Ondertussen woon ik alweer een kwarteeuw in Mechelen. Nu ik op het punt sta naar het hartje van de stad te verhuizen en mezelf volledig in Vrouwenhanden te geven
(Lamotsite, here I come), valt het me op hoe weinig fier Mechelaars soms op hun stad zijn.
Echt veel recht van spreken heb ik zelf ook weer niet, want tot m'n eigen schande moet ik toegeven dat ik mijn eerste 22 levensjaren bitter weinig wist over m'n eigen stad. Mechelen was zoiets waar je in woonde, waar je nooit kon fuiven, waar je...was.
Een achtergrond, een decor.
En dan zit je op Erasmusuitwisseling en krijg je plots een opdracht: 'kies drie gebouwen uit je eigen stad of dorp die je persoonlijk aanspreken en bespreek hun historische en culturele relevantie'. Maximum vijftien pagina's. Drie weken de tijd... daar sta je dan.
Je duikt ,verplicht, de geschiedenis van Mechelen in terwijl je ironisch genoeg ondertussen zelf in het buitenland woont. Wanneer je dan na een aantal maanden terugkeert naar de Dijle, bekijk je de eigen stad plots met andere ogen.
In de weken nadien heb ik mezelf verplicht 'toerist' te worden in m'n eigen stad en Mechelen te ontdekken. Sindsdien ben ik een enorme fan van onze stad en heb ik met veel interesse de ontwikkelingen van de afgelopen jaren gevolgd.
Maar is het niet typisch voor een Mechelaar dat hij z'n eigen stad te vaak onvoldoende kent ? Dat Mechelen maar een decor is en we vaak weinig fier zijn op onze stad ?
Moeten we niet allemaal terug een beetje meer toerist worden in Mechelen ?
Of ben ik nu een typische Mechelaar die 'zaagt en klaagt' ?
B.
Qua uitzicht is het geheel er met rasse schreden op vooruitgegaan en zulks kunnen we alleen maar toejuichen, alhoewel ik dit niet kan zonder gelijk even aandacht te vragen voor de wijken buiten het centrum -ik woon er zelf- die met momenten de jaren 70-80 levendig oproepen.
Ik ben er zeker van onze burgemeester in 2006 de stad niet al te zwart zal voorstellen (lacht)
Maar het is inderdaad zo dat een doorsnee Mechelaar z'n stad te weinig kent (maar geldt dit ook niet voor de inwoners van andere illustere steden?). We bezoeken musea in binnen-en buitenland, en weten niet dat Mechelen 2 Rubensen heeft hangen in 2 van haar kerken (en dat niet alleen); onze wandtapijten hangen overal ter wereld (en we weten dit te weinig), de uitstraling van Mechelen als beiaardstad is enorm, we hebben méér beschermde monumenten dan Brugge... we weten het, misschien?
We kennen den Bruul, de Grote Markt en de Ijzerenleen... maar we dwalen zelden (tenzij we er wonen) door de schilderachtige Begijnhofstraatjes...
Hoeveel Mechelaars bezochten de verschillende musea in de stad?
Maar er is beterschap. Onze fierheid groeit. Leg je oor maar eens te luisteren als Mechelaars het deze dagen hebben over hun stad. De toon verandert. Naast de 'grote mopperbereidheid tegen 't'gouvernement' (cfr. Verleyen), staat tegenwoordig een zekere mildheid of mededogen... Wie dit ontkent is een beetje te kwader trouw. Het gekanker is er nog (ik sluit m'n oren daar ook niet voor), maar er is beterschap.
Laat ons als therapie eens naar onze stad proberen te kijken met de onbevangen blik van de toerist; laat ons de platgetreden paden eens verlaten, en de stad 'anders' doorkruisen... we zullen héélwat fraais en nieuws ontdekken, en het ouwe vertrouwde'anders' bekijken.
Ga eens mee op stap met een gids door eigen stad; plan eens een toeristisch uitje in onze Dijlestad - of geef zelf eens een rondleiding voor vrienden die hier niet wonen... Ik ben er zeker van dan hun positieve commentaren je deugd zullen doen (ik spreek uit ervaring).
En... je zal Mechelen nog meer in het hart dragen.
Proberen maar...
NB.: en het is zéker zo dat scholen in eigen stad héélwat kunnen leren dat ze soms ver gaan zoeken in andere Vlaamse steden. Zeker waar.
En de Lamot is inderdaad een knap gebouw. Loop daar ook maar eens binnen.
Gezinspasjes voor musea e.d. bestaan bij m'n weten niet - maar leg je oor eens te luisteren op de toeristische dienst, of kijk op de website van de Stad Mechelen. Deze stad heeft op het gebied van musea écht wel wat te bieden hoor!
En het werkt: want iedereen is aangenaam verrast over de stad (vooral de binnenstad spreekt enorm aan) en komt tot de conclusie dat het negatieve imago dat Mechelen (nog steeds) heeft, niet meer terecht is. Yup, een beetje chauvinisme kan geen kwaad; we hebben al veel te lang een minderwaardigheidscomplex gehad...
Vragen die men kan oplossen door in de stad rond te wandelen én te kijken.
Is het nu te koud of kijkt men niet rond? Weinig reactie op de vragen.
Doe mee,luister zondag naar oep z'n Mechels.
nie oep reflex alleszins...