Mechelen Blogt

Vrijdagavond 9 juni 2017 baadde de Mechelse Jazzzolder in zuiderse Caraïbische sferen. Vibrafonist Andres Liefsoens en diens Cal Tjader Project bracht ruim twee uur hulde aan het werk van Cal Tjader, één van de meest invloedrijke Amerikaanse jazzmuzikanten binnen het domein van de latin jazz. De aanwezigen werden getrakteerd op erg mooie interpretaties van zowel composities van Tjader zelf of ook werken die hij destijds met veel bravoure bracht. Zo-ook het Cal Tjader Project, vrijdagavond! 

(foto's: Jan Smets - Gunther Gooris)

Fysiek ziet hij er nog goed uit, maar hij beseft nog weinig.  Hij herkent me nog, maar geestelijk gaat hij achteruit door dementie...

Gunther Gooris wordt dit jaar 79 jaar.  De Mechelse, meer dan begaafde kunstschilder, verblijft nu in het verzorgingstehuis De Beiaard in Sint-Katelijne-Waver.  Zijn wereldje is klein geworden en zijn naam dreigt te worden vergeten.  Ondanks het feit dat critici zijn werken hoog inschatten, kwam hij weinig met zijn kunst naar buiten.  Zijn twaalf jaar jaar jongere broer Dirk wijt dit deels aan zijn karakter.

Mijn broer was een wat teruggetrokken man.  Noem het gerust autistisch.  De laatste jaren kroop hij nog méér in zijn schelp dan voorheen.  In de jaren zeventig en tachtig deed hij nog mee aan tentoonstellingen, maar dat viel daarna helemaal stil. Jammer. Het enige wat hem nog leek te boeien en waarover hij wél altijd praatte was sahaja yoga. Dat was zijn passie.  Hij zegde afspraken voor expo's op het laatste moment af, met de uitleg dat hij voelde dat 'het niet mocht van hogerhand'....  Dat zweverige heeft hij altijd wat gehad.   Hij had veel meer kunnen bereiken.  Maar als kunstenaar moet je 'naar buiten komen', jezelf 'verkopen'.  En dat was nu nét niks voor Gunther. 

  (foto's: Jan Smets)

Wie geboeid is door geschiedenis - smakelijk en boeiend voorgeschoteld in hapklare porties -  gaat heel binnenkort zijn hartje kunnen ophalen met het boek 'Vorsten - van Pepijn tot Karel' dat rond 20 juni verkrijgbaar zal zijn in de Mechelse boekhandel.  Het is uitgeverij ElenA van Luc Van Hoeylandt die het boek op de markt brengt.  Mechelaar Luc is hiermee niet aan zijn proefstuk toe.  In het fraai en rijk geïllustreerde boek passeren 45 vorsten die ooit de plak zwaaiden over onze gewesten.  Hun medaillons sieren de zijkant van de Keldermansvleugel van ons stadhuis in de Befferstraat.  Het verhaal begint in 580 bij Pepijn van Landen en eindigt aan de façade op de Grote Markt waar Karel V die in Mechelen z'n jeugdjaren doorbracht, trots troont met z'n vorstelijke arttributen - gezeten tussen de 'Zuilen van Gibraltar'.   Hun leven wordt belicht - uiteraard.  Maar het boek vertelt véél meer: het verhaal wordt opengetrokken. De vorst wordt in de geschiedenis geplaatst en we krijgen een vaak verrassend tijdsbeeld geborsteld, met aandacht voor minder bekende feiten en anecdotes.  Ook doorprikt de auteur enkele mythes.  Auteur Johan De Cock mag trots zijn op dit eerste boek van zijn hand.  De Mechelaar (maar heus niet alléén de Mechelaar) zal het zeker op z'n boekenplank willen hebben.  Dit omvangrijke boek telt 264 bladzijden - en kost 39.50 Euro.  En hiervoor heb je een prachtboek in huis.  Beslist waar voor zijn geld.

  (foto: Jan Smets)

Vannacht heeft ze dan afscheid genomen...  In woonzorgcentrum Hof van Egmont waar ze de laatste jaren haar thuis gevonden had, is de bekende Mechelse dokteres-gynaecologe, Loe Lindemans overleden.   Ze was 94 jaar.

Loe Lindemans was een bekend Mechels figuur.  Ontelbare Maneblussertjes heeft ze mee op de wereld helpen zetten.  Rechttoe, rechtaan - zonder franjes en recht door zee.  Ze liet een onwisbare indruk na bij al die haar kenden. 

Laat me het woord 'monument' nu niet te vaak misbruiken.  Maar toch: in de galerij van Mechelse Sterke Madammen hoort zij zeker thuis.

Ooit kreeg ik les van haar toen ik de studies verpleegkunde volgde.  Met een monkellach denk ik aan haar terug.  Een klas die ze mocht, trakteerde ze op het einde van het jaar op astridjes.  Blijkbaar had ze dus een grote boon voor onze lichting.  We kregen er twee...  Soms bot, soms gul, temperamentvol, sociaalvoelend: het zijn allemaal adjectieven die bij haar passen.  Loe was niet in een paar zinnen te vatten.  Moet dat dan?  Loe was gewoon Loe.  En die drieletternaam zegt gewoon alles.  Kort maar goed.  Kort en bondig.  Zonder nonsens, zonder franjes.

Adieu Loe: het ga je goe...

                       (foto's: Jan Smets)

De boeiende gidstochten van Mechelenbinnenstebuiten hebben een trouw publiek.  Jaar na jaar groeit zelfs de belangstelling voor deze geleide wandelingen die al eens buiten de lijntjes durven te kleuren.  Wandelen door de eigen stad: nét anders dan anders - positief kritisch, en die dingen belichten die de klassieke toeren door Mechelen niet (kunnen) doen.  Dat is Mechelenbinnenstebuiten helemaal.  En dat doen de gidsen van Mechelenbinnenstebuiten al zo'n dertig jaar.  Ik kijk dan ook uit naar de vier themawandelingen die nu op stapel staan.  In augustus gaan we weer op stap door vier buitenwijken van onze stad.  Pak er je agenda maar even bij, en kruis de data maar aan.  Spijt zal je van jouw deelname niet krijgen.  Je krijgt véél waar voor je geld.  Weet je dat een abonnement maar 15 Euro kost voor 8 wandelingen?  Geen nood voor wie maar eentje wil meelopen.  Je kan telkens apart boeken aan de prijs van 8 Euro bij vertrek (en 6 Euro bij voorinschrijving bij UIT in Mechelen). 

Vier nieuwe wandelingen worden in augustus aangeboden.  En deze maand juni kan je nog drie wandelingen van vorig jaar 'herkansen' (eentje is helaas voorbij. Vandaag werd door de wijk tussen Brusselsesteenweg en Hombeeksesteenweg gestapt).  Focus dus nu op wat je nog verwachten kan:

  (foto's: Jan Smets)

Inez Van den Bosch wil 'lettervisser' worden.  En ze is niet alléén met deze wensdroom.  Vandaag kwam ze repeteren in het Moreelshuis - de nieuwste stek van vzw Sjarabang.  Sjarabang dat al enkele jaren kansen biedt  aan mensen met een verstandelijke beperking om zich creatief te uiten in beeldende kunsten of op het toneelpodium heeft haar thuisadres in de Hoviusstraat 2 in het Groot-Begijnhof.  Sinds kort is daar ook het nabijgelegen Moreelshuis bijgekomen.  En die plek biedt weer nieuwe mogelijkheden.  Volgende week, op zaterdag 10 juni organiseert Sjarabang een toffe gloednieuwe activiteit!  Want naast al de dingen die de vzw al op poten zet komt er nu poëzie bij.  En dat pakt men bij Sjarabang dadelijk groots aan met een heuse voordrachtwedstrijd!  Wat vooral leuk is, is het feit dat de deelnemers hun teksten grotendeels zelf schreven.  Volgende week krijgen ze de kans om hun gedichten voor te dragen voor een publiek.  En dat zien onze dichters wel zitten.  Ze zijn er nu al een tikkeltje zenuwachtig voor.  Maar da's niet zo erg: het komt echt wel goed.  Een beetje plankenkoorts mag immers.  Inez is 43 jaar.  Ze woont met haar vriend Robby zelfstandig - maar onder begeleiding - in een huis van Borgerstein - in de Grote Nieuwedijkstraat.  Al jaren is ze een trouwe bezoekster van Sjarabang.  In haar gedicht toont ze wie ze is, en wat haar passies zijn...  En Ines weet dat mooi, ontroerend en treffend te verwoorden.  Een lettervisser worden?  Dat IS ze al!

(foto's: Jan Smets)

Een paar weken geleden was hij nog thuis in zijn woning in de Gerechtstraat, maar het was duidelijk dat het van kwaad naar erger ging met hulpbisschop Leon Lemmens.  Sterk vermagerend en haast onherkenbaar was hij na de zware behandelingen tegen leukemie die hij het laatste jaar had moeten ondergaan.  Zijn toestand kon toen al kritiek genoemd worden.  Hij stelde nog wat hoop in een beenmergtransplantatie.  Maar dit was de laatste kans die hij kreeg...  Het heeft niet mogen zijn.  Vorige nacht overleed in Gasthuisberg Mgr.Lemmens op de leeftijd van 63 jaar.  In 2011 was de geboren Limburger tot  titelvoerend bisschop van Municipa en hulpbisschop van ons aartsbisdom benoemd.  Op 3 april van dat jaar werd hij in de basiliek van Koekelberg tot bisschop gewijd.  Leon Lemmens was vicaris-generaal van het vicariaat Vlaams-Brabant en Mechelen.  Op zaterdag 10 juni vindt zijn uitvaart plaats in de Sint-Romboutskathedraal, en dit om 11 uur.

  (foto's: Jan Smets)

Al zo'n vijfenveertig jaren wonen Simonne Lauwers en haar echtgenoot Gustaaf Claes in de wijk.  Zij kennen ze dus door en door.  Beiden zijn de zeventig al een poosje 'gepasseerd'.  Sinds kort wonen ze in een totaal gerenoveerd appartement - haast onherkenbaar getransformeerd.    Inderdaad: de Sociale huisvestingsmaatschappij Woonpunt Mechelen heeft vier appartementsgebouwen in de Abeelstraat in de Hanswijkenhoek een heel nieuw kleedje aangepast.  Dit gebeurde gefaseerd.  En vandaag vond de officiël inhuldiging plaats van de 98 appartementen.  Daar moest op geklonken worden!  Simonne is er niet weinig tevreden mee, en we mogen een kijkje nemen in haar kraaknette woonst.  "Ik leef voor mijn huishouden.  Je mag hier alle dagen komen kijken: ik onderhoud het nog altijd zelf.  Het moet proper zijn.  In het begin was het wel wat aanpassen.  Vroeger woonden we op een verdieping, en nu huizen we op het gelijkvloers met een klein voortuintje.  Maar het is een hele verbetering.  Hopelijk kunnen we hier nog samen lang wonen. We hebben een goed contact met de buren.  We kennen er velen van vroeger.  Je moet je altijd aanpassen - maar met goeie afspraken kom je ver.  Onze buren zijn allemaal vriendelijk... Er hangt hier een goede sfeer!"

(foto's: Jan Smets. Boven: bewoonster Elza Van Camp met Romy Cornelis en Marit Francken. Onder: Annie Laarmans van het animatieteam van Hof van Egmont...)

Gisteren op reportage in de Lisdodde, en vandaag een bezoekje gebracht aan woon-en zorgcentrum Hof van Egmont...  Het lijkt wel de week van de senioren!  Maar: ook hier mocht ik weer getuige zijn van een prachtinitiatief.  En daarom zet ik het maar wat graag in de kijker.  Om half 9 vanmorgen werd hier een leuk ontbijt georganiseerd.  Niks bijzonder zul je denken.  Maar dit is het wel als je weet dat hier zowel jongeren als ouderen samen de voeten onder tafel staken, om gezellig samen te eten en te keuvelen.  Met een duur woord wordt dit initiatief als 'intergenerationeel' betiteld.  Welk etiket je er ook mag op kleven: het was schitterend om zien.  De residenten genoten zichtbaar van het gezelschap van het jonge volkje, en ook de jongens en meisjes die school lopen in het zesde leerjaar van Go Shil, deden dat.  Ze kennen mekaar al een jaartje, want dit is niet het eerste iniatief dat werd genomen in het kader van dit generaties overschrijdende project!

(foto's: Jan Smets)

Woonzorgcentrum De Lisdodde in de Frans Broersstraat was op deze zonovergoten dag in feeststemming!  De bewoners zaten gezellig in de tuin en werden getrakteerd op lekkere hapjes en een drankje, een streepje muziek én het optreden van vendeliersgroep Pirrewit uit Keerbergen.  En dat had een reden... Want vandaag mochten kinderburgemeester Maija Mans en schepen Koen Anciaux het lint doorknippen voor de opening van een wel héél bijzondere expo.  Wat begon als een simpel ideetje groeide uit tot een geweldig kunstproject waar residenten samenwerkten met zorgverstrekkers, vrijwilligers, kinesisten, ergo's, het animatieteam én échte kunstenaars.  Het enthousiasme was groot en vandaag mochten we in primeur het resultaat van van dit artistieke project bewonderen.  Gestart werd in januari, en het is verbazend wat op dit tijd aan kwalitatief sterk werk is ontstaan.  De tentoonstelling kreeg de naam 'Oud en Nieuw' opgeplakt.  Geweldig hoe de bewoners zich tonen van hun meest expressieve kant.  Je kan zélf ook een kijkje gaan nemen.  Iedereen is welkom.  Nog tot eind september kan je de tentoonstelling bewonderen.  "Nadien toert de expo door Mechelen.  En dit kadert in een samenwerking met Alzheimercode 2017, dat op een sociale en culturele manier een ander beeld van mensen met dementie wil laten zien...", vertelt een meer dan tevreden Astrid Geps, directrice van de Lisdodde....

  (foto's: Jan Smets)

Op vrijdagavond 9 juni wordt op onze Grote Markt het cultuurfestival OP.RECHT.MECHELEN afgesloten met een uniek spektakel om 22 uur, waarbij men hoopt dat zoveel mogelijk Mechelaars vocaal hun steentje zullen bijdragen.  Het definitieve orgelpunt van het cultuurevenement wordt gezet in het voorjaar van 2018 waar een groots opgezette cultuurhistorische expo het gloednieuwe Hof van Busleyden zal openen...

Maar da's voor later.  Ook het Hof van Savooien dat zo'n beetje het sociaal-maatschappelijke luik is van het Cultuurfestival is toe aan zijn laatste project.  Theatermakers Pier De Kock en Dirk Tuypens hebben met niet weinig succes een aantal knappe dingen op stapel gezet waarbij ze de indringende vraag stelden of het 'recht' er is voor iedereen.  Mensen in kwetsbare omstandigheden vallen dikwijls door de mazen van het net.  Vanaf overmorgen, 1 juni, zetten ze ons achter de tralies, om ons aan den lijve te laten voelen wat het is om gedetineerd te zijn.  Hierover had ik daarstraks met Pier een gesprekje op het terrein van Comet tussen Leuvense vaart en Koningin Astridlaan waar deze sociaal-artistieke expo zal plaatsvinden...

Vrijdag 26 mei 2017, zal bij velen wel herinnerd worden als één van die bloedhete dagen van dat bewuste Hemelvaartweekend, maar muziekfanaten die er vrijdagavond bij waren, weten dat het ook de dag was dat het eerste In Utero Festival plaats greep in Mechelen. Lien Peeters, Karolien van Humbeek en Tinne Vandersmissen, de straffe jongedames achter In Utero, organiseerden in Mechelen al tal van fijne concertjes, nu pakten ze dus uit met een heus festival. Mechelen Blogt ging ter plaatse en zag dat het festival de start niet miste... 

(foto's: Jan Smets)

Vorig weekend werd een punt gezet achter Contour 8 - de biënnale die Mechelen vanaf maart in de ban wist te houden.  Dit festival - waar Mechelen méér dan trots op mag zijn om dit steeds  te mogen en kunnen realiseren - is dé hoogmis voor al wie geboeid is door bewegend beeld.  Telkens houdt deze biënnale verrassingen in: door wat we te zien krijgen én door de originele locaties op het parcours.  Dit was bij deze editie niet anders.  Op zes verschillende locaties kregen we boeiende installaties, video's en performances te zien.  De eindbalans kan nu gemaakt.  Voor mij - en da's natuurlijk heel persoonlijk - was het misschien wel de beste editie van het festival dat nu reeds acht kaarsjes mag uitblazen.  Dat heeft alles te maken met het thema dat kaderend in het grotere gebeuren van OP.RECHT.MECHELEN zich focuste op recht en rechtspraak.  Rechtvaardigheid - een soms ontnuchterende kijk: waar loopt het recht krom en waar kleurt het recht buiten de lijntjes?  Een wandeling langs deze visuele kunstwerken werkte confronterend.  Het schudde je wakker - wat je te zien kreeg bleef aan de ribben kleven.  Oprecht een sterke Contour!  Proficiat voor de organisatoren.

(foto's: Jan Smets)

Als ze hun opwachting maken op de Haverwerf weet je dat de zomer in aantocht is...  Dan verlaten ze hun woonst en zetten ze zich in vol ornaat in slagorde voor de gevel.  Passanten vertragen, toeristen maken er een kiekje van...  Maar niemand blijft er onberoerd door.  De hele 'poppenkast' doet mensen glimlachen - instant geluk.  Complexloos - onbevangen...  Vormgegeven naïeviteit.  Maar ontroerend in haar sentimentele 'schoonheid'.  Artistiek of niet?  Kitsch of volkskunst?  Het zal me worst wezen...  Hier knipoogt de Haverwerf.  Wat mensen weet te raken heeft bestaansrecht! 

(foto's: Jan Smets)

Dat het Groot-Begijnhof één van de gezelligste buurten van onze stad is staat buiten kijf.  Dit heeft niet alléén te maken met de schilderachtige leuke straatjes, maar ook met de mensen die er wonen.  Deze wijk lééft.  Het Groot-Begijnhof is een stadje binnen de stad en ademt een heel aparte sfeer uit.  En er bestaat een toffe buurtwerking.  De bewoners slagen er in om met vereende krachten telkens weer verrassend uit de hoek te komen.  Of het nu gaat om een Levende Kerststal op te bouwen, een grootse rommelmarkt op te zetten, kunst in de kijker te zetten, of wat dan ook: ze tonen dat een buurt pas echt een fijne gemeenschap wordt door samen aan hetzelfde zeel te trekken, en met puur onbaatzuchtig vrijwilligerswerk evenementen te organiseren die een warm gevoel geven.  Daar wordt een buurt beter van, en ook wij - Maneblussers die elders wonen - kunnen er eveneens van genieten.  Op zondag 4 juni is het weer zover!  Voor de tweede keer reeds staat het meer dan sympathieke muziekfestivalletje Pataboem op stapel.  Wie er in 2013 bij was kan getuigen dat dit kleinschalige festival méér dan geslaagd was.  Het straalde veel gezelligheid en charme uit.  Ondanks het feit dat de temperaturen toen wat ondermaats bleven, smeekte dit evenement om ooit herhaald te worden.  En ja hoor: de buurt stak weerom de koppen bij mekaar, en binnenkort kunnen we ons verheugen op Pataboem - editie 2.  We zijn er niet weinig blij mee.  Vandaag ging ik poolshoogte nemen bij twee van de organisatoren: Wim De Vos en Bregieta Stoop...