Mechelen Blogt

Misschin 'n betsje moejlèker deize kie...??  Ma ik weit da gaole goo kunt zeuke :-) 

In welleke straat stoempte da peke ze kèrreke vout?

Niet op dit blog antwoorden!!  maar stuur je oplossing aan
erkaa(apenstaartje)telenet.be

(foto's: Jan Smets)

21 juli.  Grijze zomeravond.  Drasj nationale.  Maar... de Grote Markt stond afgeladen vol met feestvierders die kleur gaven aan deze Nationale Feestdag.  En weerom gooiden de Maneblussers de dansbenen los.  Géén polonaise zoals op 11 juli, maar een puur Bal Populaire zoals in die 'goeie ouwe tijd'.  De formule wist de Mechelaars te bekoren en de sfeer zat er héél erg in, ondanks de miezer.  Retro-amusement.  En het vuurwerk zette voor de tweede keer op amper tien dagen tijd de kroon op het werk.  Enthousiast applaudiserend publiek, en een waarnemend burgemeester Walter Schroons die tevreden toekeek...

(foto's: Jan Smets)

Het was een gezellige bedoening op de Vismarkt: een zomerse zondagnamiddag met afgeladen terrasjes; alles badend in een opgewekt en af en toe erg nostalgisch sfeertje.  'Dansen aan de Dijle' dat voor de eerste keer werd georganiseerd was een schot in de roos.  Tof!  Het is immers altijd afwachten hoe een nieuw initiatief aanslaat.  Dat deed het dus duidelijk.  Jong en oud waren van de partij om zich te wagen aan danspasjes.  Je hoefde zelfs helemaal geen Fred Astaire of Ginger Rogers te zijn.  Iedereen kon deelnemen aan de gratis initaties waarbij geduldige lesgevers je géén mal figuur lieten slaan.  En zo waren de moedige danslustigen al spoedig onderlegd in Lindy Hop, Lambazouk, Argentijnse Tango en Salsa...  Genoeg om goesting te krijgen om de dansschoenen ook in de toekomst meer aan te binden!   Ook de terrasgangers en passanten hadden er leut in, en zelfs de meest decibel-kritische omwoners van de Haverwerf wisten het leuke gebeuren te smaken.  Dit was hélemaal een 'feestje-op-maat' voor een plein als de Vismarkt...

(foto's: Jan Smets)

Iets minder dan een jaar geleden had ik de unieke kans om de stellingen  te beklimmen die toen pas waren opgesteld in de Sint-Petrus-en Pauluskerk.  De prachtige barokkerk aan de Veemarkt die in amper zeven jaar was gebouwd, en hét visitekaartje werd van de Mechelse Jezuïeten was dringend aan restauratie toe.  De eens zo schitterende kerk was grauw geworden, en de verf bladderde van de muren... Zo'n restauratieprocedure duurt al gauw langer dan het bouwen van deze kerk grapte ooit iemand.  Feit is dat de noodzakelijke werken toch wel vlotten, en na een jaartje zie je - weliswaar nog fragmentair door het woud van palen en stellingen heen - dat deze kerk haar vroegere luister aan het terugkrijgen is.  Méér: dit wordt een heus pareltje!  Ik neem je graag - mijn lichte hoogtevrees verbijtend - mee op de laddertjes en de platformen, en laat je meegenieten van de vorderende werkzaamheden.  Wie dit ook wil beleven, moet zeker de Open Monumentendag van zondag 14 september aankruisen.  Dan kan je immers in kleine groepjes, én deskundig begeleid mee op deze werf.  Wie er dan nog niet genoeg van krijgt, kan ook de werken in de kathedraal en de Hanswijkbasiliek van dichterbij bekijken!  Een must voor al die geboeid is door monumentenzorg...

Op 17 juli  van het oorlogsjaar 1914 werd Hendrik Diddens geboren in zijn geliefde Hanswijkenhoek.  Overmorgen is dat dus nét honderd jaar geleden.  Hendrik Diddens zal vooral bekend blijven voor zijn Woordenboek van het Mechels dialect uit 1986, dat zowat het eerste standaardwerk werd van onze Mechelse volkstaal.  Niet veel later - op 7 augustus 1986 zou hij onverwacht overlijden.  Buiten dat woordenboek schreef de man die voor onderwijzer studeerde, nog wel wat meer, zoals een twintigtal boekjes voor de reeks 'Historische verhalen' en 'Fabels van de Voddemèt'.  Maar wat ik het meest koester van mijn wijkgenoot is het in 1960 op slechts 300 exemplaren uitgegeven boekje 'Mijn kinderjaren in de Hanswijkenhoek'.  Dit boekje was een bijgewerkte overdruk uit een artikelenreeks in Gazet van Mechelen.  Hendrik vertelt er met veel nostalgie over zijn jeugd in de wijk Coloma - geprangd tussen Leuvense vaart en 'ijzeren weg'.  Het zijn verhalen die parrallel lopen met de herinneringen van mijn grootvader van wie hij leeftijdsgenoot was.  Uit dit werkje licht ik in deze vakantieperiode graag een hoofdstuk.  Hendrik Diddens beschrijft er hoe in deze Mechelse uithoek vakantie werd gevierd in de eerste decennia van vorige eeuw...