'Tante' Margareta (van Oostenrijk) is zowat de meest gefotografeerde vrouw van onze stad, zoals ze daar triomfantelijk en waardig, de 'Damesvrede' in haar hand, staat op het kruispunt van Schepenhuis, de Beyaart en Sint-Rombouts, en het stadhuis...
Ze verdient het ook om daar in al haar glorie, netjes opgepoetst, en verlicht door het schijnsel van lantaarntjes, op haar sokkel neer te kijken op de stad waar ze zo graag vertoefde, en die haar liefdevol in haar armen sloot na omzwervingen, met dramatische plots, doorheen Frankrijk, Spanje en Savoie...
Ze was een 'grote madam' - zoveel is duidelijk. Ze was een politiek-wijze vrouw, met grote belangstelling voor cultuur- een dame van de wereld kortom. 'La bonne tante' voor Kareltje - een moeder voor onze geboortestad...
We zullen het niet vergeten, en zullen als Maneblussers deze dame met klasse tot in de eeuwigheid in onze Mechelse harten sluiten!
MAAR...
er is daar ook die andere Margareta...
de Engelse prinses...
de Yorkse...
Bourgondische Hertogin..;
Weduwe van de in Nancy gesneuvelde Karel De Stoute...
...stiefmoeder van de veel te jong verongelukte Maria van Bourgondië'...
...'stief-bomma' van Filips de Schone en onze Oostenrijkse Margareta...
Ze maakte Mechelen tot haar residentie, en maakte hiermee onze stad pas écht hoofdstad! Zonder haar zou Margareta van Oostenrijk later nooit hier Hof gehouden hebben!
Zonder haar was de uitstraling van Mechelen nooit zo groot geworden!
Deze prinses uit het Huis van York was van onschatbare waarde voor de betrekkingen met Engeland, en ze werd een scharnier tussen de Bourgondische tijd en de Habsburgse...
Een Grote Dame - eveneens...
En toch staat ze in Mechelen wat in de schaduw van die andere Margareta.
Spijtig -
Een gedenkplaat aan de Minderbroederskerk - een andere aan haar paleis in de Keizerstraat - en een beeld in een vergeten nis op de binnenkoer van het stadhuis...
Nu mijn vraag - is het wat dom of irreeël om haar méér in de verf te zetten?
Is het ... misschien mogelijk om dat voorontwerp van beeld (dat in 'Mechelen-Centraal', in de Lamot staat),... in brons te gieten?... en ergens te plaatsen voor haar paleis of elders? Of is dit toch maar een dwaas idee?
... een wat dromerig pleidooi voor de Yorkse? Ik gun het haar best - en U?
Als twee 'Coburgers' (Astrid en Albert I) het ooit verdienden om hun borstbeeld te krijgen in deze stad, dan Zij toch zéker!
Ik zei het al: 't is misschien een 'dwaas' idee - en 't kost ook wat geld natuurlijk...
Maar... misschien sponsort het bedrijfsleven wel...
of...
of...
of misschien moeten we deze 'opwelling' maar laten voor wat ze is...
De gedenkplaat aan de minderbroederskerk: hoeveel mensen zouden die al gezien hebben.?! Ja, hoor.. zoals ik al aangaf, ik steun Jan's voorstel, OOK een beetje meer aandacht voor die andere Margaretha graag !
Bedankt om eraan te hernneren!!!
Hierbij wil ik het idee van janS zeker ondersteunen, want ja deze Dame met Klasse verdient echt veel meer aandacht!
Het moet toch mogelijk zijn om dat beeld dat in Mechelen centraal in de Lamot staat te bewerken en op een goede zichtbare plaats te zetten eventueel in de tuin van het paleis? Dat zou toch een mooie ideale plaats zijn, niet?
Onmogelijk?
Ik heb daar een maand als vrijwilliger in de grond liggen ploeteren, mooie vondsten gedaan, de bijna intacte riolering blootgelegd; beerputten met waardevolle scherven, materialen,... in gevonden; de grote muren van de grote hal opgetekend en ga zo maar door.
Margaretha van Oostenrijk wordt inderdaad (door een grotere hoeveelheid aan informatie) meer geprezen als Margaretha van York, maar voor mij zal ze toch altijd een meer aangenaam - persoonlijk - gevoel teweeg brengen dan ons 'Margrietje'
Ik blijf er dus verder voor pleiten!
Met wat goeie wil moet er toch iets mogelijk zijn? 't Is overigens een knap beeld hoor - jullie zagen het ongetwijfeld al in de grote hal van Lamot?
Maar ik stel een toemaatje voor : waarom geen monument waarop zij samen staatmet haar echtgenoot Karel de Stoute, stichter van de Grote Raad en het Rekenhof, twee belangrijke instellingen die de start betekenden voor de bloei van Mechelen? En dat beeld heb ik me altijd voorgesteld voor het Schepenhuis, waar de Grote Raad in het begin vergaderde (en toen nog Parlement van Mechelen heette)
Als Albert I (en ik heb niks tegen de man) z'n borstbeeld mag hebben aan het station, moet het zéker kunnen dat Margareta, en ja, waarom niet Karel De Stoute, hun beeltenis vereeuwigd mogen zien!
Vooruit Mechelen en Mechelaars - laat ons ervoor gaan! Niet loslaten! Elke andere stad zou zo'n uniek stukje geschiedenis in z'n uitstalraam zetten!
Zou het uitwerken van zo'n idee, of minstens de aanzet ervan, niet een prachtig orgelpunt kunnen vormen van een machtig cultureel najaar?
Spijtig - 'k zal later nog eens een poging wagen - tenzij iemand anders van de bloggers 'bekwamer'is in de materie dan ik?
Maar we laten de Yorkse en de Stoute nu niet meer los! We gaan ons er in vastbijten! Wie doet nog mee...
Massaal gaan voor 'La York' hé mensen!
Of is dat té stevige beïnvloeding?
Zie ook http://nl.wikipedia.org/wik...
Enne... dat van jouw gevel was maar een grapje hoor...
Dus ik ben ook voor monumenten voor Ost en Denijn en waarom eens geen ludiek monument i.v.m. de Maneblusserij?
Stel je voor zo'n monument op het Albert - plein ( of op die kale rotonde aan Mechelen - zuid!)
Wat een pleidooi voor Margareta van York allemaal niet kan teweeg brengen...
Vandaag verscheen er in Knack weer een erg goed artikel over Stad in vrouwenhanden, onder de titel 'Zij aan zij'. Het belicht de tenttonstelling 'Emilie Fresco' in De Noker, het videoparcours 'Concours', en natuurlijk de top-expositie 'Dames met klasse' in een 'site die na renovatie modern en onwijs cool oogt, de vroegere brouwerij Lamot'.
Het artikel beschrijft de 'kern van de zaak: de verdwenen wereld van 2 vrouwen uit het hertogelijk geslacht van Bourgondië,die vanuit hun Mechelse reisdenties een stempel drukten op de vaderlandse geschiedenis. Als weduwen, onverwacht belast met politieke verantwoordelijheid, ijverden ze even discreet als succesvol voor vrede en welzijn. Ze laveerden tussen grote machtsblokken, waren geliefd door het volk in de eigen stad. (...) Margareta van York verschijnt, een beetje bleekjes misschien, als nog volkomen ingebed in de vroomheid van de late Middeleeuwen. In de bibliotheek van de weduwe van hertog Karel de Stoute zijn alleen verluchte handschriften van devotionele aard teruggevonden. Ze was sober en sereen, vertrouwend in de toekomst, getrouw aan haar lijfspreuk 'Moge goeds ervan komen'.'
Moge er ook 'goeds' komen uit dit pleidooi - en bewonderen we haar binnenkort, vereeuwigd in het stadsbeeld van het huidige Mechelen?
En ik heb bijzonder veel waardering, sympathie en bewondering voor Mechelaar Uytterhoeven, die onze stad zo mooi kan promoten - maar, eerlijk gezegd: voor een standbeeld ??!
Nee, dan hoort de oudere Margriet toch wel eerder op een sokkel thuis...
In combinatie met haar halve trouwboek, Karel? (idee van Rudi)
En Margreetje, ons bestoft Hertoginnetje uit lang vervlogen tijden, hoeft jouw hartritme beslist niet te versnellen, Jef Denyn hoeft bij jou geen belletje te doen rinkelen, Karel De Stoute hoeft je geen lachkrampen te doen krijgen, en Ost - moet ik er een tekeningetje bij maken- hoeft je niet te beroeren...
Da's écht geen must.
Voor mij daarentegen is geschiedenis wel geen verkrampt verhaal van dooie figuren en gerangschikte data - maar eerder een fascinerende zoektocht naar wortels, verbanden, ontdekkingen... Het zijn de memoires van de kleine man, en het is het herconstrueren van de persoonlijkheden achter de starre portretten van staatslieden en andere bekendheden...
Als ik een pleidooi hou voor deze voor jou toch 'grijze prinses', is het omdat ze mee aan de basis ligt voor dat Mechelen dat we nu kennen - en wil ik haar daarvoor graag in de schijnwerpers zetten.
Niet meer - maar zéker ook niet minder.
Maar niet iedereen heeft diezelfde fascinatie voor geschiedenis. Dat is dan maar zo.
Dus: ik gun je je grote sympathie voor Merckx en Uytterhoeven. Deze figuren dragen de mijne ook weg - maar NIET in déze context...
(lacht ook een beetje)
Wat het beeld dat ik er zelf van heb betreft, daar is de waarheid mogelijk nog ontgoochelender aangezien ik er eigenlijk totaal geen beeld van heb omdat ik er nog nooit van gehoord had, ooit hoop ik hierin verandering te brengen, maar voorlopig heb ik al mijn intellectuele capaciteiten die trouwens al vrij beperkt zijn -gelukkig besef ik dat zelf nog net- heel hard nodig voor de dingen waar ik momenteel mee bezig ben tot een goed einde te brengen. Maar zoals gezegd; hopelijk dringen deze figuren en verhalen toch in mijn interessesfeer binnen, en als het zover is zal ik zeker niet nalaten om er eens goed mijn gedacht over te zeggen, haha!
Toevallig ligt dit alles nu wél in m'n interessesfeer - en ben ik een oen op vele andere terreinen. De exacte wetenschappen zijn bijvoorbeeld helemaal niet aan mij besteed...
Dus: doe voort met waar je goed in bent: met cartoontekenen, en al dat andere...
Maar geloof me vrij: onder het stoflaagje van Engels Margreetje zit een boeiend persoontje... Misschien dringt ze inderdaad op een 'schone dag' wel eens bij jou binnen...
Ik wacht op jouw reactie na deze 'ontmoeting'...
Blijven aandringen mensen...
Zou dit mooie beeld, of een replica hiervan niet mooi staan in 't Mechels straatbeeld?
Je weet: de aanhouder wint (misschien)...
:)
Wat denk je Leo en collega's?
Utopisch?
of... haalbaar?
doen dan maar?