Mechelen Blogt

Dinsdag 18 maart houdt bekend stadsgids en Mechelen-expert Marcel Kocken een lezing over ‘Volkse Feesten en Gebruiken in Mechelen tussen 1880 en 2000’ bij de Koninklijke Kring voor Oudheidkunde, Letteren & Kunst van Mechelen. 

Kocken wil het volkse leven van toen, voor de toehoorders terug voor de geest roepen. Kennis van het Mechelse dialect is hierbij  een pluspunt ...

Bijna iedere dag lopen we er voorbij of we zien er foto 's van: de Grote Markt en meer specifiek de gevels aan de oostzijde. Er zijn zoveel foto 's van gemaakt dat ik het eens een uitdaging vond om een aantal van die afbeeldingen te kunnen rangschikken in de tijd.

Hierna volgen dus 22 prenten die door mijn schuldige hand gewoon foto A, foto B enzovoort genoemd worden. Jullie opgave is ze te rangschikken van oud naar nieuw op de volgende manier: A1 ,B 2, C 3 .... V 22.

Dit is mijn eerste bijdrage aan deze sympathieke website. Ik leg even uit hoe dit ineenzit.

  (foto's: Jan Smets)

Het is een klein, vervallen gebouwtje op een zielloze parking, met duidelijke trapgevel en een toegemetste gotische nis: duidelijk stokoud, maar verwaarloosd door de tijd - amper gekend en wat verloren staand   in een vergeten hoek.  Zou het een restant van de vroegere Sint-Maartenkapel zijn?  Deze morgen ontvouwden schepenen Anciaux en De Bie samen met burgemeester Somers de plannen voor de herinrichting van een groene plek in de binnenstad.  Nu is dit terrein - binnenplein van het OCMW-Sociaal Huis - dat geprangd zit tussen Bruul, Schaalstraat en Lange Schipstraat door veel te weinig Mechelaars gekend.  Hoe dit komt?   Denken de Maneblussers dat het privéterrein is?  Of is het omdat deze plek in het weekend afgesloten is?  Feit is dat de gemiddelde Mechelaar deze 'tuin' haast nooit gebruikt als doorsteek.  Nog minder zie je er mensen even verpozen of kinderen spelen... En daar moet verandering in komen, vindt het stadsbestuur.  Men wil deze tuin opwaarderen, én openbaar maken.  De heraanleg zou starten eind dit jaar, en tegen de zomer van volgend jaar zou de tuin, die men wil 'dopen' tot Sinte-Mettetuin, klaar moeten zijn...

(foto's: Jan Smets)

Sinds kort valt één van de mooiste historische huizen van de binnenstad weer te bewonderen in al zijn glorie.  Huis Hemelrijck - of 'de Sotscop' op de hoek van de OLV-straat en de Gebroeders Verhaeghenstraat is een uniek pand en tijdgenoot van huis De Zalm op de Zoutwerf.  Beiden zijn het sprekende voorbeelden van laatgotische architectuur.  Het huis bevond zich voor de grondige opknapbeurt in érg slechte staat.  Honderd jaar geleden had men het Hemelrijck al eens opgekalefaterd, maar dan volgde jarenlange verwaarlozing.  Het huis zélf is in privé-handen.  Gek genoeg is de gevel in stadsbezit - en dit sinds de laatste restauratie een eeuw geleden.  De stad heeft eindelijk haar verantwoordelijkheid genomen en het pand grondig aangepakt.  Dat past in de opwaardering van deze straat én stadsdeel, waar ook de OLV-over-de-Dijlekerk staat te stralen, en waar binnenkort het Hof van Cortenbach deel van zal uitmaken...  Al is aan dit vroegere paleis méér dan flink wat werk.  Maar goed: Het Hemelrijck is een pareltje geworden.  Vanmorgen werd het authentieke zestiende-eeuwse Mariabeeld weer in de hoeknis geplaatst.  Het is het sluitstuk van de vernieuwing van het beschermde pand...

 (foto's: J.Smets)

Gisteren trof ik haar ook op de Collectiedag in het Mechelse Erfgoedcentrum in Lamot.  Hier werden familieherinneringen aan de Eerste Wereldoorlog netjes geregistreerd en ingescand, en konden degenen die het wensten uitleg krijgen van experten over de objecten, en ook tips voor bewaring.  Vele Mechelaars waren op de uitnodiging ingegaan, en de mensen van Erfgoedcel, Mechelse Musea en het Archief hadden er dus hun handen vol mee.  Tal van persoonlijke verhalen en anecdotes konden opgetekend worden.  Het zijn waarschijnlijk de laatste getuigenissen die we nog zélf hoorden van onze voorouders die toen leefden...  Zo is dat ook bij Annemie Lamon.  De dag voordien had ik haar al ontmoet voor  een boeiend gesprek over het gezin van haar grootouders én overgrootouders, die de oorlogsjaren doorbrachten over het Kanaal in het Verenigd Koninkrijk.  In tal van foto's, kaartjes en poëzie-albums tekent zich het leven af van de families Baudot en Alpaert - kanttekening in de marge van de verwoestende Wereldbrand die door Europa raasde met niets ontziende kracht.  Nooit zou het worden als voorheen.  De Groote Oorlog trok een streep onder een voltooid verleden.  Een kogel in Serajevo was de ouverture van een dramatisch schouwspel zonder weerga, dat het leven van tal van mensen overhoop haalde.  Ook in Mechelen. Met de beschieting van Sint-Romboutstoren werd de Mechelse ziel geraakt.  Hiermee was de bezetting van de Dijlestad een feit - Mechelen werd een spookstad met lege straten.  De vlucht: vrees voor de toekomst deed ontelbare Mechelaars kiezen voor een tijdelijk of vier jaar durend verblijf in veiligheid in het buitenland....