Het is zeker geen favoriet van mij, maar het TV1-programma sam heeft me toch al een leuk moment bezorgd. (Waarschuwing: de anekdote-allergische lezer draait nu best zijn hoofd weg.)
Op een mooie voormiddag in het weekend, had ik bij de bakker mijn oog laten vallen op een paar lekkere koffiekoeken. De klant vóór mijn had dit gehoord, en was zelf toevallig ook aan het bestellen uit het snel slinkende assortiment. Hierop verkondigde de sympathieke heer -- duidelijk de leukste thuis -- met een kwinkslag dat hij zich 'in het kader van sam' vrijwillig zou beperken tot dié koeken die nog ruim voorradig waren. En dit enkel teneinde mij de meer zeldzame lekkernijen niet te ontzeggen.
Niets wereldschokkends natuurlijk, maar wel zeer vriendelijk en een hilarish begin van mijn welgekomen rustdag.
Hebben de inspanningen van de VRT bij jullie ook al enig effect gesorteerd?
Maar sommige dingen zijn echt wel een beetje te veel gevraagd, vind ik. Bv, ik spoor elke ochtend van Mechelen naar Brussel, midden in de 8u-spits, in overvolle treinen, en geloof me, dan heb je echt geen SAM gevoel....
Maar ik merk wel dat een glimlach hier en daar aan totaal onbekenden wel wonderen doet....
Mag ik daarbij ook toevoegen dat ondanks het beeld dat de Mechelaar een klager en kankeraar is, ik al zeer veel Mechelaars heb ontmoet die het tegendeel bewijzen! Weet niet of dit SAM gerelateerd is, maar het mag ook eens gezegd worden. ;)
Verder was dit wel een leuke kleine anekdote Florisla !
Zo'n programma zal wel goed in de markt liggen, wat meegenomen is voor de kijkcijfers.
Anderzijds geloof ik wél in de nood die vele mensen voelen om 'n beetje los te komen uit het wat anonieme cocoonsfeertje van ieder-voor-zich, waarin onze wereld wat verzeild is.
Therapeutisch gezien hoeven het niet steeds grote dingen te zijn - wat het hartverwarmend verhaaltje van Floris maar bewijst.
Buren die mekaar al minstens 'goeiedag' zeggen, eenvoudige aandacht voor wat links of rechts van mij gebeurt...
Dit is broodnodige zuurstof voor een samenleving!
Ikzelf heb daar de TV (met 'SAM', 'De Pluim'...) niet voor nodig om dat aan te voelen - maar als het vele kijkers wél stof tot nadenken geeft, of sommigen kan overtuigen, dan mogen zo'n programma's er wel wezen...
P.S.: 'Goeimorgen trouwens, beste medebloggers!'....
Ik vrees zelfs of dergelijk SAM programma grote kijkcijfers haalt. Volgens mij is het terug een beetje naar af. Naar de tijd toen de openbare zender nog een opvoedende waarde had ...
SAM, het programma heb ik nog steeds niet gezien, en ga dat voorlopig ook niet doen, maar de gedachte erachter, daarover is iedereen het hier eens denk ik, is natuurlijk prachtig!
Want er is inderdaad méér nood aan wat meer aandacht en respect voor mekaar, meer openheid , wat meer ongedwongen enthousiasme en minder berekend opportunisme! En ija, een simpele glimlach of gewoon "goedemorgen" doen wonderen..
Of nu dit nog steeds een taak voor de openbare omroep is.. Misschien niet. Of dit soort programma's ertoe gaat bijdragan. Misschien niet.
Misschien ook wel.
In elk geval: alle beetjes helpen, niet waar.
De annekdote van Florisla bewijst dat er alvast toch wel een SAM-gevoel leeft bij sommigen, dàt 'SAM-gevoel' of hoe je dat dan ook noemt, of dus gewoon dat beetje meer vriendelijkheid en aandacht/ respect voor mekaar, is in deze 'verzuurde tijden' inderdaad toch wel broodnodig.. En niet alleen in de Kerstperiode!!! Maar ALTIJD.
[sam modus] een bijzonder fijne zondag nog, allemaal!
;-)
Vrienden noemen het hier soms wel eens camping Muizen! En wees gerust wij hebben allemaal nog onze privacy. Typerend voor onze tijd dat wij dit gevoel zogezegd terug moeten uitvinden en een naam geven!
En voor alle bloggers (lezenden en schrijvenden) een fijne Samdag toegewenst!
Inderdaad, Markec er is veel meer vriendschap en respect nodig voor mekaar, als het programma 'sam' daar werkelijk iets kan toe bijdragen dan is dat natuurlijk heel goed.
Binnen de werkgroep hebben we elkaar alvast leren kennen. Daar zitten mensen in die binnen een straal van 100 meter van elkaar wonen en elkaar toch niet kennen. Het opzet is dus voor ons al geslaagd. Mensen zijn blijkbaar meer en meer op zoek naar zo'n dingen en dat is goed. We hebben er nood aan zeker? Ah ja, en dat sam-gevoel... ik volgde dit nog niet maar weet wel dat een lach wonderen doet. En eens een compliment geven bij de bakker voor de lekkere taarten, aan de klusjesman die gedreven zijn job doet. Iedereen is er gevoelig aan en het werkt.
Voor mij staat een oud madammeke met twee of drie zaken. Ikzelf heb een mandje met ook maar enkele artikelen. Zegt dat dametje tegen mij : mijnheer je hebt niet veel bij, ga maar voor"
Waarop ik beleefd repliceer en zeg dat zij zelf niet veel bijheeft en dat ik de tijd heb en dat ze haar beurt niet moet overslaan. Mooi toch.
Vooral omdat ik al heel dikwijls heel slechte ervaringen had met oude madammen die altijd willen voorschieten bij de bakker, slager etc... in het kader van eerbied voor die grijze haren zeker. Niet dat ik die niet heb, maar de voorschietende mens haat ik ( wie niet?) Als je dat nu eens vraagt, ja dan, waarom niet.? Maar niet zomaar!
Een toffe ervaring met dat madammeke. En dat doet plezier omdat ik ook al eens iemand met één artikel vlug laat voorgaan, waarvoor ik dan ook vriendelijk bedankt word. Ja toch?
Aan mijn deur hangt een leuze : wees vriendelijk, het werkt aanstekelijk. Spijtiggenoeg is dat dan weer gefundenes fressen voor Mormonen en andere Jehova-getuigen, maar komaan zeg.
En soms een hint voor mezelf als ik met een lang bakkes opsta omdat het winter is, sneeuwt en ik daar niet tegen kan en iedereen dat dan maar moet bezuren!
Als mensen al eens slechtgezind zijn ( wat per slot van rekening toch niet voor altijd is ) mogen ze dat voor mijn part al eens laten zien, dat is uw, mijn en iedereen zijn goed recht, liever dat dan met een geforceerde smile alsof je net een clown hebt ingeslikt te gaan rondwandelen.
En wie goedgezind is hoeft het ook niet te verbergen natuurlijk, dat spreekt vanzelf.
Als je jezelf niet anders voordoet dan dat je bent of je voelt ben je wat mij betreft al sam of filemon, malvin, albert, paola, sandy, jean-marie,... genoeg, en als ouden van dagen het straat helpen oversteken niet in je aard ligt, doe het dan ook niet, want misschien doe je het niet zo goed omdat het tegen je zin is en loop je samen onder een auto, het zal je maar overkomen.
Met dit initiatief verleent hij heel wat familiale ondersteuning, solidatiteit en brengt hij de medische wereld samen rond dit gegeven.
Proficiat Karel!
Dus zeer zeker: Proficiat Karel !