chinese vrouw en ben zeer trots op haar. Tot is niet in overeenstemming te brengen met een VB standpunt. Zij begrijpt echter ondertussen de taal en snapt helemaal niet wat er aan de hand is in België.
Onlangs was ik 1 maand in China en dan blijkt België (ik noem het steevast Absurdistan) op de 12de plaats te staan qua export in de wereld. Natuurlijk is Vlaanderen hier de belangrijkste motor, het enige wat Wallonië kan exporteren zijn wapens (om het maar eens cru te stellen). De mensen daar begrijpen niet dat we dit pikken.
Ik ben geen rechtse, maar ik wil niet gedwongen worden tot links, hersendood, correct denken.
Ik ben niet trots op België, integendeel. Mijn vrouw en ik zijn echter wel trots op Mechelen, omwille van zijn geschiedenis, zijn ligging, en de veranderingen ten gunste die de laatste jaren zijn opgetreden. Laat ons los van alle partijstandpunten daar aan denken. We leven in een mooie stad en gelukkiger ook steeds dynamischer stad.
Maar misschien kwam hij daar wel terecht via Mechelen.
En nu mannekes, slaapwel...
“Goudleer uit Mechelen”
Het is te betwijfelen of de jongere generatie Mechelaars ooit de naam “gouden leer” heeft gehoord. De ouderen voorzeker wel, al is het ook niet zeker dat zij weten wat er eigenlijk mee bedoeld wordt. En toch was eens het “Mechels gouden leer” zeer gekend èn gewaardeerd als muurbekleding in de herenhuizen. In de zeventiende eeuw was Mechelen er zeer door vermaard.
De kunst om gouden leer te maken was omzo te zeggen het geheim van enkele Mechelse families. Een handschrift, in 1711 begonnen door een genaamde Carolus Jacobs en door zijn kinderen aangevuld, draagt als titel : “Secreet boeck van schone diverse en eerlycke konsten gevonden door Jan Vermeulen goude leermaker der stadt Mechelen, anno 1677” In dit handschrift is de echte metode tot het vervaardigen van gouden leer vermeld.
Er werd uitsluitend kalfsvellen gebruikt die in rechthoekige lappen –“samsons” geheten- van 0,70 m. op 0,50 meter werden gesneden. Die werden geperst in houten vormen waarin ornamenten waren aangebracht. Dan werden de vellen geschilderd en verzilverd en vervolgens met goudvernis bedekt. De aldus bekomen samsons werden aan elkaar genaaid tot banden ter lengte van de hoogte van de te bekleden muren.
Oorspronkelijk bleven de vertikale naden zichtbaar. Dit was niet meer het geval wanneer men ze begon aan elkaar te kleven. Hierdoor echter was het onmogelijk geworden ze nog door prentvormen met verheven loofwerk te versieren; men beperkte zich tot het schilderen van de ornamenten en een gouden grond. Zo ging de kunst van het gouden leer stilaan achteruit. Op het einde van de achttiende eeuw begon men schildersdoek te gebruiken waarop de grond en de versierselen met de schilderborstel werden uitgewerkt. Dit was het einde van het maken van het gouden leer.
In het stadsmuseum Busleyden treft men nog enkele samsoms aan. Ze geven ons een idee van de rijkdom die kamers en zalen met gouden leer bekleed vertoonden.
Mechelen
Valentijn Klee “gouden ledermakere” uit Antwerpen, zoon van Thomas de Bomborgh, liet zich op 15 december 1511 als poorter van Mechelen inschrijven. Behalve het feit dat hij voordien in Antwerpen woonde en dat hij in 1519 een fontein in Mechelen gemaakt heeft, is op dit moment helaas verder niets over hem bekend. De eerstvolgende gegevens over de goudlederproduktie in Mechelen dateren pas van bijna honderd jaar later: uit 1612. In dat jaar werd, volgens een opgave uit 1764, de goudledermakerij van de familie Vermeulen opgericht. Deze familie bleef gedurende vijf generaties in deze bedrijfstak werkzaam. De verschillende goudledermakerijen die in de loop der jaren in hun bezit waren, behoorden tot de belangrijkste van de stad. Het familiehuis was het “goudenleerhuys” in de Lange Ridderstraat, op de hoek bij de Klapbankbrug, in het kwartie “DE HAM”. In 1647 behoorde het aan Antoon Vermeulen Antonisz, één van de zonen van de oprichter, in 1677 was het in handen van zijn broer Jan en in 1711 van diens achterneef Carolus Jacobs. Mogelijk was dit de goudledermakerij, waar de gevel het opschrift droeg “Hier in de zon, die rijst, en daalt des avonds weer, verkoopt en maakt men heel goed goud- en zilverleer”
Uit M & L November-December 1992.
http://www.flickr.com/photo...
toelichting over Mechels Goudleer. heb Ik heb er weer heel wat van opgestoken en bijgeleerd, heel interessant !
mvg
in het Museum Schepenhuis is tijdelijk Mechelse kunst te bewonderen, die in het Leuvense museum Van der Kelen- Mertens, te zien was.
Dit laatste museum wordt momenteel grondig verbouwd.
Daarom zal tot in het voorjaar 2009 de Mechelse collectie te zien zijn in het Schepenhuis.
Absolute topper is een triptiek van Michiel Cocxie uit 1548!
Verder ook nog: 9 Mechelse 'popjes' (beschilderde houten beeldjes uit de zestiende eeuw).