Mechelen Blogt

(foto: Jan Smets)

We hadden het echt niet zien aankomen.  We vonden het dan ook jammer toen we hoorden over de nakende sluiting van 'Ten Zuiden' - het gezellige en gemoedelijke Afrikaanse restaurantje aan de Tervuursesteenweg.  Niet alleen wij schoven er graag onze voeten onder tafel.  Hier werden vele tevreden klanten altijd gastvrij ontvangen en getrakteerd op de meest diverse gerechten uit dit boeiende werelddeel.  Bart Alloing en zijn echtgenote Marie-Françoise Ndour kregen andere toekomstplannen en besloten om te stoppen met hun zaak.  Maar... nu is er een méér dan waardige opvolger gevonden.  En met deze nieuwe uitbaters blijven we culinair genieten van de geuren en smaken van het Afrikaanse continent!  In Abyssinia worden we ondergedompeld in de wondere wereld van de Ethiopische keuken.  Uniek en verrassend en op absoluut restaurantniveau.  Iemand formuleerde het zo onlangs: "Hier proef je het meest Ethiopische dat ik buiten dat land al gegeten heb".  Een positieve kritiek die kan tellen!

Vandaag had ik een erg gemoedelijke babbel met Tim Schuurman en zijn echtgenote Alem - een bijzonder sympathiek koppel.  Alem die Ethiopische roots heeft en zo'n tien jaar geleden in ons landje neerstreek waar ze in 2010 huwde met geboren Mechelaar Tim, is een innemende persoonlijkheid die de warme gastvrijheid van Afrika uitstraalt.  Als ik binnenkom snuif ik de heerlijke aroma's op - en voel ik me dadelijk thuis in het fraai opgeknapte en kleurrijke interieur.  Alem en Tim hebben aan het voorheen al leuke eethuis nieuwe accenten toegevoegd.  Mooie stijl.  Het koppel mag trots zijn op de remake. 

Vorige vrijdag is men van start gegaan nadat even voordien al een drukke openingsreceptie was doorgegaan.  Maar nu was het voor 'écht'.  Misschien met wat klamme handjes aan de kookpotten?  Het kan.  De kop is eraf. De avond was geslaagd.  Abyssinia gooit de deuren open en zal Mechelen laten zien dat Ethiopië heel wat lekkers te bieden heeft.  Alem wil zowat een 'ambassadeur' van haar land zijn en tonen dat Ethiopië méér is dan wat in de pers verschijnt over politieke wanorde en hongersnood...  Dit zijn immers slechts enkele facetten van een verder erg mooi en boeiend land met een rijke geschiedenis.  Echtgenoot Tim is er ooit verliefd op geworden.  Op dit land.  En...nadien ook op Alem.  Een hartverwarmende liefdesgeschiedenis...

(foto's: Jan Smets)

Lange tijd keek men vanuit de museale wereld wat neer op hoe 19de-eeuwse kunstenaars historische taferelen breed en pompeus, romantisch en vaak erg uitbundig uitborstelde.  Eerder meewarig werden deze werken achteloos gecatalogeerd als ouderwets en er ging maar weinig aandacht naar uit.  Klaar voor de mottebollen en de stofnesten.  Nieuwe kunstvormen maakten hun opwachting.  Gelukkig is er nu toch wel een revival aan de gang.  "We zitten op een scharnierpunt" zegt curator Bart Stroobants van de tentoonstelling 'Uitbundig Verleden'.  Hij is er blij mee.  Bart is dan ook al langer geboeid door deze kunstperiode.  Met heel veel enthousiasme leidt de bevlogen Bart ons door de expo die overmorgen officieel wordt geopend in Busleyden.  Als geen ander kent hij deze tijdsperiode in de kunst. 

In de imposante kelderruimte van het Hof van Busleyden is deze uiterst knappe tentoonstelling opgesteld.  We worden hier als het ware gekatapulteerd naar een 19de-eeuws museum.  Een pluim voor deze scenografie!  Hier is duidelijk veel zorg aan besteed.  (bovendien, lacht Bart, is de opstelling heel duurzaam, want gerecycleerd met de materiële structuren van vorige top-expo 'Kinderen van de Renaissance...).

Deze tentoonstelling wil met een totaalbeleving ons terugflitsen naar de tijd waarin deze romantische kunstenaars hun ding konden doen.  Deze sfeer is voortreffelijk opgeroepen.

(foto: Jan Smets)

Buiten is het op deze mistroostige novemberdag druilerig en grijs.  Maar de prachtig gerestaureerde begijnhofkerk baadt in een gouden licht en eens te meer ben ik overweldigd door het warme, kleurrijke interieur.  Deze kerk in ons mooie en gezellige Groot-Begijnhof is een pareltje.  Schitterend gewoonweg.  En in het voorjaar zal ze eens te meer schitteren!  Na tien jaar wordt een draad heropgepakt.  Voor de twintigste keer zal een totaal vernieuwd passiespel de toeschouwers weten te verbazen én ontroeren.  Een decennium geleden werd met de tweejaarlijkse opvoering van dit befaamde Passiespel gestopt.  De kerk diende immers gerestaureerd te worden.  Men koos voor deze jubileumviering voor een héél andere aanpak.  Of je nu gelovig bent of niet: de passie van Jezus is een universeel verhaal.  Het is het verhaal van elke mens die geraakt wordt door het leven.  Het vertelt over graag zien en verlies, over hoop en wanhoop, over angst, verdriet en eenzaamheid. In die zin overstijgt het het louter religieuze.

Uniek zal deze uitvoering zéker zijn.  Men stapte af van de vroegere werkvorm.  Het vernieuwde passiespel zal ons een spiegel voorhouden - zowel in woord als met beelden.  In niet minder dan 43 tableaux vivants - levende schilderijen - zullen een zestigtal figuranten optreden.  Zij tillen dit oeroude verhaal van het lijden over de eeuwen heen naar de mensen van nu.

Ook JIJ kan deelnemen!  Dit wordt ongetwijfeld een fantastische beleving.  Als je je hiertoe geroepen voelt dien je als de bliksem jouw naam op te geven.  Plankenkoorts hoef je echt niet te hebben.  Kom zeker langs op zaterdag 27 november.  Om 14 uur krijg je in de Begijnhofkerk meer tekst en uitleg over het gebeuren.

Vandaag had ik over dit boeiende project een babbel met een enthousiaste regisseur Willem Verheyden en man van het eerste uur en lid van de stuurgroep, Herman Vandeneede.   Ik heb alvast de data van het passiespel verankerd in mijn agenda!

(foto: Jan Smets)

Met Herwig De Lannoy kan je uren praten over de geschiedenis van onze stad.  Hij is  ook niet de eerste de beste en kent Mechelen en haar historie als geen ander.  Herwig is  licenciaat geschiedenis.  Bovendien is hij voorzitter van de Koninklijke Kring voor Oudheidkunde, Letteren en Kunst van Mechelen en schreef hij al een boel artikels in de Handelingen van deze Kring.  Zopas verscheen een derde boek van zijn hand - uitgebracht door de Mechelse uitgeverij ElenA.  Zijn eerste boek - 'Een stad in omwenteling' - behandelde de periode tussen de Franse revoluite van 1789 en het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog.  Het mag heel zeker een magistraal werk over onze stad tijdens deze eeuw vol belangrijke omwentelingen worden genoemd.  Niet te verwonderen dat het nagenoeg uitverkocht is. Zijn tweede boek rolde drie jaar geleden van de drukpers.  In 'Een stad in volle vaart' wordt de 20ste eeuw belicht.  De focus ligt hier vooral op wonen, werken en winkelen in Mechelen tussen 1918 en 2000.  Het boek is nog steeds verkrijgbaar in de boekhandel én is een aanrader!  Toch viel de voorbije eeuw niet in één werk te vatten.  Hier moest beslist een vervolg op komen. En dat is er nu.  Corona maakte dat dit boek wat later dan gepland op de markt werd gebracht.  'Een stad in verwondering' brengt een verassende kijk op geloof, mentaliteit, politiek, kunst en vrije tijd'.  Weerom is het een voltreffer van formaat: prachtig en verzorgd uitgegeven zoals we het gewend zijn van ElenA - rijkelijk geïllustreerd.  Maar het is Herwig die terecht trots mag wezen.  Met deze turf van niet minder dan 336 bladzijden zal hij menig Maneblusser weten te verrassen.  Onze kijk op dit stukje recente geschiedenis zal zich ongetwijfeld verbreden en ons minder zwart/wit leren terugkijken op de voorbije eeuw.   Herwig citeert tijdens ons gesprek voormalig stadsbeiaardier Jo Haazen, die dit weekend de Erepenning van serviceclub Marnixkring kreeg uitgereikt:

Veel mensen hebben een goed geweten door een slecht geheugen

Herwig vindt het een geweldige uitspraak.  Hij kan er zich volledig in vinden.  Geschiedenis leert ons genuanceerder denken.

Uit het verleden kan je lessen trekken.  We mogen niet alleen met een hedendaags brilletje naar het verleden kijken.  Niet steeds met het vingertje opgestoken.

De toon is gezet...